[sbu_post_image]
شانــکروئید ( Chancroid )
شانــکروئید یا آتشک
آتشک یکی از بیماریهای آمیزشی تقریباً شایع در ایران است و اهمیت آن بعلت امکان اشتباه با شانکر ( ضایعه اولیۀ سیفلیس ) سیفلیس در مراحل اولیه و احتمال توأم بودن سیفلیس و آتشک می باشد . شانكرنرم شانكروئيد،يك زخم دردناک با حاشيه مضرس،نامشخص و برجسته است. در مقابل،شانكر سيفليسي سفت و بدون درد است.زخم هاي kissing در سطح مقابل ولو ايجاد مي شود.آدنوپاتي يك طرفه و حساس شايع بوده و معمولاً در 50% بيماران دچارآدنوپاتي غدد لنفاوي چركي مي شود.
عامل بیماریزای شانــکروئید :
عامل اين بيماري هموفيلوس دو كره اي (ducreyi) است كه يك باكتري گرم منفي بوده،دررنگ آميزي گرم فرم school-of-fish را بخود مي گيرد.
علایم شانــکروئید :
میکروب از راه پوست یا مخاط وارد بدن می شود و ایجاد شانــکروئید می کند . دورۀ کمون بیماری 3 تا 5 روز و گاهی زیادتر است و در صورت وجود خراش مخاطی ، ممکن است این دوره کوتاه ، و حتی 24 ساعت باشد .در محل ورود میکروب ، ابتدا زخم و شانکری ایجاد می شود که سطحی و دردناک است و ترشحات چرکی ممکن است وجود داشته باشد .اغلب باعث تورم غدد لنفاوی مجاور و چرکی شدن و سر باز کردن آنها می شود . محل استقرار شانــکروئید می تواند در روی ناف ، لب ، زبان ، پستان ، ملتحمه چشم و غیره باشد .
تشخیص شانــکروئید:
بهترين روش تشخيص شانــکروئید ،كشت از شانكر يا مواد آسپيره شده غدد لنفاوي بر روي محيط هاي كشت مخصوص است. تشخيص هاي افتراقي شامل سيفليس، هرپس ژنيتال،لنفوگرانولوم و نروم است.
منبع بیماری شانــکروئید:
منبع شانــکروئید انسان بیمار است و عفونت در زنان ممکن است غیر آشکار باشد .
راه سرایت شانــکروئید :
معمولاً انتقال شانــکروئید با تماس جنسی انجام می شود ولی ترشحات و عفونت زخم ها نیز مسری است و همچنین اشیاء آلوده نیز بطور غیر مستقیم می تواندد بیماری را انتقال دهند .
پیشگیری از شانــکروئید :
اصول پیشگیری شانــکروئید نیز مانند سایر بیماریهای آمیزشی است .
درمان شانــکروئید:
برای درمان شانــکروئید با تجویز پزشک می توان آنتی بیوتیکــهایی ماننــد سولفامیــد ، استرپتــومایسین یاتتـــراسیکلین استفاده کرد . درمان ترجيحي اين بيماران آزيترومايسين (Zithtamax) بصورت 1 گرم خوراكي در روز يا سفترياكسون سديم (روسفين) 250 ميلي گرم داخلي عضلاني با دوز منفرد است.اريترومايسين 500 ميلي گرم 4 بار در روز براي 7روز،كوآموكسي كلاوپتاسيم (Augmentin) و سيپروفلوكساسين (Cipro) درمانهاي جايگزين مي باشند. پودوفيلين دردوران بارداري منع مصرف دارد و در مقادير بالا باعث مرگ جنيني مي شود.مقاديربالا باعث اغماء درافراد بزرگسال مي شود.قبل از درمان ضايعات آتيپيك بايد بيوپسي انجام شود زيرا پودوفيلين باعث تغييرات هيستولوژيك غيرعادي شده كه (laser ablation) و كرايوتراپي مي توانند درمانهاي مناسبي براي ضايعات واژن در دوران بارداري باشند.احتمال 50درصدي عود احتمالاً مربوط به عدم توانايي اين درمانها درنابودي ويروس در نواحي اطراف اين ضايعه است.5- فلورويوراسيل نيزمي تواند بصورت داخل واژن مصرف شود ولي احتياط درمصرف اين دارو جهت پيشگيري ازسوختگي شديد لازم است. زگيل هاي بزرگ ممكن است تنها به درمان جراحي يا ليزربه تنهايي پاسخ نداده و نياز به درمان انترفرون بصورت ناحيه اي داشته باشند.
