[sbu_post_image]
سرطان مثانه
سرطان مثانه، دومین سرطان شایع دستگاه ادراری میباشد که از کل سرطانهای موجود، حدود 7 درصد از سرطانهای مردان و همچنین 2 درصد از سرطانهای زنان را تشکیل میدهد. 65 سالگی سن متوسط ابتلا به این نوع سرطان میباشد.
محققان ميگويند موفق به کشف آزمايش جديدي شدهاند که به تشخيص سريع سرطان مثانه کمک ميکند.
محققان انگليسي توانستهاند نوعي اکوگرافي خاص ابداع کنند که ميتواند حتي پيش از شروع اولين نشانههاي ابتلا به سرطان مثانه، ماهها يا حتي سالها قبل از بروز بيماري آن را تشخيص دهد. به کمک اين اکوگرافي مشاهده اولين نشانههاي تومور ممکن است در نتيجه ميتوان درمانها را سريعتر آغاز کرد و احتمال بهبودي به اين طريق بالاتر ميرود. سرطان مثانه در زنان بيش از مردان شايع است و طبق مقالهاي که در ديليميل منتشر شده است از سال 1970 تاکنون ميزان ابتلا به اين ناراحتي 50 درصد افزايش يافته است. يکي از علل بروز اين بيماري در زنان، باردار نشدن و چاقي است. افرادي که زياد سيگار ميکشند، احتمال ابتلا بالاتري به سرطان مثانه دارند، طوري که حدود 50 درصد مردان سيگاري امکان ابتلا به سرطان مثانه را دارند و اين مقدار در زنان سيگاري به 31 ميرسد. عوامل شغلي نيز در ابتلا به سرطان مثانه اهميت دارد، مانند کارگران صنايع رنگ و لاستيک سازي نقاشي و نفت که بيشتر در معرض ابتلا هستند
ثمره فعاليت کليهها براي پاکسازي خون از مواد زايد، در جايي به نام مثانه انبار ميشود تا سر فرصت بتوان آن را تخليه کرد. اما گاهي اوقات نظم اين انبار به هم ميريزد. سرطان مثانه يکي از بيماريهايي است که سبب اين بينظمي ميشود.
احتباس ادرار و سرطان مثانه
احتباس ادراري در بحث سرطان مثانه تاثيري ندارد مگر در کساني که عفونت مستمر ادراري دارند که سبب تحريک دايمي مثانه ميشود. اما نگه داشتن طولاني مدت ادرار در هر دو جنس مضر بوده و ميتواند به تدريج آستانه حس مثانه را کم کند و از طرفي موجب افزايش ظرفيت مثانه شود. در چنين شرايطي تخليه کامل مثانه صورت نميگيرد و ادرار باقيمانده در مثانه سبب ايجاد عفونت يا سنگ ميشود.
تشخیص سرطان مثانه
راههای تشخیص سرطان مثانه در ابتدا آزمایشات روتین از لحاظ وجود خون در ادرار و سیتولوژی ادرار از لحاظ وجود سلولهای بدخیم در ادرار است در ادامه انجام سیستوسکوپی و گرفتن بیوپسی (نمونهبرداری) از تومور جهت تایید نهایی تشخیص انجام میشود.
برای تشخیص هماچوری ناشی از تومور مثانه انجام IVP انتخابی است.
درمان سرطان بيضه
اگر سرطان بيضه زود تشخيص داده شود، در حدود 95درصد مبتلايان، تقريبا بهبود كامل پيدا ميكنند. اما در صورتيكه اين سرطان تشخيص داده نشود و طول بكشد، به سرعت رشد كرده و به گرههاي لنفاوي داخل شكم و سپس به ساير گرههاي لنفاوي گسترش پيدا ميكند. بيشتر مردان به كمك عمل جراحي و خارج ساختن بيضه، راديوتراپي يا پرتودرماني و در صورت لزوم شيمي درماني و يا تركيب دو درمان از سه درمان فوق، درمان ميشوند. در بيشتر موارد قدم اول برداشتن با جراحي است. بعد از آن بر اساس نوع تومور و درجه پيشرفت آن ممكن است علاوه بر جراحي از شيمي درماني براي از بين بردن متاستازهاي غيرقابل كشف استفاده شود.
پس به طور كلي براي اينكه سرطان بيضه قابل درمان باشد، بايد در مراحل اوليه تشخيص داده شود و براي اين تشخيص سريع بايد به نكات زير دقت كرد.
– تمامي نوزادان پسر حتما از لحاظ وجود بيضه داخل كيسه بيضه معاينه شوند و در صورت عدم وجود بيضه، به خاطر بالا بودن خطر سرطان، پيگيري دقيق جهت آنها انجام شود.
– افرادي كه در خانوادهشان فرد مبتلا وجود دارد، بيشتر مراقب باشند.
– و در نهايت همه مردان معاينه ماهيانه بيضه را براي خودشان انجام دهند
تنها راهی که با آن می توان سرطان بیضه را درمان کرد و نوع سلولهای درون آن را تشخیص داد عمل ارکیدکتومی ، عمل جراحی است که بوسیله ی آن و با بیهوشی کامل بیضه ی بیمار را برمیدارند این کار ضمنا اولین گام در راه درمان سرطان بیضه نیزمی باشد .
احتمال دارد که برای این جراحی لازم شود که شما بین دو یا سه روز در بیمارستان بستری گردید .
سلولهای بیضه را در زیر میکروسکوپ آزمایش می کنند . هنگامیکه به وجود نوعی سرطان مشکوک باشند یک ( نمونه ای از سلول ها ) برای آزمایشات بعدی می گیرند در هر حال در صورت موجود بودن سرطان بیضه احتمال آنکه بیماری به سایر قسمت های بدن سرایت کند همواره موجود است تنها راه بدون خطری که می توان بیماری را تاکید کرد همین عمل (( ارکیدکتومی )) است .
نوع تومور که تشخیص داده شده و معلوم شد که از نوع (( سمینوما )) یا (( تراتوما)) است و آیا پیشرفت خود به سایر قسمتهای بدن را شروع کرده است یا نه ؟ درمانهای بعدی را آغاز می کنند پزشک ازشما میخواهد که خود را برای انجام آزمایشهایی حاضر کنید تا به وسیله ی آنها مراحل بیماری شما را تشخیص دهد و درمان شما را بر آن پایه متمرکز سازد .
این همان زمان نگران کننده و پر اضطراب برای شما خانواده و دوستان شماست تا می توانید از پزشک خود سوال کنید واهمه نداشته باشید سوال ها را تکرار کنید پزشک شما برای پاسخ دادن به شما آنجا نشسته است اگر جواب را نفهمیدید یا فراموش کردید دوباره بپرسید بعضی افراد به این نتیجه رسیده اند که اگر درد خودشان را با نزدیکترین افراد یا پزشکان درمیان گذارند این کار به آنها کمک می کند بنابراین شما هم این رویه را در پیش گیرید و بپرسید .
منبع : متخصص ارولوژی تهران