دیالیز مزمن

[sbu_post_image]

عوارض دیالیز مزمن

يكي از علل اصلي مرگ بيماران تحت دياليز خوني مزمن، بيماري قلبي – عروقي آترواسكلروزي است. ظاهرا” اختلالات متابوليسم ليپيد (هيپر تري گليسريدمي) به وسيله دياليز خوني شدت مي يابد. نارسايي احتقاني قلب ، بيماري عروق كرونر و درد آنژيتي ، سكته مغزي و نارسايي عروق محيطي ممكن است روي دهند و بيمار را ناتوان كنند . كم خوني و ضعف در كاهش فعاليت فيزيكي و رواني ، از دست دادن انرژي و انگيزه و فقدان علاقه نيز دخيل هستند و اين با وجودي است كه استفاده از اريتروپوئيتين (اپوژن) قبل از شروع دياليز تأثير چشمگيري بر ميزان هماتوكريت در 19 ماه اول بعد از شروع دياليز داشته است . انعقاد در دستگاه هاي دياليز به وسيله تعديل در ميزان هپارين قابل پيشگيري است.

زخم هاي معدي و ساير مشكلات گوارشي به دليل فشار فيزيولوژيك ناشي از بيماري مزمن ، داروها و كلسيم موجب استئوديستروفي كليوي مي شود كه دردها و شكستگي هاي استخواني ايجاد مي كند . مشكلات ديگر عبارتند از تجمع مايع به دليل نارسايي احتقاني قلب ، سوء تغذيه، عفونت ، نوروپاتي و خارش.

بيش ار 85 درصد از بيماران همو دياليزي دچار اختلالات مهم در خواب خود مي شوند كه اين مسئله وضعيت سلامتي آنها را پيچيده مي سازد . مطالعات اخير بيانگر آن است كه انجام دياليز در صبح يا نزديك غروب خطر اختلال در خواب بيمار را افزايش مي دهد لذا به عنوان يك استراتژي جهت كاهش مشكل خواب بيماران همودياليزي پيشنهاد مي شود از انجام مداخلاتي كه باعث تغيير در درجه حرارت محلول دياليز مي شود پيشگيري شود تا باعث بالا رفتن درجه حرارت بيمار و محدود كردن چرت حين دياليز وي نگردد.

عوارض ديگر دياليز شامل موارد زير است:

* افت فشار خون.

* كرامپ عضلاني دردناك

* خونريزي

* ديس ريتمي ها

* آمبولي هوا

* درد قفسه سينه

* عدم تعادل دياليزي

برگرفته از baharnarenj1977