[sbu_post_image]
ديابت و بیماری مثانه
تنها با کنترل قند خونتان ميتوانيد از پديد آمدن اين روند تخريبي و افتادن در اين چرخه معيوب پيشگيري کنيد.
وقتي که فردي به ديابت مبتلا ميشود به مرور زمان اين بيماري روي سيستم عصبي خودکار که به مثانه و مجاري ادرار عصبدهي ميکند و احساس پر شدن و يا تخليه ادرار را به وجود ميآورد، تاثير ميگذارد. براي همين فرد احساس ادرار کمتري ميکند، يعني با اينکه مثانهاش پر است اما براي تخليه ادرار نميرود. حتي با گذشت زمان تخليه مثانه هم دچار مشکل ميشود و عضلات مثانه به خوبي نميتوانند منقبض شوند و ادرار را تخليه کنند. به همين دليل ادرار در مثانه باقي ميماند. موضوع ناراحتکننده ديگري که در پي اين باقي ماندن ادرار در مثانه پيش ميآيد، بالا رفتن احتمال عفونت ادراري است.
افراد ديابتي (به خصوص آنها که کنترل مناسبي روي قند خونشان ندارند) بدون اينکه هيچ علامتي را گزارش کنند مبتلا به عفونت ادراري هستند، البته در بعضي از آنها نيز علامتهاي سوزش ادرار و تکرر ادرار و تب ديده ميشود. اتفاق ديگري که در اثر تخريب سيستم عصبرساني مثانه ميافتد آن است که به تدريج و در اثر باقي ماندن ادرار در مثانه، حجم آن زياد ميشود و نوعي بياختياري ادرار ايجاد ميشود. مثانه آن قدر پر ميشود که به صورت سرريز، نشت ادرار دارد و اين در حالي است که فرد مشکلي را احساس نميکند و مراجعه به پزشک ندارد.
حتما پس از مطالعه اين مطلب ميپرسيد حالا که داستان تخريب به اينجا رسيده است و يک فرد ديابتي قادر به تخليه کامل ادرار نيست چه بايد بکند؟ در مراحل اوليه با برخي آموزشها به فرد توصيه ميکنيم هر 3،4 ساعت يک بار حتي اگر هم حس ادرار ندارد به دستشويي برود و با تحريک قسمتهاي تحتاني شکم مثانه را تحريک به تخليه کند. البته برخي داروها نيز تجويز ميشود که به مثانه کمک ميکند تخليه انجام دهد. اما باز هم نکتهاي که بايد مدام به خود يادآوري کنيد کنترل مرتب قند خون است، چراکه هم در پيشگيري و هم در درمان بسيار موثر واقع ميشود. شما با اين اقدام حتي ميتوانيد به بدنتان کمک کنيد که از عوارض تدريجي ديابت رها شود.
التهاب مثانه (سيستيت)
التهاب مثانه در اثر عفونت ايجاد مىشود. باکترى معمولاً از طريق پيشابراه وارد مثانه مىشود. در نتيجه عفونت مثانه به علت کوتاهتر بودن پيشابراه در زنان بيسيار شايعتر است. بنابراين تعجبى ندارد که عفونت مثانه و معمولاً در اثر آميزش جنسى و بهدليل وارد شدن فشار به پيشابراه که ممکن است باکترىها را بهطرف بالا و مثانه براند، ايجاد شود. اين عارضه اغلب هنگام حاملگى بهدليل فشار جنين روى مثانه و ايجاد انسداد موقتى نيز بروز مىکند.
تومور مثانه
مثانه عضوی است تو خالی که درون حفره لکن خاصره وجود دارد و دیواره های ماهیچه ای و قابلیت انعطاف آن موجب می شود تا حدود 2 پیمانه ادرار در آن جمع آوری گردد.
ادرار در کلیه ها ساخته شده و توسط دو لوله باریک (حالب) وارد مثانه شده ، دیواره مثانه چندین لایه دارد که بر اساس درگیری هر کدام از این لایه ها تومور مثانه را مرحله بندی می کنند . تومور مثانه به علت رشد سلولهای سرطانی در دیواره مثانه بوجود می آید که بیشتر موارد به شکل یک توده گل کلمی پایه دار است.
رشد سلولهای سرطانی می تواند به خارج مثانه نیز گسترش یابد و یا حتی به اعضا دور دست ، دست اندازی کند.
علائم تومور مثانه
– وجود خون در ادرار
– سوزش و درد هنگام دفع ادرار
– احساس نیاز به دفع ادرار علیرغم نداشتن ادرار
– اشکال در دفع ادرار
–
و در صورت عدم تشخیص به موقع تومور مثانه
– کاهش وزن
– کاهش اشتها
– تب
– دردهای استخوانی ودردهای ناحیه مقعد و یا ناحیه لگن
علل تومور مثانه
– سیگار یکی از مهمترین عوامل خطر برای تومور مثانه می باشد ( به میزان 5-4 برابر افراد عادی ) حتی در کسانیکه در معرض دود سیگارهستند نیز احتمال خطر بالاست.
– قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی صنعتی ( مانندلاستیک ، صنایع رنگ، صنایع چاپ ، تولیدات گاز و قیر، صنایع پردازش آلومینیوم و آهن )
– عفونت طولانی مدت با کرم انگلی “شیستوزما هماتوبیوم”
– عفونتهای طولانی مدت یا مکرر در ناحیه مثانه
– افزایش سن ( این بیماری در افراد زیر 40 سال نادر است)
– جنسیت : این بیماری در مردان حدود 3 برابر بیشتر از زنان اتفاق می افتد
– نژاد: در افراد سفید پوست بیشتر از سیاهپوستان اتفاق می افتد.
– مصرف میوه و سبزیجات احتمال خطر را کاهش می دهد و بر عکس نوشیدن قهوه زیاد احتمال خطر را افزایش می دهد.
– سابقه رادیوتراپی یا شیمی درمانی باعث افزایش خطر می شود.
درمان سرطان مثانه
درمان سرطان مثانه به مهاجم یا غیر مهاجم بودن آن بستگی دارد. برای سرطان های غیر مهاجمی که زود تشخیص داده می شوند پزشک سعی می کند سرطان را از طریق یک اشعه الکتریکی شدید که به وسیله سیستوسکوپ وارد مثانه می شود تخریب کند,این روش درمانی فولگوریشن نامیده می شود؛برای سرطان های کوچک این روش تنها روش لازم است و نیاز به سایر اقدامات نمی باشد.یک روش درمانی دیگر شامل ریختن داروهای شیمی درمانی در درون مثانه است. این روش درمانی هیچ عارضه خاصی را برای شما ایجاد نمی کند.
سرطان های بزرگتر که به درون عضلات دیواره مثانه راه یافته اند باید به وسیله عمل جراحی برداشته شوند. بعضی اوقات قسمتی از مثانه یا تمام آن برداشته می شود,این عمل جراحی سیستکتومی نام دارد .اگر کل مثانه برداشته شود تحت بیهوشی, عمل صورت می گیرد. حالب ( مجرایی که ادرار را از کلیه به مثانه هدایت می کند )به قسمتی از روده کوچک که ایلئوم نامیده می شود, متصل می شود تا ادرار از کلیه به ایلئوم هدایت شود. سپس سوراخی بر روی شکم ایجاد می شود تا ادرارازطریق این مجرااز روده خارج شود.یک کیسه پلاستیکی مخصوص نیز به این سوراخ متصل می شود.
سایر اقدامات درمانی برای سرطان های مهاجم شامل رادیو تراپی وشیمی درمانی برای سرطان هایی است که سلول های آن ها به خارج مثانه دست اندازی کرده اند.
ممکن است درمان شما ترکیبی از درمان های ذکر شده باشد.
منبع : پزشک مثانه تهران
