بی اختیاری؛ زنگ خطر بیماری ها
بی‌اختیاری ادراری، زنگ خطری برای برخی بیماری های خاص است لذا غربالگری هر 6 ماه یک بار برای تمام افراد ضروری است.
در تمامی افراد و در همه سنین انجام سونوگرافی هر 6 ماه یک بار با مثانه پر و خالی ضروری است که با مراجعه به یک پزشک عمومی و انجام یک آزمایش ادرار ساده می توان این غربالگری را انجام داد که در صورت مشاهده موردی مشکوک، بیمار به متخصص مجاری ادرار و کلیه ارجاع داده می شود که بدین طریق می توان به آسانی از بروز بیماری های خطرناک در آینده جلوگیری کرد و همچنین مانع آسیب های جدی به کلیه ها شد.
شایع ترین سن ابتلا به بی‌اختیاری ادراری:
این بیماری در خانم های بالای 35 سال که بارداری های متعدد و یا جراحی های لگنی داشته اند یا افرادی که به دلیل ابتلا به فشارخون داروهایی مصرف می کنند که باعث ایجاد سرفه و افزایش فشارهای شکمی می شود شایع است و شیوع آن از 18 درصد در خانم های خانه دار تا 50 درصد در آسایشگاه های سالمندان که بیماری های مختلف و اختلال حرکتی نیز دارند باعث گسترش این بیماری شده است.
اگر فردی با سرفه، عطسه، خندیدن و یا ورزش و هر گونه فعالیت فیزیکی دچار بی اختیاری ادرار و نشت ادرار شود و در انجام فرایض دینی، مسافرت و تردد خارج از منزل و فعالیت های ورزشی باعث مزاحمت شود و فعالیت های عادی اش را با مشکل مواجه کند، دچار بی اختیاری ادراری شده است.
بی‌اختیاری ادراری در زنان مسئله ای است که میلیون ها زن در جهان به آن مبتلا هستند و اکثریت این بیماران به علت شرم و حیا این مشکل خود را با کسی مطرح نمی نمایند درحالی که بسیاری از بی اختیاری های ادراری خفیف یا شدید با درمان سرپایی نیز قابل درمان هستند.
علل بی اختیاری ادراری:
اغلب ضعف عضلات کف لگن به علت حاملگی، یبوست به طور موقت و گذرا، سیگار، افزایش سن، چاقی و اختلالات عصبی چون بیماری ام‌اس نیز سبب بی اختیاری ادراری می شود.
روش جدید درمان بی اختیاری ادراری:
در این روش بدون باز شدن شکم و از طریق زیر مجرای ادراری با وسیله مخصوص، نخ هایی از مثانه و رحم به قدام شکم آورده می شود و زیر پوست گره زده می شود و بدین طریق احشای لگنی بالا کشیده می شود که با بی حسی نخاعی کمر انجام می شود و عود مجدد آن تنها 2 درصد است که در روش های معمول 40 درصد عود مجدد وجود دارد لذا این شیوه بسیار ایمن تر و اثر بخش تر است.
غربالگری ضروری است
با تاکید بر ضرورت غربالگری برای پیشگیری از این بیماری میتوان گفت مثانه یک عضو عضلانی بوده که کارش نگه داری ادرار است و وظیفه دارد حجم ورودی حدود 250 تا 300 سی سی ادرار را جمع کند و در شرایط مناسب با زنگ خطر احساس ادرار به فرد آن را تخلیه کند.
اگر مثانه کار خود را به طور طبیعی انجام ندهد فرد دچار تکرر ادرار می شود. اختلال در کارکرد مثانه و علائم آن اختلالات مربوط به هرکدام از وظایف پُر شدن، خالی شدن و یا نگه داشتن فشار هنگام پُر شدن است که باعث آسیب های مخاطی و عضلانی مثانه می شود.
مثانه که پُر می شود و خوب خالی نمی شود تکرر ادرار، دردهای کلیه، عفونت های ادراری و برگشت ادرار از علائم آن است. مثانه‌هایی که کوچک هستند خیلی زودتر پُر می شوند که در افراد مسن معمول است. از دیگر علائم مشترک بین بچه ها و بزرگ ترها بی‌اختیاری ادراری است و دیگری شب ادراری.
منبع: تبیان
