زگیل تناسلی یک بیماری آمیزشی به شدت مسری است که توسط زیر گونه هایی از ویروس پاپیلومای انسانی Virus (HPV) Human Papilloma ایجاد می شود. انتشار آن از طریق تماس مستقیم پوست به پوست می باشد و با هر روش آمیزشی قابل انتقال است.
تمام بیمارانی که مبتلا به این ویروس هستند، دارای زگیل قابل رویت نمی باشند، فقط یک تا 5 درصد افراد آلوده به این ویروس دچار زگیل های قابل مشاهده می شوند. چون آلودگی به این ویروس علامت خاص به غیر از ایجاد زگیل ندارد، اکثر زنان و مردان مبتلا به این ویروس، سبب انتقال آن در جامعه می شوند. سازمان غذا و دارو واکسن زگیل تناسلی برای دختران را در سال 2006 و واکسن زگیل تناسلی برای پسران را در سال 2009 مورد تایید قرار داد. بدین دلیل واکسیناسیون دختران در سن 13 سالگی و پسران در سن 12-11 سالگی بر علیه این ویروس در آمریکا و اروپا جزو برنامه واکسیناسیون ملی گنجانده شده است. توصیه می شود واکسیناسیون زیر 26 سال باشد. هر قدر سن واکسیناسیون پایین تر باشد، اثرات آن بهتر است.
این ویروس بیش از 40 نوع دارد عامل 90 درصد زگیل های تناسلی ویروس نوع 6 و 11 است. این ویروس عامل سرطان دهانه رحم، سرطان مقعد، سرطان داخل حفره دهان و سرطان دستگاه تناسلی می باشد. متاسفانه وقتی فردی میتلا به این ویروس شد، غیر قابل درمان می شود و با علم پزشکی امروز این ویروس در بدن وی باقی می ماند. در اینجا درمان های زگیل تناسلی بیان می شوند، همان ضایعاتی که زگیل مانند بوده و قابل رویت هستند، وگرنه درمانی برای ویروس داخل خون وجود ندارد. از بین بردن زگیل ها خطر انتقال بیماری را کم می کند، ولی صفر نمی کند. همچنین استفاده از کاندوم خطر انتقال بیماری را کم می کند ولی باز صفر نمی کند. اگر ناحیه دهان با دستگاه تناسلی تماس پیدا کند، زگیل ها می توانند در اطراف لب ها، داخل حفره دهان و حلق ایجاد شوند.
برای درمان ضایعات زگیل
مانند در ناحیه تناسلی، روش های درمانی مختلف وجود دارند، معمولا ظرف چند ماه پس از درمان ضایعات مجددا ظاهر می شوند، بنابراین نیاز به درمان های مکرر پیدا می شود. هیچ درمانی وجود ندارد که صد در صد از عود زگیل ها جلوگیری کند. برای از بین بردن زگیل ها روش های درمانی مختلفی وجود دارند، ولی هر کدام دارای مزایا و معایب مخصوص به خود هستند که در زیر توضیح داده می شوند:
درمان ها کلا به دو دسته بزرگ تقسیم می شوند:
• درمان هاییکه توسط خود بیمار انجام می شوند.
• درمان هاییکه توسط پزشک انجام می شوند.
درمان زگیل تناسلی
هدف اوليه درمان زگيل های تناسلي قابل رویت، بر طرف كردن زگيلهاي علامت دار است. در بيشتر بيماران، درمان مي تواند باعث دوره هاي بدون زگيل شود. بدون درمان، زگيلها خودبخود فروكش مي كنند (30-10% بهبودي كامل طي 3 ماه در مقايسه با بيماران درمان شده با پلاسبو)، بدون تغيير مي مانند يا بيشتر شده و اندازه آنها بزرگتر مي شود. (Perry and Lamb, 1999; Stone, K.M 1995)
بيماران مبتلا به نقص ايمني، احتمال علامت دارشدن عفونت بیشتر است و زگيلهاي بزرگتر ودوره ابتلای طولاني تری را نسبت به افراد با ايمني نرمال تجربه می کنند. سيستم ايمني نقش كليدي در كنترل عفونت HPV دارد. (Coleman et al 1994). در دفاع بدن عليه HPV هم سيستم ايمني اختصاصي (هومورال يا وابسته به سلولي) و هم غير اختصاصي (Natural killer cell) درگير مي شوند.
IgG سرم و IgA ترشحي، اتصال ويروس به سلولهاي اپي تليال را مهار مي كند. با این حال، هنگام بروز عفونت آنتي باديهامعمولا نمي توانندويروس را از بين ببرند. ايمني سلولي در اين مرحله ضروري است. بدين ترتيب كه سلولهاي لنفوسيت CD8+,CD4+ فعال شده و سلولهاي عفوني را تخريب مي كند و سيتوكينهايي مثل اينترفرون ايجاد مي كنند كه اثرات ضد ويروس دارد.وقایع دخیل در از بين بردن زگيل با واكنش افزايش حساسيت تاخيري نسبت به يك آنتي ژن خارجي همراه است. زگيلهاي در حال اضمحلال لنفوسيتها و ماكروفاژهاي بيشتري نسبت به زگيلهاي كنترل نشده دارند. (Coleman et al, 1994).
