بیحسی نخاعی
قرار است فردا تحت عمل جراحی سزارین قرار گیرم، شما از دو روش بیهوشی عمومی و بیحسی نخاعی کدامیک را توصیه می کنید؟
این سؤالی است که تقریبا همه روزه از من یا همکارانم پرسیده میشود. لذا ضروری دانستم که توضیحی در این مورد بدهم:
مقایسه دو روش بیهوشی عمومی و بیحسی نخاعی در عمل سزارین
1) بیهوشی عمومی:
– تهوع و استفراغ بعد از عمل با شیوع بالاتر
– احتمال برگشت محتویات معده و ورود آنها به ریه
– درد بلافاصله بعد از عمل(گرچه در حد امکان با مسکنها کنترل می شود)
– گیجی و منگی و حالت خاص پس از بیهوشی و عدم امکان ارتباط فوری با نوزاد
– احتمال رسیدن بلافاصله برخی از داروهای بیهوشی به جنین از طریق بند ناف
– لزوم لوله گذاری در مسیر تراشه یا نای بیمار برای رساندن اکسیژن و داروهای بیهوشی استنشاقی از آن طریق و پذیرش عوارض احتمالی آن
– احتمال اشکال و عدم موفقیت در لوله گذاری و عوارض ناشی از آن
– احتمال آسیبهای دندانی و چشمی و اندامها در بیهوشی عمومی( گر چه این عوارض شیوع کمتری دارند)
– عدم امکان رویت بلافاصله نوزاد
2) بیحسی نخاعی:
# عوارض و معایب:
-احتمال وقوع سردرد پس از عمل که امروزه با توجه به وجود سوزنهای بسیار باریک وقوع آن کاهش یافته است و معمولا با استراحت و مسکن های معمول کنترل می شود.
– ترس بیمورد از محل غیر معمول تزریق( ناحیه خاصی در کمر ) بیماران معمولا پس از تزریق اذعان می کنند که ترسشان از عدم آگاهی کافی بوده است.
– در سزارین چه با بیهوشی عمومی و چه با بیحسی نخاعی و حتی در زایمان طبیعی احتمال بروز کمردرد به علت تغییرات آناتومیک فقرات کمری در نتیجه وجود جنین و نیز اثرات شل کنندگی هرمونهای دوران بارداری روی لیگامانهای اطراف مهره های کمری وجود دارد. بیماران گاها وقوع آنرا به سوزن زدن به کمر نسبت میدهند.
# مزایا
– امکان دیدن فوری نوزاد و شنیدن اولین صدای گریه و ایجاد ارتباط عاطفی سریع
– پیشگیری از عوارض فراوان بیهوشی عمومی
– بیماران بسته به نوع داروی بیحسی تا 3 ساعت بعد از عمل بیدردی دارند و پس از شروع درد میزان نیاز به مسکن کمتر خواهد بود.
– هزینه اقدامات بیهوشی در این روش به مراتب کمتر خواهد بود
منبع: دکتر جمالی
