بیماریهای عفونی به آن دسته از بیماریهایی می گویند که از فردی به فرد دیگر قابل انتقال است. عفونتهای منتقله جنسی نیز یک نوع از این بیماریهاست که در حین فعالیت جنسی انتقال مییابد.
میکروب ها و عامل عفونتها
الف) انگل
انگلها حیوانات کوچکی هستند که از طریق فردی که آلوده میکنند تغذیه میکنند. فرد آلوده، میزبان نامیده میشود. شپش های ناحیة تناسلی نمونهای از اینگونه انگلهای منتقله جنسی است.
ب) باکتری
باکتریها موجوداتی هستند که تنها از یک سلول تشکیل شدهاند. آنها به همدیگر میپیوندند تا از بدن میزبان تغذیه کنند. باکتریهای سوزاک، سیفلیس، کلامیدیا و شانکروئید نمونههایی از باکتریهای عامل برخی بیماریهای منتقله جنسی هستند.
ج) ویروس
ویروسها مولکولهای پیچیدهای هستند که تنها پس از حمله به سلولهای میزبان میتوانند تکثیر یابند. ایدز، تبخال تناسلی و هپاتیت نمونههایی از ویروسهای عامل بیماریهای منتقله جنسی هستند.
معمولاً عفونتهایی که توسط ویروس بوجود میآید قابل درمان کامل نیستند و تنها در برخی موارد میتوان عفونت را کنترل نمود. برای انگلها درمان دارویی وجود دارد و باکتریها نیز با آنتیبیوتیک درمان میشوند.
بیماریهای شایع منتقله جنسی ویروسی
سه بیماری شایع در این دسته ایدز، تبخالتناسلی و زگیل تناسلی است.
ایدز ایدز توسط ویروس HIV منتقل میشود. این ویروس توان دفاعی بدن را در مقابل عفونتها تخریب مینماید و بدن را مستعد ابتلا به سایر عفونتها مینماید که گاه حتی میتواند کشنده باشد. ویروس HIV علاوه بر انتقال در حین فعالیت جنسی، از طریق سرنگ مشترک در بین معتادان تزریقی نیز قابل انتقال است.
تاکنون هیچ درمانی برای نابودی کامل ویروس ایدز در بدن شناخته نشده است اما برخی داروهایی وجود دارند که میتوانند تا حدودی بیماری را کنترل کنند یا پیشرفت آنرا به تعویق بیندازند.
تبخال تناسلی مهمترین علامت آن تاولهای دردناک و زخمهای باز در ناحیة تناسلی است. معمولاً قبل از ظاهر شدن این علائم، فرد احساس گزگز و یا سوزش در ناحیة تناسلی، پاها و یا باسن میکند.
در زنها ممکن است زخمها در واژن به صورت مخفی باشند و حتی ممکن است بعضی از زنان، متوجه بیماری خود نشوند!
زگیل تناسلی ویروس عامل این بیماری، باعث زگیل در ناحیة تناسلی میگردد. در ابتدا، زگیلهای تناسلی کوچک، سفت و بدون درد هستند، ممکن است در ناحیة واژن و یا آلت مرد باشند، همچنین ممکن است در اطراف مقعد بوجود آیند. اگر در مراحل اولیه درمان نشوند ممکن است بزرگ شوند و نمایی گلکلمی و گوشتالو بوجود آورند.
اهمیت این زگیلها در آن است که برخی از آنها ممکن است خطر سرطان دهانه رحم یا سایر سرطانهای منطقه تناسلی را افزایش دهند.
درمان آنها با یک پماد که روی ضایعه مالیده میشود امکانپذیر است. درمانهای دیگر نیز برای درمان آن وجود دارد از جمله فریزکردن آن با یک جسم بسیار سرد که توسط پزشک انجام میگردد. همچنین برای برداشتن زگیلهای بزرگ ممکن است نیاز به جراحی باشد.
توصیه هایی برای پیشگیری از عفونت دستگاه تناسلی
حین استحمام از صابون و شامپوهای غیرمعطر و ملایم استفاده کنید. از وان کف صابون نیز استفاده نکنید.
-همیشه نواحی تناسلی و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید. رطوبت رشد میکروبها را سرعت میبخشد.
– به طور منظم سطح خارجی نواحی تناسلی را با آب ولرم شستشو دهید. برای شستن نواحی تناسلی نیازی به استفاده از صابون نمیباشد.
– هیچگاه لباسهای خیس و مرطوب را به تن نکنید. چنانچه لباسهایتان خیس شد فورا آن را عوض کنید.
– هنگام شامپو کردن و آب کشیدن موها حین استحمام سر خود را به سمت جلو خم کنید تا شامپو با ناحیه تناسلی تماس نیابد.
– پس از استحمام با یک حوله نرم ناحیه تناسلی را به ملایمت خشک کنید. برای این کار میتوانید از سشوار (با درجه باد سرد) نیز استفاده کنید.
– پس از استحمام ادرار کنید.
– هیچگاه ادرار خود را نگه ندارید.
– از دوش مخصوص دستگاه تناسلی استفاده نکنید چرا که این عمل ترشحات و باکتریهای طبیعی و محافظ این ناحیه را میشوید.
– مصرف بیرویه و سرخود آنتیبیوتیکها میکروبهای مفید و طبیعی را از میان برده و زمینه ابتلا به عفونتهای قارچی را افزایش میدهد.
– خانمهایی که در دوران بارداری، شیردهی و یائسگیاند و همچنین خانمهایی که از قرصهای ضدبارداری استفاده میکنند از آنجایی که سطوح هورمونهای بدن آنها دستخوش تغییر میشود، باید بیشتر بهداشت فردی خود را رعایت کنند.
