سنگ شکنی سنگ های کلیه،علت کليه سنگ ساز

[sbu_post_image]

علت کليه سنگ ساز

اينکه چرا سنگ کليه ايجاد می شود؟ چرا در يک کليه بيشتر از ديگری سنگ توليد می شود؟ چرا بعضی بيشتر و بعضی کمتر سنگ کليه دارند؟ سئوالاتی هستند که هنوز بطور مشخص جواب آنها پيدا نشده است. اما در اين زمينه نظريه هايی وجود دارد. مثلا” اگر غلظت مواد داخل ادرار زياد شود، می تواند زمينه ساز سنگ کليه شود يا در برخی موارد زمينه های ارثی برای تشکيل سنگ مطرح است که استعداد فرد را در ابتلا به سنگ کليه افزايش می دهد.

سنگ برحسب اينكه در كجاي دستگاه ادراري قراردارد، از بي علامت تا شديداً دردناك ظاهر مي شود.

1)      سنگ كاليس

2)      سنگ لگنچه

3)      سنگ حالب: سنگهايي كه به حالب وارد مي شوند، درصورتي كه از ۵ميلي متر بزرگتر نباشند، امكان دفع خود به خود دارند. اين سنگها درد خاصي را به وجود مي آورند كه به كوليك (Colick) معروف است.

سنگ‌های کلیه معمولاً بدون علامت هستند و درمان نیاز ندارند منشاء سنگ‌های حالب، سنگ‌های کلیه هستند که به سمت پایین حرکت می‌کنند.

سنگ ممکن است به قطعات کوچکتر شکسته شود و یا در داخل حالب گیر کند و ایجاد انسداد کند بیشتر سنگ‌ها وقتی وارد حالب می‌شوند کوچک هستند و توانایی خارج شدن از طریق جریان ادرار را دارند ولی در صورتیکه سنگ بزرگ باشد در حالب گیر کند ایجاد انسداد می‌کند.

سنگ شکنی سنگ های کلیه

 این روش را می توان برای از بین بردن یا شکستن سنگ های کلیه که در یک سوم تحتانی حالب هستند به کار برد.
یک وسیله ی مجهز به فیبر نوری که شبیه یک تلسکوپ باریک وبلند است(Ureteroscope) از طریق مجرای ادرار وارد شده از مثانه عبور می کند تا به سنگ برسد. هنگامی که سنگ مشاهده شد ،اورولوژیست می تواند سنگ راهم با استفاده از یک basket کوچک که درون ureteroscope تعبیه شده از کلیه خارج کند (basket extraction) و هم با استفاده از لیزر یا وسیله ای مشابه آن را خرد کند.

 خرده سنگ ها سپس توسط بیمار دفع می شوند.Ureteroscopy به صورت سر پایی و تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی صورت میگیرد.

تمامي سنگهاي کليوي قابل شکستن با دستگاه سنگ شکن نيستند. ايده آل آن است که اندازه سنگ کوچکتر از 15 ميلي متر (5/1 سانتي متر) باشد. بنابراين افراديکه سنگ کليه دارند نبايند منتظر شوند که اندازه سنگ آنها بيشتر شود. ميزان موفقيت سنگ شکن براي سنگهاي کليوي زير 15 ميلي متر رويهم رفته 85 درصد است.
فرديکه سنگ بزرگتر از 5 ميلي متر در داخل کليه دارد، بهتر است آنرا سنگ شکن کند، چون اگر اين سنگ از کليه خارج شود هم بيمار مبتلا به درد شديد مي شود و هم شانس موفقيت سنگ شکن کاهش مي يابد و ممکن است نياز به عمل جراحي پيدا کند. علاوه از آن با گذشت زمان به اندازه سنگ افزوده مي شود. امروزه بسياري از سنگهاي حالب را که نمي توان سنگ شکن کرد، مي توان با سنک شکني درون اندامي درمان نمود ولي آن، هم يک اقدام تهاجمي است و هم نياز به بيهوشي و بستري شدن در بيمارستان دارد و هميشه نيز موفقيت آميز نيست، ضمن اينکه هزينه بيمار افزايش مي يابد.
معمولا بيمارانيکه با سنگ کليه به اورژانس يا پزشک مراجعه مي کنند در اورژانس به آنها سرم تزريق شده  يا توصيه مي شود که مايعات زياد استفاده کنند. اگر اين اقدام نسنجيده صورت گيرد، ممکن است براي بيمار مشکل ساز شود. مثلا با تزريق سرم يا مصرف مايعات زياد، سنگي به اندازه يک سانتيمتر از کليه بطرف خارج رانده و در حالب گير مي کند. اين بيماران هم دردشان شديدتر مي شود و هم اينکه سنگ کليه از دسترس سنگ شکن خارج مي گردد. مصرف مايعات در بيماران مبتلا به سنگ ادراري خيلي کمک کننده است ولي اگر نابجا تجويز شود ممکن است مشکل ساز باشد.

منبع: کتاب سنگ کلیه