[sbu_post_image]
سنگ کلیه، ذرات کوچک و سختی هستند که در یک یا هر دو کلیه تشکیل شده و معمولاً بزرگسالان بالای 30 سال از هر دو جنس را مبتلا می‌سازد، ولی در مردان شایع‌تر است.
سنگ کلیه، ذرات کوچک و سختی هستند که در یک یا هر دو کلیه تشکیل شده و گاهی به داخل حالب‌ها (لوله‌های عضلانی باریکی که ادرار را از کلیه‌ها به مثانه منتقل می‌کنند) انتقال می‌یابند. سنگ کلیه از نظر اندازه از یک دانه شن تا حدود یک توپ گلف متغیر بوده و ممکن است منفرد یا متعدد باشد. سنگ کلیه معمولاً بزرگسالان بالای 30 سال از هر دو جنس را مبتلا می‌سازد، ولی در مردان شایع‌تر است.
علایم سنگ کلیه
– دوره‌های درد شدید و پیچشی (متناوب) به فاصله هر چند دقیقه. درد معمولاً ابتدا در ناحیه پشت، درست پایین دنده‌ها، ظاهر می‌گردد.
– یکی دیگر از علائم سنگ کلیه تهوع مکرر است.
– دفع مقادیر اندک خون در ادرار نیز از دیگر علائم سنگ کلیه است. ادرار ممکن است کدر یا تیره به نظر برسد.
علل سنگ کلیه
– دفع مقادیر بیش از حد کلسیم از ادرار در اثر اختلال غده پاراتیروئید که تنظیم متابولیسم کلسیم را به عهده دارد یا در اثر مصرف بیش از حد کلسیم و ویتامین د
– نقرس (در مورد سنگ‌های اسیداوریکی)
– انسداد ادراری به هر دلیل
– کاهش حجم ادار ناشی از بی آبی یا آب وهوای گرم و خشك
– رژیم غذایی نامتناسب (مصرف بیش از حد کلسیم)
– سابقه خانوادگی سنگ کلیه
– پرکاری پاراتیروئید
– در بستر افتادن طولانی مدت به هر دلیل
– مصرف الکل
پیشگیری از سنگ کلیه
– مصرف روزانه حدود سه لیتر مایعات و عمدتاً آب خالص
– اجتناب از مصرف شیر و فرآورده‌های لبنی در صورتی که سنگ کلیه از نوع کلسیمی فسفری باشد.
– خودداری از شرایطی که با تعریق بیش از حد همراه است.
عوارض سنگ کلیه
سنگ‌های بزرگ كلیه معمولاً در کلیه مانده و بدون علامتند، هرچند که می‌توانند به کلیه آسیب بزنند. اما سنگ‌های کوچک به آسانی همراه ادرار از طریق حالب دفع می‌گردند. سنگ‌های بین این دو اندازه که از طرفی قابلیت ورود به حالب را داشته و از طرف دیگر به اندازه کافی کوچک نیستند تا عبور آن‌ها از حالب به آسانی صورت گیرد، باعث ایجاد درد شدید می‌گردند. این سنگ‌ها معمولاً در طی چند روز دفع می‌گردند. چنانچه حرکت سنگ متوقف شده و باعث انسداد ادراری گردد، برای پیشگیری از آسیب بیشتر کلیه باید خارج گردد.
در مورد همه انواع سنگ‌های کلیه، نوشیدن روزانه حداقل هشت لیوان مایعات (وبیشتر از همه آب خالص) ضروری است.
درمان سنگ کلیه
– بررسی‌های تشخیصی سنگ کلیه ممکن است شامل آزمایش کامل ادرار و کشت ادرار، عکس شکم، سونوگرافی کلیه، سی تی اسکن، و اُروگرافی وریدی (روشی برای بررسی کلیه‌ها و مجاری ادرار با تزریق یک داروی قابل شناسایی توسط اشعه ایکس به داخل جریان خون)
– در صورت وجود سنگ کوچک منفرد بدون عارضه انسداد و عفونت، ممکن است به درمان خاصی نیاز نباشد.
– در مورد سنگ‌های بزرگ‌تری که خودبه خود دفع نشده و باعث ایجاد عوراض، عفونت یا درد شدید شده‌اند، اقدامات درمانی به منظور حذف آن‌ها لازم است. روش‌های مختلف درمانی در این زمینه عبارتند از: حل کردن سنگ به طریق شیمیایی، درآوردن سنگ با آندوسکوپ، خارج کردن سنگ از طریق پوست، سنگ شکنی با کمک امواج ماوراء صوت از خارج بدن و به ندرت جراحی باز.
منبع : تبیان
