[sbu_post_image]
دلیل بی اختیاری ادرار تحریک پذیر (اصراری)
این نوع بی اختیاری به دلیل اسپاسم و یا گرفتگی عضلات مثانه رخ می دهد. این گرفتگی ممکن است در اثر تخریب عصب و یا عضلات بوجود آمده باشد.در برخی موارد، تخریب عصب و یا عضله باعث ایجاد بیماری های دیگری نیز می شود نظیر: سوزش مثانه در اثر عفونت و یا التهاب مثانه.
انواع بی اختیاری ادرار
انواع بی اختیاری ادرار عبارتند از:** بی اختیاری اشتیاقی- به ناتوانی در نگه داشتن ادرار تا زمان رسیدن به توالت گفته می شود و در بیماری هایی مانند دیابت، سکته مغزی، زوال مغزی، پارکینسون،MS و بعضی از بیماری های دیگر روی میدهد.
بی‌اختیاری ادرار
بی‌اختیاری ادرار به معنای از دست دادن کنترل دفع ادرار است بطوری که قبل از رسیدن به توالت ادرار نشت خواهد کرد. انواع مختلفی از بی‌اختیاری ادرار وجود دارد.
بی‌اختیاری فوریتی
بیمار به محض احساس ادرار دچار ریزش ادرار می‌شود و قادر به کنترل ادرار تا رسیدن به دستشویی نمی‌باشد. این نوع بی‌اختیاری بیشتر در اثر آسیب عصب در بیماران دیابتی، سکته مغزی، عفونتها و غیره اتفاق می‌افتد.
بی‌اختیاری پارادوکس
بعلت احتباس مزمن ادرار ایجاد می‌شود و ادرار بطور مداوم و قطره قطره دفع می‌گردد.
بی اختیاری استرس
شایع ترین نوع بی اختیاری ادرار است و به صورت نشت ادرار در هنگام ورزش و فعالیت بدنی، سرفه، عطسه، خنده ف بلند کردن اجسام سنگین یا سایر حرکات بدنی که موجب فشار بر مثانه می شوند، تظاهر می یابد.**بی اختیاری عملکردی – نشت ادرار در اثر وجود مشکل برای رسیدن به موقع به توالت به دلیل وجود بیماری های جسمی مانند التهاب مفاصل است.**بی اختیاری ناشی از بیش ازحد بودن حجم ادرار – به نشت ادرار به دلیل بیشتر بودن ادرارموجود در مثانه از گنجایش آن گفته می شود.
درمان بی اختیاری ادرار
– بسیاری از زنان دچار بی اختیاری ادرار خفیف می توانند با نوشیدن کم مایعات، بی اختیاری خود را کنترل کنند.
– نصف لیوان‌تان را پر کنید و از نوشیدن قهوه، چای و نوشیدنی های دارای کافئین خودداری کنید. نوشیدنی های دارای کافئین، ادرارآور می باشند.
– به طور مرتب و هر 2 تا 4 ساعت یک بار و یا حتی در صورتی که احساس نمی کنید که باید به دستشویی بروید، مثانه خود را خالی کنید.
درمان بی اختیاری ادرار
درمان بی اختیاری ادرار به وسیله پزشک متخصص و بر اساس موارد زیر انجام می شود:* سن بیمار، وضعیت سلامتی کلی و سابقه پزشکی وی. * میزان گسترش بیماری.* تحمل بیمار نسبت به داروهای خاص و اعمال جراحی یا سایر درمان های لازم.* انتظارات درباره سیر بیماری.* اولویت های مورد نظر بیماری.
درمان شامل موارد زیر است:روش های رفتاری خاص(شامل ورزش عضلات لگن، بیوفیدبک و آموزش مثانه) – *استفاده از داروها – * جراحی(در صورتی که بی اختیاری ناشی از مشکلات ساختمانی مانند غلط بودن نحوه قرارگیری مثانه یا انسداد باشد) – * محدودیت رزیم غذایی( مانند حذف مصرف قهوه، سودا و چای و / یا الکل).
داروهایی که بی اختیاری را بدتر می کنند
– در زنان داروهای خاص فشار خون، باعث شل شدن عضلات مثانه می شوند و باعث بی اختیاری ادرار ناشی از فشار می گردند.
– برخی از داروهای ضد افسردگی ممکن است بی اختیاری را تسکین دهند، اما برخی دیگر از این داروها، این بیماری را بدتر می کنند.
– دیورتیک ها و یا داروهای ادرارآور می توانند انواع بی اختیاری ها را تشدید کنند.
منبع : پزشک بی اختیاری ادرار تهران ، کتاب راهنمای پزشکی خانواده- بیماری های کلیه و مجاری ادرار
