بي‌اختياري ادرار را چگونه مي‌توان درمان کرد؟
نوع بي‌اختياري ادراري را مي‌توان با معاينه و شرح حال و بررسي‌هاي پايه‌اي معين کرد. مي‌توان درمان محافظه کارانه را (بدون بررسي‌هاي بيشتر) شروع کرد. گزينه‌هاي درمان بی اختیار ادرار محافظه کارانه که در بزرگسالان جوان به کار گرفته مي‌شوند، در افراد سالمند نیز، قابل استفاده خواهند بود.
اصلاح شيوه زندگي و کمک‌هاي عملي
چاقي با افزايش خطر بي‌اختياري ادراري استرسي و فوريتي ارتباط دارد پس کاهش وزن به بيماراني که اضافه وزن دارند، توصيه مي‌شوند. چاقی در ناحیه شکم از عوامل بروز بي‌اختياري ادراري در افراد مسن شناخته میشود.
درمان يبوست
درمان يبوست مي‌تواند اثر فشار بر روي عضلات کف لگن را کاهش دهد.
میزان مصرف مایعات
اگر دريافت مايعات بيش از حد و يا اندک باشد، اصلاح دريافت مايع توصيه مي‌شود، چرا که غلظت ادرار نیز مي‌تواند باعث تحريک مثانه و تشديد بي‌اختياري شود.مصرف چاي ارتباط مثبتي با بي‌اختياري دارد،کاهش کافئين در زنان دچار بي‌اختياري فوريتي توصيه مي‌شود.
لوازم جذب کننده ادرار
وسايل کمکي جهت تخليه ادرار نظير ظروف مخصوص ادرار که با دست نگهداشته مي‌شوند و غلاف‌هاي مخصوص آلت را مي‌توان به عنوان درمان کمکي براي مراقبت‌هاي طولاني‌مدت علايم مقاوم در نظر گرفت. اين وسايل بيماران را قادر مي‌سازند تا علايم خود را کنترل کنند و به زندگي طبيعي روزمره خود ادامه دهند.
کاتترگذاري
کاتترگذاري را مي‌توان براي زنان و مرداني که دچار بي‌اختياري ثانويه منجر به احتباس ادراري مزمن هستند، در نظر گرفت.
کتتر متناوب خیلی بیشتر از کتتر دایم پیشنهاد میشود زیرا خطر ابتلا به عفونت‌هاي مجاري ادراري را کاهش میدهد. اگر کاتترگذاري متناوب مناسب نباشد، مي‌توان کاتتر‌هاي پيشا‌براهي يا سوپراپوبيک مستقر براي مدت طولاني را مد نظر قرار داد. اگر چه کاتتر‌هاي پيشا‌براهي به راحتي در محل قرار داده مي‌شوند، شايد کاتتر‌هاي سوپراپوبيک با مزاياي طولاني‌مدتي همچون کاهش تاثير بر عملکرد جنسي و کاهش خطر عفونت همراه باشند. عفونت، خروج تصادفي کاتتر، انسداد مکرر و تروماي پيشابراه از جمله عوارض کاتترگذاري طولاني‌مدت هستند.
انتخاب روش مورد استفاده به سليقه بيمار (و يا مراقب) و عوارض آن بستگي دارد.
