بی‌اختیاری ادرار در کودکان
شب ادراری یا ناتوانی در کنترل ادرار (Enuresis)، یکی از اختلالات رایج دوران کودکی است. این واژه زمانی به کار می‌رود که حداقل 2 بار در هفته و به مدت 3 ماه متوالی در کودکان 5 سال به بالا اتفاق افتد. شب ادراری به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود. کودکانی که از دوران شیرخوارگی هیچگاه برای مدتی کنترل ادرار خود را به دست نیاورده‌اند به عنوان شب ادراری اولیه تلقی می‌شوند و کودکانی که حداقل برای مدت شش ماه شب ادراری نداشته و بعدها دچار شب ادراری گشته‌اند به عنوان شب ادراری ثانویه تلقی می‌شوند.
علل شب ادراری
– فاکتورهای ژنتیکی
– سابقه فامیلی
– تأخیر در بلوغ
– استرس و اضطراب
– تأخیر در بیدار شدن از خواب
– کم بودن ظرفیت مثانه
– یبوست مزمن
– ایست تنفسی شبانه
– عفونتهای مجاری ادرار
– تأخیر در رشد اندام‌ها و سیستم اعصاب مرکزی آنها
– اختلالات عضوی
– مثانه بیش فعال
– نگهداری ادرار
پیشگیری از شب ادراری
رشد و نمو- بسیاری از کودکان به تدریج که بزرگ‌تر می‌شوند و سیستم اعصاب مرکزی تکامل پیدا می‌کند، مشکلات شب ادراری آنها نیز بهبود می‌یابد، این موضوع به چند دلیل اتفاق می‌افتد:
– افزایش ظرفیت مثانه
– زنگ خطر طبیعی بدن فعال می‌شود
– تولید هورمون افزاینده ادرار طبیعی می‌شود
– شرایط و حوادث استرس‌زا پایان می‌یابد
داروی شب ادراری
داروها در مواقعی که با مثانه بیش فعال مواجه هستیم کمک کننده می‌باشند.
درمان شب ادراری
– آرامش دادن به کودک
– قبل از خواب به بچه‌ها نوشیدنی ندهید
– جلوگیری از مصرف نوشیدنی‌های کافئین دار مانند کولا یا چای
– قبل از خواب مطمئن شوید کودکتان از دستشویی استفاده نماید
زنگهای هشدار دهنده
رفع بی‌اختیاری ادراری
– انجام تمرینات ورزشی که منجر به تقویت عضلات لگنی می‌شود. مانند ورزش‌های Kegel که می‌توان آن را در طی روز در هنگام دراز کشیدن- ایستادن یا حتی زمانی که بر روی صندلی نشسته‌اید بطور مرتب انجام دهید.
برای انجام این ورزش باید عضلات دور مهبل و مقعد را سفت کنید (درست مثل زمانی که می‌خواهید جلوی جریان ادرار را بگیرید) و 8 تا 10 ثانیه نگهدارید و سپس آزاد کنید. در هر بار انجام ورزش 10 انقباض انجام دهید. این عمل را به تعداد 3 بار در روز برسانید.
شما میتوانید تمرینات کگل را در حالت خوابیده، نشسته یا حتی هنگامی که ایستاده اید انجام دهید
– تغییر عادات به عنوان مثال بعد از ساعت 8 شب از نوشیدن مایعات خودداری کنید.
– تغییرات در رژیم غذایی
– کاهش وزن
– درمان دارویی (در موارد بیش فعالی مثانه)
– تحریک عصب
– جراحی (در موارد بی‌اختیاری استرسی)
– استفاده از سوند برای تخلیه ادرار
منبع : متخصص اورولوژی تهران
