داروهای درمان پروستاتیت،سرطان پروستات

[sbu_post_image]

داروهای درمان پروستاتیت مزمن

1 .داروهای مسدودکننده آلفا(مثل تامسولوسین،آلفوزوسین)به طور متوسط مؤثر هستند و باید حداقل 3 ماه از آنها استفاده کرد.2. دارویQuercetin در مطالعات تحت کنترل با دارونما مؤثر بوده است. این دارو، بازدارنده ماست سل ها است و التهاب و استرس اکسیداتیو در پروستات را کاهش میدهد و باید روزی 2 بار، هربار 500 میلی گرم به مدت 4 هفته تجویز شود.

3 .عصاره گَرده(Cernlton ) نیز در کارآزمایی هابه عمل آمده مؤثر بوده است.4 .محدود سازی رژیم غذایی، استفاده از داروی گابانتین و آمی تریپتیلین که به طور شایع صورت می گیرد، به طوردقیق مورد ارزیابی قرار نگرفته اند.

نکته:استفاده از آنتی بیوتیک ها در پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن توصیه نمی شود و جراحی تنها در موارد خاص ضرورت دارد.

عوارض سرطان پروستات

غده پروستات برای عملکرد جنسی مردان نقش حیاتی دارد و احتمال یا تشخیص قطعی وجود سرطان پروستات می تواند موجب نگرانی درباره از دست رفتن مردانگی شود. ولی موضوع خوشحال کننده آن است که سرطان پروستات را می توان درمان کرد.

مخفی ساختن ابتلا به سرطان پروستات از اعضای خانواده: بیمار و همسر یا خانواده او باید بیشترین تلاش را در زمینه ی برقراری ارتباط درباره تشخیص بیماری، احساس خود در این مورد و نگرانی ها درباره بیماری مزبور به عمل آورند. بیمار باید درباره تشخیص بیماری، خطرات و فواید درمان های مختلف و تأثیر آنها بر زندگی خود آگاه شود و این اطلاعات را به نزدیکان خود نیز انتقال دهد. مخفی ساختن وجود بیماری از این افراد که به وسیله ی بعضی از بیماران صورت می گیرد و به ضرر بیمار و خانواده او تمام می شود.

عدم صداقت با خود و پزشک معالج: بعضی از بیماران وجود بعضی از علایم سرطان پروستات را در خود نادیده می گیرند و یا به دلیل ناراحتی از چگونگی معاینه پروستات به پزشک مراجعه نمی کنند. برخی دیگر از بیماران که پس از مراجعه به پزشک متوجه ابتلای خود به سرطان پروستات می شوند از مراجعه بعدی به پزشک خودداری می کنند و به درمان خودسرانه، با استفاده از داروهای جایگزین و نامناسب می پردازند و یا به سادگی بیماری خود را انکار می کنند و دیگر به پزشک مراجعه نمی نمایند. این کار همواره به زیان بیمار تمام می شود.

ترس از درخواست کمک: ممکن است تنها بودن و یا نداشتن یار و یاور برای فرد مبتلا به سرطان (از جمله سرطان پروستات) به طور طبیعی ایجاد شود. در این موارد باید از گروه های حمایتی استفاده کرد. با این کار بیمار در می یابد که افراد متعدد دیگری نیز مبتلا به همین بیماری و وضعیت مشابه هستند. بهتر است بیمار، همسر یا دوست خود را به عنوان فرد حمایت کننده همراه بیاورد.

نکات قابل توجه برای افراد خانواده بیمار مبتلا به سرطان پروستات

1. همواره راه ارتباط با بیمار را باز نگه دارید: بیمار مبتلا به سرطان پروستات ممکن است به سادگی دچار افسردگی شود یا بیماری خود را انکار کند. همچنین غمگین یا عصبانی شدن نیز در این بیماران طبیعی است. برقراری ارتباط باز با بیمار در خلال این دوران پر استرس و تقویت ارتباط از طریق صحبت کردن با بیمار درباره احساس خود در زمینه بیمار وی نقش حیاتی دارد.

2. همراه با بیمار به نزد پزشک بروید: اکثر بیماران از انجام معاینه از راه مقعد دچار ناراحتی یا خجالت می شوند. همراه با بیمار خود به نزد پزشک بروید. تمام مردان بالای 50 سال باید به طور سالانه تحت معاینه پروستات از راه مقعد قرار بگیرند.

3. تصور نکنید تمام مشکلات ناشی از سرطان پروستات هستند: انواع دیگری از مشکلات پروستات، وجود دارند که علائم این بیماری را تقلید می کنند. این بیماری ها هم مانند سرطان پروستات قابل درمان هستند.

4. مدارک پزشکی را نگهداری کنید: نتایج معاینات، آزمایش ها و بررسی های به عمل آمده را در پرونده ای به طور منظم نگهداری کنید.

5. سؤالات مورد نظر خود را یادداشت کنید و پاسخ آن ها را از پزشک دریافت نمایید.

6. در میان گذاشتن بیماری با افرادی که مبتلا به همین بیماری هستند موجب از بین رفتن احساس تنهایی بیمار خواهد شد.

7. کسب اطلاعات جدید: نحوه تشخیص و درمان سرطان پروستات به طور مداوم در حال پیشرفت است. همواره به تحقیق درباره آخرین دستاوردها در این زمینه بپردازید.

منبع : متخصص ارولوژی تهران