تریکوموناس

[sbu_post_image]

تریکوموناس یک بیماری منتقله از راه جنسی شایع است که در هر دو جنس دیده می شود اگرچه علائم آن در خانمها شایعتر است.

میزان شیوع تریکوموناس

تریکوموناس شایعترین بیماری منتقله از راه جنسی و قابل درمان در خانمهای جوان فعال از نظر جنسی می باشد.

انتقال تریکوموناس

این بیماری توسط یک انگل به نام تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. شایعترین محل عفونت در زنان، واژن و در مردان، مجرای ادراری می باشد. این انگل در اثر تماس جنسی از فرد مبتلا منتقل می شود.

علائم و نشانه های تریکوموناس

اکثر مردان مبتلا بدون علامت هستند، اگرچه بعضی مردان گهگاهی خارش داخل آلت، ترشح خفیف یا سوزش بعد از ادرار را تجربه می کنند. علائم عفونت در زنان شامل ترشح کف آلود سبز یا زردرنگ بدبو است. این عفونت می تواند منجر به احساس ناراحتی حین مقاربت و ادرار کردن شود. در موارد نادر، درد در ناحیه زیرین شکم وجود دارد. علائم معمولاً در زنان بین 28-5 روز بعد از مواجهه با انگل رخ می دهد.

عوارض تریکوموناس

التهاب ناحیه تناسلی که در اثر تریکوموناس ایجاد می شود، می تواند استعداد شخص را به عفونت HIV افزایش دهد البته در صورتی که شخص با ویروس HIV تماس پیدا کند. همچنین ابتلا به این عفونت در خانم آلوده به ویروس HIV، شانس انتقال HIV را به همسر شخص افزایش می دهد.

تشخیص تریکوموناس

در هر دوجنس، معاینه بالینی پزشک و بررسی آزمایشگاهی برای تشخیص این عفونت الزامی است. تشخیص این انگل در مردان از زنان سخت تر است. در معاینه لگنی خانم مبتلا، زخمهای کوچک قرمز رنگ روی دیواره واژن یا دهانه رحم دیده می شود.

درمان تریکوموناس

تریکوموناس با تک دوز قرص مترونیدازول قابل درمان است. علائم تریکوموناس در مردان حتی بدون درمان عرض چند هفته رفع می شود. اگرچه انتقال عفونت به همسر در این شخص کماکان صورت می گیرد. به همین علت زن و شوهر بایستی با هم درمان شوند تا عفونت ریشه کن شود. افرادیکه تحت درمان قرار می گیرند تا زمان بهبودی کامل و رفع علائم در خود و همسرشان بایستی از مقاربت خودداری کنند. مترونیدازول در خانم حامله نیز قابل استفاده است. در صورت درمان با مترونیدازول شخص از ابتلای مجدد به عفونت مصون نمی شود و حتی در صورت درمان موفقیت آمیز امکان ابتلای مجدد وجود دارد.

پیشگیری از تریکوموناس

مطمئن ترین راه برای جلوگیری از انتقال، خودداری از تماس جنسی در طول مدت زمانی است که همسر فرد مبتلا به عفونت است. استفاده مداوم و درست از کاندوم لاتکس، خطر ابتلا به عفونت را کاهش می دهد. در صورت وجود هرگونه علائم نظیر ترشح، سوزش ادرار، زخم غیر طبیعی بایستی از تماس جنسی با همسر خودداری کرده و سریعاً به یک پزشک مراجعه شود. همسر شخص مبتلا به عفونت تریکوموناس نیز بایستی توسط پزشک معاینه شود.

تماس جنسی بایستی تا زمان درمان کامل شخص و همسرش متوقف شود.

منبع: پارس مطلب