[sbu_post_image]
در دیابت ، عروق خونی کوچک آسیب می بینند . وقتی عروق خونی کلیه ها آسیب می بینند ، کلیه های شما نمی توانند خونتان را به خوبی تصفیه کنند . در نتیجه بیشتر از آنچه که باید ، اب و نمک در بدنتان جمع می شود و باعث افزایش وزن و تورم قوزک پا می شود. ممکن است پروتئین در ادرارتان ظاهر شود .
دیابت همچنین ممکن است به سیستم عصبی بدنتان آسیب برساند. این امر می تواند باعث اشکال در تخلیه مثانه بشود. فشار حاصل از پر بودن مثانه می تواند به کلیه ها پس زده و به آنها آسیب برساند . همچنین ، اگر ادرار به مدت طولانی در مثانه بماند می تواند باعث ایجاد عفونت بشود چون باکتری ها در ادراری که حاوی مقدار زیادی قند است، به سرعت رشد می کنند .
● ابتلا به بیماری کلیه در بیماران دیابتی
حدود ۳۰ در صد بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ و ۱۰ تا ۴۰ درصد بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ نهایتا ًدچار نارسایی کلیه خواهند شد .
● علائم زودرس بیماری کلیه در بیماران دیابتی
زودرس ترین علامت بیماری کلیوی ناشی از دیابت ، افزایش ترشح آلبومین در ادرار است . این علامت خیلی قبل از این که آزمایشات معمول ، بیماری کلیه را نشان دهند ، ظاهر می شود بنابراین مهم است که شما این آزمایش را سالیانه انجام دهید . افزایش وزن و تورم قوزک پا ممکن است ایجاد شود . شب ها بیشتر به دستشویی می روید . فشار خونتان ممکن است خیلی بالا برود . پس به عنوان یک فرد دیابتی حداقل سالی یک مرتبه فشار خونتان را اندازه گیری کرده و آزمایش خون و ادرار انجام دهید . این امر باعث کنترل بهتر بیماری و درمان به موقع فشار خون و بیماری کلیه خواهد شد . کنترل دائم دیابت می تواند خطر ایجاد بیماری کلیوی شدید را کمتر کند .
● علائم دیررس بیماری کلیه در بیماران دیابتی
با نارسا شدن کلیه ها ، اوره و کراتی نین خونتان بالا خواهد رفت . همچنین ممکن است دچار تهوع ، استفراغ ، کاهش اشتها ، ضعف ، خستگی مفرط ، خارش ، گرفتگی عضلانی ( به خصوص در ساق پا ) و کم خونی شوید . ممکن است نیازتان به انسولین کم بشود چون کلیه های ناسالم نمی توانند انسولین را به طور کامل دفع کنند لذا انسولین در بدن تجمع پیدا می کند . اگر دچار هر یک از این علائم شدید با پزشک خود تماس بگیرید .
● علائم بیماری کلیه در بیماران دیابتی
▪ آلبومین / پروتئین در ادرار
▪ بالا رفتن فشار خون
▪ تورم قوزک و ساق پاها ، گرفتگی عضلات ساق پا
▪ نیاز به دفع ادرار در طول شب
▪ بالا رفتن اوره و کراتی نین خون
▪ کاهش نیاز به انسولین یا داروهای خوراکی ضد دیابت
▪ ضعف و بی حالی صبحگاهی ، تهوع و استفراغ
▪ رنگ پریدگی و کم خونی
▪ خارش
● آسیب رسیدن به کلیه ها در اثر دیابت
اولا ً لازم است پزشک بفهمد که آیا دیابت به کلیه های شما آسیب رسانده یا بیماری های دیگری منجر به نارسایی آن شده اند . کلیه های شما بهتر کار خواهند کرد و طول عمرشان بیشتر خواهد شد اگر :
▪ قند خونتان به خوبی کنترل باشد
▪ فشار خونتان به خوبی کنترل باشد
▪ عفونت ادراری تان درمان شود
▪ اشکالات احتمالی موجود در سیستم ادراری اصلاح شود
▪ از مصرف داروهایی که ممکن است به کلیه ها آسیب برسانند پرهیز شود ( به ویژه مصرف بیش از حد و بدون نسخه داروهای ضد درد ) .
اگر هیچ یک از علائم وجود نداشته باشد ، پزشک شما سعی خواهد کرد تا کار کلیه هایتان را حتی الامکان حفظ کند . استفاده از داروهای ضد فشار خون که مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین هستند ( مثل کاپتوپریل ، انالاپریل ) ، به آهسته کردن سیر نارسایی کلیه کمک می کنند .
● فعال نگه داشتن کلیه ها در فرد دیابتی
متخصص کلیه که نفرولوژیست نامیده می شود ، با کمک شما ، خانواده و متخصص تغذیه ، یک برنامه درمانی برای شما طراحی می کند . دو چیز برای حفظ سلامتی کلیه های شما اهمیت دارد : یکی کنترل فشار خون و دیگری رعایت رژیم غذایی دیابتی – کلیوی . محدود کردن پروتئین رژیم غذایی نیز مفید است . شما با کمک متخصص تغذیه می توانید برای رژیم غذایی خود برنامه ریزی کنید .
● نارسایی پیشرفته کلیه در بیماران دیابتی
نارسایی پیشرفته کلیه زمانی اتفاق می افتد که کلیه های شما دیگر قادر نباشند به حفظ سلامتی شما کمک کنند و دیالیز یا پیوند مورد نیاز باشد . این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که فقط ۱۰ تا ۱۵ درصد کلیه های شما کار می کنند . فاصله زمانی معمول بین شروع آسیب کلیوی ناشی از دیابت و نارسایی پیشرفته کلیه حدود ۷ – ۵ سال است .
● درمان نارسایی کلیه در بیماران دیابتی
3 نوع درمان در نارسایی کلیه ناشی از دیابت وجود دارد : پیوند کلیه ، دیالیز خونی (همودیالیز ) ، دیالیز صفاقی .
● پیوند کلیه در بیمار مبتلا به دیابت
زمانی که پیوند می کنید ، ممکن است به انسولین بیشتری نیاز داشته باشید . چون اشتهای شما بهتر شده و کلیه جدید هم به خوبی انسولین اضافی را از بدن دفع می کند . اگر کلیه جدیدتان نارسا شود ، دیالیز می تواند تا آماده شدن برای پیوند بعدی مورد استفاده قرار گیرد .
منبع: پارسی طب