[sbu_post_image]
راه های پیشگیری از عفونت ادراری
پیشگیری از عفونت ادراری: اصول مهمی که باید رعایت شوند
به محض اینکه احساس کردید که ادرار دارید، ادرار را به داخل برنگردانید، فوراً به توالت بروید. با این روش، ادرار مدتی طولانی در مثانه باقی نخواهد ماند، همان طور که می‌دانید ماندن ادرار در مثانه می‌تواند باعث تکثیر میکروب ها و در نتیجه عفونت ادراری شود. هر چه بیشتر به خودتان برای نگه داشتن ادرار فشار بیاورید، احتمال افزایش هیپرتونی بر اسفنکتر مثانه بیشتر خواهد شد.
برای توالت رفتن، وقت بگذارید. به درستی در توالت قرار بگیرد و بگذارید ادرار به آهستگی خارج شود. به هیچ وجه به خودتان فشار نیاورید، اعمال فشار ممکن است به میاندوراه تان (محدوده میان منطقه تناسلی و مقعد) آسیب بزند. حواستان باشد که در روز به طور میانگین 6 تا 8 بار به توالت بروید تا مثانه تان به طور کامل خالی شود، اگر همۀ این زمانی را که برای توالت رفتن می‌گذارید، با هم جمع کنید فقط چیزی حدود 1 تا 2 ساعت در ماه خواهد شد !
هر بار مثانه تان را به طور کامل خالی کنید. هر گونه حبس ادرار می‌تواند باعث تکثیر میکروب ها شود و این خود می‌تواند عاملی باشد برای بروز عفونت ادراری.
ادرارتان را متوقف نکنید، این کار با تخلیۀ کامل مثانه در تعارض خواهد بود.
خانم ها حواسشان باشد که بعد از اتمام رابطۀ جنسی، حتماً به ادرار کنند.
و اما نوارهای بهداشتی، این نوارها فقط برای دوران قاعدگی در نظر گرفته شده اند و باید مرتب تعویض شوند، اما به خاطر حضور رطوبت، عاملی برای بیشتر شدن و تولید میکروب ها خواهند بود.
همیشه بعد از توالت خشک کردن را از قسمت جلو به عقب انجام دهید تا از جابه جایی میکروب های مقعدی به سمت فرج جلوگیری شود.
رعایت این اصول مهم باعث می‌شود که سیستم ادراری تان با سلامت و به خوبی کار کند. با انجام این اقدامات می‌توانید از بروز بسیاری از مشکلات که با عفونت ادراری شروع می‌شوند و در دراز مدت به عدم کنترل ادرار ختم می‌شوند، پیشگیری کنید.
آخرین توصیه: اگر در ادرارتان خون دیدید، حتماً با پزشک تان صحبت کنید، در این وضعیت انجام یک سری از آزمایش ها ضروری است. ممکن است وجود خون در ادرار علت های متفاوتی داشته باشد، از جمله: عفونت ادراری، سنگ کلیه و حتی سرطان کلیه ها…
درمان عفونت مثانه
آزمایشات تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشد: آزمایش ادرار، جمع‌آوری دقیق ادرار برای کشت باکتری، سیستوسکپی (معاینة مثانه با لولة مخصوص که در سر آن منبع نور و دوربین نصب شده است) و سونوگرافی
احساس خستگی زیاد
خستگی زیاد و دائمیرا بی‌اهمیت ندانید؛ چون به دو دلیل ممکن است از علائم اختلال در عملکرد کلیه‌ها باشد:
اولا زمانی که کلیه‌ها نتوانند به‌درستی مواد زائد ناشی از هضم غذاها را دفع کنند، این مواد زائد در خون جمع می‌شوند و آن را اسیدی می‌کنند؛ در نتیجه بدن احساس خستگی می‌کند.
ثانیا اینکه مغزاستخوان به اندازه کافی گلبول قرمز (که برای حمل اکسیژن در خون لازم است) تولید نمی‌کند؛ در نتیجه بدن دچار کم‌خونی و در پی آن خستگی زیاد می‌شود.
اگر مداوم دچار ضعف عمومی و رنگ‌پریدگی هستید، به پزشک مراجعه کنید و آزمایش خون و ادرار دهید. در این صورت پزشک معالج کراتینین، اوره و آلبومین و همچنین علائم کم‌خونی‌تان را بررسی می‌کند.
علایم بیماری کلیه
گلومرلونفریت خفیف هیچ علامتی ایجاد نمی‌كند و تشخیص آن تنها با آزمایش ادرار میسر می‌شود. گلومرولونفریت شدید علایم زیر را ایجاد می‌كند:
۱. ادرار تیره یا كمی قرمز
۲. احساس كسالت
۳. خواب‌آلودگی
۴. تهوع یا استفراغ
۵. سردرد
۶. گاهی تب
۷. بی‌اشتهایی
۸. كاهش ادرار
۹. تنگی نفس
۱۰. بالارفتن فشار خون
۱۱. وجود پروتئین در ادرار
۱۲. اختلال بینایی (به علت بالا بودن فشار خون)
۱۳. جمع‌شدن مایع در بدن، خصوصاً پف كردن چشم‌ها و ورم مچ پا
منبع : متخصص اورولوژی تهران
