درمان سرطان مثانه با داروی ارلوتینیب
Medical News Today: به تازگی پژوهشگران در کنگره کالج جراحان آمریکا اعلام کردند که به کارگیری داروی ضدسرطان ارلوتینیب (Erlotinib) که در درمان سرطانهای کولورکتال و ریه کاربرد دارد، در درمان بدخیمیهای مثانه نیز نتایج موفقیتآمیزی داشته است…
در یک کارآزمایی بالینی جدید نشان داده شد که 16 بیمار از تعداد کل 25 مبتلا به سرطان مثانه 25 ماه پس از تجویز این دارو هنوز زنده ماندهاند. این درمان نسبت به درمانهای معمول سرطان مثانه مهاجم که شامل رادیکال سیستکتومی است باعث افزایش بقا شده و نتایج بهتری به همراه داشته است.
«برای درمان سرطان مهاجم مثانه در حال حاضر روش انتخابی درمان جراحی است، اما تنها 50 درصد از این بیماران که تحت عمل جراحی قرار میگیرند میتوانند از بقای طولانیمدت برخوردار باشند. در بیمارانی که بعد از جراحی دچار عود میشوند به کارگیری شیمیدرمانی تاثیر چندانی نداشته و درنهایت اکثر این بیماران با یک بقای حداکثر دو ساله فوت میکنند.»
بعد از درمان با ارلوتینیب در 75 درصد موارد بیماری محدود به ارگان باقی ماند. در حالی که در تمام بیمارانی که این دارو را دریافت نکرده بودند بیماری به عضلات اطراف گسترش یافته بود. به دنبال مصرف این دارو به مدت 4 هفته به صورت خوراکی 25 درصد از بیماران از لحاظ پاتولوژیکی عاری از بیماری شدند و در 35 درصد موارد مرحله بیماری از لحاظ آسیبشناسی به درجات پایینتر نزول کرد.
ارلوتینیب دارویی است که باعث مهار عملکرد فاکتور رشد اپیدرمال (EGFR) میشود. این فاکتور باعث بروز سرطان در افرادی میشود که دارای گیرندههای جهشیافته در سطح سلولهای خود هستند. این نوع گیرندهها در سطح سلولهای بسیاری از تومورها مانند سرطانهای ریه و کولورکتال بروز میکند. همچنین این گیرندهها در سطح سلولهای سرطانهای مهاجم مثانه هم یافت میشود. وجود این گیرندهها بر سطح سلولهای بدخیم مثانه نشانه تهاجمی بودن سرطان و کاهش بقا در بیماران است.
پژوهشگران در حال حاضر از این دارو در درمان سرطانهای ریه و کولورکتال استفاده کرده و نتایج موفقیتآمیزی به دست آوردهاند. این گروه از پژوهشگران با توجه به مکانیسم عمل ارلوتینیب از این دارو در درمان سرطانهای مثانه استفاده کردند.
«با توجه به تعداد کم جمعیت مورد مطالعه ما هنوز زود است که نتیجه دقیقی را عنوان کنیم، اما به نظر میرسد این دارو در درمان سرطانهای مهاجم مثانه نسبت به روشهای معمول مفیدتر باشد و بتواند جایگزین مناسبی برای درمانهای استاندارد باشد.
منبع :دکتر میرپور