[sbu_post_image]
تشخيص سنگ کليه
تشخيص سنگ کليه در کسانی که تاکنون سنگ کليه نداشته اند، هيچ علامتی هم ندارند، کمی مشکل است. از طرفی نمی توان به تمام افراد جامعه هم توصيه کرد که بروند و سونوگرافی و راديولوژی بشوند، چرا که احتمال دارد سنگ کليه داشته باشند. بنابراين ما توصيه می کنيم در کسانی که ممکن است کليه سنگ ساز داشته باشند و دلايلی به نفع سنگ کليه در آنها وجود دارد، بررسی های لازم صورت گيرد، مثلا” کسانی که در فاميل درجه يکشان سابقه سنگ کليه وجود دارد، هر سال يا هر دو سال يکبار، برای اين بررسی ها به پزشک مراجعه کنند. افرادی هم که خودشان سابقه سنگ کليه دارند، بايد سالی يکبار تحت سونوگرافی و بررسی های لازم قرار بگيرند.
تشخیص وجود سنگ های کلیه با طرح بارز نشانه ها، وقتی که سایر علل ممکن برای درد در ناحیه شکم یا پهلو رد شوند، مورد ظن قرار می گیرد. معمولاً تصویر برداری در جهت تأیید تشخیصی بکار گرفته می شود. روش تشخیصی CTاسکن مارپیچی بدون استفاده از ماده حاجب، رایج ترین روش برای پی بردن به وجود سنگ یا انسداد در درون مجاری ادراری است. در خانم های باردار و سایر افرادی که نباید در معرض اشعه قرار گیرند، ممکن است برای کمک به تأیید تشخیص آزمون سونوگرافی انجام شود.
نشانه های سنگ های کلیه
هنگامی که سنگ در کلیه ها قرار دارد، اغلب دردی احساس نمی شود. اما هنگامی که سنگ از کلیه به سمت مثانه حرکت می کند، می تواند سبب بروز دردهای ناگهانی و شدید شود. علائم و نشانه های این بیماری شامل درد قولنجی مشقت بار در ناحیه کمر، پهلوها، کشاله ران و یا شکم به همراه وجود خون در ادرار می باشد. اگر علاوه بر سنگ، عفونت هم در مجاری ادراری وجود داشته باشد، ممکن است تب و لرز دیده شود. در این صورت بیمار باید هر چه سریعتر با یک پزشک تماس بگیرد.
عوارض درمان سنگ کلیه با سنگ شکن
گاهی اوقات بعد از چند روز ممکن است در ادرار خون وجود داشته باشد. عبور سنگ خرد شده می تواند سبب بروز ناراحتی در فرد شود. گاهی نیز سنگ بطور کامل نشکسته است و انجام روشهای درمانی دیگر مورد نیاز خواهد بود.
عوارض احتمالی PCNL که با درصد بسیار پایین ممکن است حین عمل اتقاق بیفتد عبارتند از:
1. آسیب احتمالی به روده که در 2 درصد موارد ممکن است اتقاق بیفتد.
2. خونریزی از کلیه ها و محل لوله که بسیار نادر بوده و در نیم تا دو درصد موارد اتفاق می افتد که با آمبولیزاسیون قابل درمان است.
3. عفونت ادراری که بسیار نادر و در 0.25 درصد موارد دیده می شود.
سنگ مثانه و تغذیه
باقلا از نظر طبیعت، تازهٔ آن طبق نظر حکمای طب سنتی، سرد و تر و خشک آن سرد و خشک است.
گل باقلا گرم است و باقلا را اگر با سرکه و آب بپزند و با پوست بخورند، اسهالهای حاصل از زخم رودهها و اسهالهای مزمن را قطع میکند و آرد آن با روغن بادام و قند برای سرفه، خشونت سینه و حلق مفید است.
آب پخته باقلا برای رفع خشونت حلق، جلوگیری از تولید سنگ مثانه و بازکردن گرفتگیها مفید است.
ضماد آرد آن با شنبلیله و عسل برای نرم کردن دمل و ورم بنا گوش مفید است.
باقلا، تولید نفخ و سنگینی سر و معده میکند، به این دلیل برای جلوگیری از این عوارض باید آن را پوست کنده، بجوشانند و آب آن را دور بریزند، سپس پخته و با روغن بادام و ادویه گرم مانند فلفل، دارچین و پونه بخورند. خاکستر باقلا برای رفع عوارض پوست نافع است.
گل باقلا، مدر و ضد تشنج است. از دم کردهٔ ۴۰ گرم گل باقلا در ۱۰۰۰ گرم آب جوش برای دفع سنگ کلیه و رفع قولنجهای کلیوی استفاده میشود. جوشاندهٔ میوهٔ باقلای سبز هم در موارد ورم مثانهٔ ناشی از وجود سنگ و رسوبات مفید است.
آرد باقلا در بازکردن جوشها و خروج چرک از آنها اثر نافع دارد. در هندوستان، ریشههای ضخیم و تازهٔ باقلا را در موارد ابتلا به دیورزیس (ترشح زیاد و خارج از اندازهٔ ادرار که اغلب در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس دیده میشود) مصرف میکنند.
خوردن باقلا خصوصاً اسراف در خوردن آن در بهار به ویژه به صورت خام در برخی اشخاص، عوارضی ایجاد میکند که شبیه نوعی مسمومیت است و آن را فاویسم یا فابیسم گویند. در بعضی موارد، عوارض خیلی شدید است که ممکن است فرد را هلاک کند، به این ترتیب که در موارد شدید موجب تب، کمخونی، یرقان، اسهال، اختلالات روانی و ناراحتیهای قلبی میشود؛ بنابراین در خوردن باقلای تازه و ناپخته در مورد اطفال باید احتیاط کرد و حتیالامکان از اسراف در خوردن نوع تازه و بخصوص نپختهٔ آن پرهیز کرد.
منبع : متخصص اورولوژی تهران