درمان پروستاتیت مزمن،علایم سرطان پروستات

[sbu_post_image]

درمان پروستاتیت مزمن

بررسی و درمان پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن به دلیل ناشناخته بودن علت آن دشوار و چالش برانگیز است.

این بیماری ممکن است به روش های درمانی غیرمتمرکز بر پروستات مانند فیزیوتراپی، روان درمانی و درمان دارویی پاسخ دهد.

« پروتکل درمانی استانفورد» که اخیراً برای درمان این سندرم انتشار یافته است، ترکیبی است از درمان دارویی( شامل داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مثل آمی تریپتیلین و داروهای آرام بخش بنزودیازپین)، روان درمانی{آرام سازی متناقض(paradoxical relaxation)} و فیزیوتراپی(آزاد سازی نقاط برانگیزاننده کف لگن و عضلات شکم و نیز ورزش های شبیه یوگا با هدف شل کردن کف لگن و عضلات شکم).

پروتکل های درمانی کنونی تا حد زیادی بر شل سازی عضلات ناحیه لگن یا مقعد و درمان آرام سازی تدریجی به منظور کاهش استرس ایجادکننده سندرم متمرکز شده اند. فیزیوتراپی بیوفیدبک به منظور آموزش چگونگی کنترل عضلات کف لگن ممکن است مؤثر باشد.

ورزش های هوازی می توانند به بیمارانی که دچار سندرم خستگی مزمن نیستند یا علایم بیماری آنها در اثر ورزش تشدید نمی شود، کمک کنند.

بعضی شواهد حکایت از آن دارند که آلرژی های غذایی و عدم تحمل به بعضی مواد غذایی ممکن است در تشدید این سندرم نقش داشته باشند. در بعضی از بیماران عدم تحمل به گلوتن یا بیماری سلیاک دیده شده است. در این موارد حذف ماده غذایی عامل می تواند به درمان بیماری کمک کند.

علایم اولیه سرطان پروستات

این علایم شبیه علایم بزرگ شدن خوش خیم پروستات است.

– علایم مراحل پیشرفته این بیماری نیز پس از دست‌اندازی سرطان به سایر نقاط بدن ایجاد می‌شوند مانند دردهای استخوانی، بالا رفتن اوره خون، كم خونی و كاهش وزن شدید.

این غذاها خطر سرطان پروستات را افزایش می دهند

مصرف غذاهای سرخ شده خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می‌دهد.

نتایج یک مطالعه جدید نشان داده است که مصرف زیاد و مداوم غذاهای سرخ شده خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش می‌دهد.

اطلاعات به دست آمده از 1500 مردی که سابقه ابتلا به سرطان پروستات داشته‌اند و 1500 مرد سالم را بررسی کردند. این مردان که از گروه‌های سنی 35 تا 74 ساله انتخاب شده بودند، درباره عادت‌های تغذیه‌ای خود اطلاعاتی را در اختیار متخصصان قرار دادند.

نتایج این آزمایشات مشخص کرد حداقل یک نوبت در هفته مصرف مرغ و ماهی سرخ شده و پیراشکی‌ها و دونات‌هایی که در روغن سرخ می‌شوند، خطر ابتلا به سرطان پروستات را 30 تا 37 درصد افزایش می‌دهد و احتمال ابتلا به این سرطان در مردانی که کمتر از یک نوبت در ماه غذای سرخ شده می‌خورند، بسیار کمتر است.

در بررسی‌های قبلی نیز معلوم شد که خوردن غذاهای سرخ شده خطر ابتلا به سرطانهای پستان، ریه، لوزالمعده، مری و سرطانهای سر و گردن را افزایش می‌دهد.

علایم سرطان پروستات

علایم و نشانه ها: معمولاً سرطان پروستات در مراحل اولیه علامت و نشانه ای ندارد و به همین دلیل، غربالگری و معاینه و آزمایش های تشخیصی آن اهمیت زیادی دارند. معاینه فیزیکی، غربالگری و معاینه و آزمایش های تشخیصی آن اهمیت زیادی دارند. معاینه فیزیکی، اندازه گیری آنتی ژن اختصاصی پروستات(PSA ) و معاینه انگشتی رکتوم(DRE ) چنان چه مجموعاً هرسال یک بار( به ویژه پس از 50 سالگی) به وسیله پزشک انجام شوند بهترین امکان تشخیص سرطان پروستات را در اولین مراحل ایجاد آن فراهم می آورند.*

شایع ترین نشانه های سرطان پروستات عبارتند از:* ضعیف یا منقطع شدن جریان ادرار * تکرر ادرار( به ویژه در هنگام شب)* اشکال در ادرار کردن یا باقی ماندن ادرار درمثانه * ناتوانی در ادرار* احساس درد یا سوزش در زمان ادرارکردن* وجود خون در ادرار یا مایع منی * درد دایمی کمر، لگن یا مفصل ران*اشکال در نعوظ آلت.

سرطان پروستات در مراحل اولیه هیچ علامتی ایجاد نمی‌كند. .

عوامل روانی اجتماعی در سرطان پروستات

افراد از نظر تجارب، افکار یا احساسات با یکدیگر تفاوت های بسیاری دراند. با این حال معمولاً بعضی احساسات و نگرانی های مشابه در افرادی که مبتلا به سرطان پروستات می شوند.

طول مدت درمان هورمونی سرطان پروستات

مدت هورمون درمانی متفاوت است ولی معمولاً بسته به وضعیت بیمار، چند ماه طول می کشد. بررسی های به عمل آمده به وسیله انجمن سرطان شناسی بالینی آمریکا به این نتیجه رسید که هورمون درمانی دراز مدت (برای مدت 2 سال) در مردان مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته موضعی بیماری را بهتر از هورمون درمانی کوتاه مدت کنترل می کند. مشاوره با پزشک به منظور کسب اطلاعات بیشتر درباره هورمون درمانی ضروری است.

عوارض شیمی درمانی سرطان پروستات

عوارض شیمی درمانی ممکن است شدید یا خفیف باشند و یا ممکن است به طور کلی عارضه ای ایجاد نشود. اکثر عوارض شیمی درمانی با تکمیل درمان از بین می روند. عوارض جانبی مهم شیمی درمانی به داروی مورد استفاده، مقدار و مدت مصرف آن بستگی دارند و عبارتند از: تهوع و استفراغ، ریزش مو، کم خونی، کاهش قدرت انعقاد خون، زخم های دهانی، افزایش احتمالی بروز عفونت، خستگی.

منبع : راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن