شب‌ادراری
شب‌ادراری یا شب‌میزی به حالتی گفته می‌شود که در سنی که معمولا هم سن و سالان بیمار می‌توانند خود را کنترل کنند، شخص به طور غیرارادی در هنگام خواب ادرار می‌کند. اگر از ابتدای تولد هنوز کودک در شب ادرار می‌کند به این حالت شب ادراری اولیه (PNE) می‌گویند. اگر کودک شب ادراری نداشته و بعدا دچار آن شده به آن شب ادراری ثانویه (SNE) گویند. بیشتر دختران تا سن ۶ سالگی و بیشتر پسران تا سن ۷ سالگی از این حالت خارج می‌شوند. تا سن ۱۰ سالگی نزدیک به ۹۵٪ از کودکان بهبود می‌یابند. میان ۰٬۵٪ تا ۲٬۳٪ از بزرگسالان دارای شب ادراری هستند.
سن شب‌ادراری
نرخ شب ادراری با توجه به سن عبارت است از:
- ۵ سالگی: ۲۰٪
- ۶ سالگی: ۱۰٪ تا ۱۵٪
- ۷ سالگی: ۷٪
- ۱۰ سالگی: ۵٪
- ۱۵ سالگی: ۱٪ تا ۲٪
- ۱۸ تا ۶۴ سالگی: ۰٬۵٪ تا ۱٪
برخی از علتهای شب‌ادراری عبارتند از:
- ناپایداری مثانه
- تأخیر در تکامل مغزی
- ارثی: اگر هم پدر و هم مادر، دچار شب‌ادراری بوده فرزند با احتمال ۷۷٪ و اگر یکی از آنها دچار شب ادراری بوده فرزند با احتمال ۴۴٪ دچار شب‌ادراری می‌شود. در غیر این صورت احتمال شب‌ادراری ۱۵٪ محاسبه شده است.
- خواب سنگین
- اختلالات روانی
- علل عضوی
درمان شب‌ادراری
وجود مثانه غیر طبیعی، عفونت یا دیابت پزشکان را به سمت درمان هدایت می‌کند. درصد کمی از شب‌ادراری‌ها به علت یک بیماری است. در تحقیقی، سوال شد که در چه سنی باید کودکان خشک بخوابند؛ پاسخ پدر و مادرها ۲,۷۵ سال و پاسخ پزشکان ۵,۱۳ سال بود. استفاده از تشکهای آژیر دار در ۵۰٪ موارد منجر به بهبود شده‌است.
پس از آن می‌توان از درمان‌های زیر استفاده کرد:
- داروهای کنترل‌کننده ادرار
- داروهای ضدافسردگی
- درمان‌های غیردارویی
- درمان با عمل جراحی
تاریخچه شب‌ادراری
شرح خیس کردن کودکان در نوشته‌های ۱۵۵۰ سال قبل از میلاد هم دیده می شود. بوعلی سینا در کتاب قانون می‌گوید: «ادرار کردن در بستر، اغلب به دلیل خواب عمیق است: وقتی که ادرار شروع به جریان می‌کند، طبیعت درونی و خواست مخفی سبب می‌شود که پیش از بیدار شدن کودک ادرار خارج شود. هنگامی که کودک قوی‌تر و تنومندتر می‌شود، خوابش سبک‌تر و شب ادراری متوقف می‌شود».
منبع: ویکی پدیا
