[sbu_post_image]
تشخیص سرطان پروستات
تشخیص سرطان پروستات با معاینه انگشتی پروستات و انجام آزمایش خون به اسم PSA است. این آزمایش بسیار حساس است و در تشخیص سرطان پروستات خیلی کمک کننده است. ولی باید در نظر داشت که بسیاری از بیماریهای دیگر هستند که سبب بالا رفتن میزان PSA خون می شوند، سر دسته آنها عفونت و التهاب پروستات (پروستاتیت) است که گاه میزان PSA خون را بشدت افزایش می دهند. بنابراین تفسیر نتیجه آزمایش خون با پزشک است. روش حساس دیگر برای تشخیص سرطان پروستات، سونوگرافی از پروستات از راه مقعد می باشد. اگر تمامی موارد فوق بیانگر وجود سرطان پروستات باشند، باید وجود سرطات تائید شود. تائید تشخیص با نمونه برداری از پروستات می باشد.
درمان سرطان پروستات بستگی به مرحله ای دارد که بیمار در آن قرار دارد (بستگی به میزان پیشرفت سرطان). توسط یک عده روشهائی می توان سرطان پروستات را بدقت مرحله بندی کرد. اگر سرطان پروستات در مراحل ابتدائی باشد، درمان سرطان پروستات معمولا خارج کردن کل پروستات با عمل جراحی است، آن با عمل جراحی که در بزرگی خوش خیم پروستات انجام می شود متفاوت است. در بزرگی خوش خیم پروستات، آن قسمت از پروستات که مجرا را مسدود ساخته است خارج می شود نه کل پروستات. درآوردن کل پروستات یک عمل جراحی سنگین و پر عارضه است. یکی از عوارض جراحی پروستات، ناتوانی جنسی است. تقریبا صد در صد مردان پس از این عمل جراحی مبتلا به ناتوانی جنسی می شوند. درمان پروستات در مراحل پیشرفته هورمون درمانی است که در آن میزان هورمونهای مردانه بیمار تا حد صفر کاهش داده می شود چون رشد سرطان پروستات وابسته به هورمون مردانه است. تعدادی ار مردان مبتلا به سرطان پروستات را نیز پرتودرمانی می کنند. سرطان پروستات شیمی درمانی ندارد. بطور خلاصه اگر سرطان پروستات به موقع تشخیص داده شده و درمان مناسب نیز صورت گیرد، بسیاری از مبتلایان به آن به علل دیگری به غیر از سرطان پروستات فوت خواهند کرد.
درمان سرطان پروستات
درمان سرطان پروستات در مراحل اولیه شامل جراحی و یا پرتودرمانی میباشد. جراحی معمولا برای افراد زیر ۷۰ سال بدون ناراحتی های قلبی و ریوی در نظر گرفته میشود. پرتودرمانی با نتیجه کاملا یکسان در مقایسه با جراحی برای افرادیکه عوارض جراحی را نمیپسندند و یا سن بالای ۷۰ سال در نظر گرفته میشود.
در صورتیکه درجه بدخیمی پروستات ( گلیسون ) در گزارش پاتولوژی بالاتر از ۸ باشد و یا PSA بالاتر از ۲۰ باشد جراحی توصیه نمیشود ( حتی در افراد جوان ) . علت این است که در بسیاری از موارد بیماران پس از جراحی نیاز به اشعه درمانی دارند و عوارض در کل بیش از درمان با پرتودرمانی به تنهایی خواهد بود.
در مراحل پیشرفته درمان قطعی سرطان پروستات پرتودرمانی همراه با هورمون درمانی است.
پرتودرمانی
پرتودرمانی که ممکن است به‌وسیله کاشت املاح طلا در پروستات یا قرار دادن مواد پرتوزا (رادیواکتیو) در داخل پروستات (برکیتراپی) یا تابش اشعه با ولتاژ بالا توسط منبع خارجی صورت گیرد.
دارو درمانی
مطالعات آندوکرینی نشان داده که کم کردن آندروژنها منجر به آتروفی سلولهای اپیتلیال آن میشود و آندروژن در بیضه و غدد فوق کلیوی تولید شده و درمانهای آندوکرینی به صورت زیر است.
حذف منبع تولید آندروژی. مهار گونادوترپین هیپوفیز. کاهش ساخت آندروژن. جلوگیری از تأثیر آندروژن بر روی بافت‌ها.
مصرف فلوتامید (اولکسین)، داروهای خوراکی مهار کننده آندروژن، جدیدترین درمان دارویی کانسر پروستات است. هورمون آزاد کننده گونادوتروپین (آنالوگهای لوپرولید، گاسرلین استات) نیز گاهی در درمان بکار می‌رود. این عوامل ترشح یا عملکرد آندروژنها را که سبب تحریک و رشد تومور است، مهار می‌کند. گاهی به بیمار استروژن می‌دهند (دی اتیل استیل بسترون) و با مهار آزاد سازی گونادوترپین هیپوفیز مقادیر سرمی تستوسترون را کاهش می‌دهند. از داروهای شیمی درمانی می‌توان به سیلکوفسفامید (سیستوکسان)، ۵ فلوئور و اوراسیل استراموستین فسفات، دوکسور و بی سین هیدروکلراید (آدریامایسین) و سیتومایسین c (میتامایسین) اشاره کرد.
درمان جراحی
جراحی پروستات شامل پروستاتکتومی ترانس یوترال و پروستاتکتومی رادیکال است. پروستاتکتومی ترانس یوترال برای تومورهای خوب دیفرانسیه با حجم کم یا به عنوان یک عمل تسکینی برای رفع انسداد انجام میشود و در واقع یک آدنکتومی است از بافت جدید و پروستات حقیقی و کپسول فیبروتیک آن را خارج نمی‌کنند. پروستاتکتومی رادیکال از طریق پرینه یارتروپیک انجام میشود و محتویاتی مانند تمام غده پروستات، کپسول بیرونی، وزیکول سیمینالها، مقاطعی از وازود فرانها و قسمتی از گردن مثانه خارج میشود.
