بی اختیاری ادراری و تشخیص آن

[sbu_post_image]

حس مثانه عامل مهمی در کمک به کشف علت بی اختیاری ادرار می باشد که به یکی از پنج حالات زیر تقسیم می شود:

    1-      حس نرمال: فرد از پرشدن مثانه آگاه است پر و افزایش احساس پرشدن مثانه دامه یافته تا به یک تمایل قوی برای ادرار کردن می رسد.
2-     افزایش حس: فرد یک احساس زود هنگام و مداوم برای تمایل به ادرار کردن دارد.
3-     کاهش حس: فرد از پر شدن مثانه آگاه است ولی تمایل قوی برای ادرار کردن ندارد.
4-     فقدان حس: بیمار احساس پر شدن مثانه یا تمایل به ادرار کردن ندارد.
5-     حس غیر اختصاصی:  فرد حس اختصاصی به هنگام پری مثانه ندارد و پر شدن مثانه را به صورت پری شکم، علائم نباتی (مثل بی اشتهایی یا کم خوابی یا برعکس پر خوری و پرخوابی)، یا گرفتگی عضلات درک می کند. این علائم غیر اختصاصی به طور شایعی در بیماران با ضایعه عصبی بویژه آن هایی که آسیب و ضایعات طناب نخاعی دارند دیده می شود.

تشخیص بی اختیاری ادراری

معاینه بخش ضروری و الزامی بررسی علت بی اختیاری ادراری است. معاینه شکم، لگن، پرینه (نشیمن گاه)، معاینه عصبی، ارزیابی عضلات و ساختمان های کف لگن با معاینه دستگاه تناسلی و کانال واژن (مهبل) از مواردی است که حین معاینه بایستی مورد توجه قرار گیرد.

منبع: سایت دکتر جباری