[sbu_post_image]
شب ادراری عبارت است از ادرار کردن غیرارادی به هنگام خواب که بیش از یک بار در ماه در دختران بالای 5 سال و در پسران بالای 6 سال اتفاق بیافتد. این اختلال در پسران شایع تر از دختران است . در 15% کودکان در 5 سالگی ، 10% در 6 سالگی ، 7% در 8 سالگی ، 3% در 12 سالگی و 1% در 18 سالگی شب ادراری دیده می شود. هیچ راه مؤثری برای پیشگیری از شب ادراری وجود ندارد.
علت شب ادراری
در اغلب موارد، علت شب ادراری ناشناخته است . موارد زیر شایع ترین علل یا پرطرفدارترین تئوری ها هستند:
وجود یک بیماری زمینه ساز، مثل دیابت یا عفونت مجاری ادراری،کوچک یا ضعیف بودن مثانه،مشکلات روانی ناشی از استرس یا جداشدن از مادر،عمیق بودن خواب کودک،اولین کودک خانواده،سابقه خانوادگی شب ادراری (اگر یکی از والدین شب ادراری داشته است ، 44% احتمال دارد کودک نیز دچار شب ادراری شود. اگر پدر و مادر هر دو شب ادراری داشته اند، این احتمال 77% است ).
شب ادراری ممکن است تا چندین سال ادامه یابد. امکان دارد آزمایشاتی جهت رد دیابت و عفونت مجاری ادراری انجام شوند. اگر بیماری خاصی پیدا نشد و کودکتان از هر جهت دیگر طبیعی بود، نگران نباشید، زیرا شب ادراری وی نشاندهنده یک تأخیر در نمو است که با گذشت زمان برطرف می شود. به کودک خود محبت کنید و از وی حمایت کنید. به وی نشان دهید که مشکل وی را درک می کنید.
عوارض احتمالی شب ادراری شامل عفونت مجاری ادراری و از نظر روحی لطمات روانی و عاطفی که ممکن است تا سال ها شخصیت کودک را تحت تأثیر قرار دهرا شامل شود.
درمان روانی شب ادراری
تشک تخت کودک مبتلا به شب ادراری را با یک پوشش پلاستیکی ضخیم بپوشانید.
به کودک لباس زیر و پیژامه ضخیم بپوشانید
پوشاندن پوشک یا شلوارک های پلاستیکی را در 4 سالگی متوقف کنید؛ آنها جلوی انگیزه کودک را برای خلاصی از شب ادراری می گیرند.
یک جفت لباس زیر و پیژامه را در کنار تخت کودک بگذارید تا در صورت لزوم از آن استفاده کند. -هیچ رژیم خاصی برای شب ادراری توصیه نمی شود. کودک خود را تشویق کنید که در طی روز هر چقدر می تواند مایعات بنوشد. اما حداقل 3-2 ساعت قبل از خواب ، نوشیدن مایعات باید محدود یا متوقف شود
-کودک را وادار کنید که قبل از رفتن به رختخواب به توالت برود.
– کودک را پس از چند ساعت خواب برای رفتن به توالت بیدار کنید. اگر کودک به اندازه کافی بزرگ شده باشد، شاید خود بتواند زنگ ساعت را تنظیم کند تا وسط شب بلند شود و به توالت برود.
– اگر کودک خود را خیس نکرد، به وی پاداش دهید. از او تعریف کنید، او را بغل کنید، و موفقیت او را به کسانی که برای وی اهمیت دارند، مثلاً برادران و خواهران ، بگویید.
– در صورت وقوع شب ادراری ، با کودک خود به عطوفت رفتار کنید. هیچگاه وی را سرزنش یا جریمه نکنید. این کار ممکن است وی را دلسرد کند یا باعث بروز مشکلات عاطفی شود.
– در صورت توصیه به استفاده از تمرینات مخصوص اتساع مثانه یا قطع جریان ادرار، یا وسایل مخصوص تغییر رفتار، طبق دستورالعمل های مربوطه عمل کنید.
– می توانید آژیرهای مخصوصی که با شب ادراری به صدا در می آیند را نیز امتحان کنید. گزارشات نشان می دهند که با استفاده از آنها، 70% کودکان معالجه می شوند
داروی شب ادراری
معمولاً برای این اختلال به دارو نیازی نیست .
اگر سایر روش ها نتیجه نداشته باشند و خانواده کودک ترجیح بدهند که از دارو استفاده کنند، ممکن است یک داروی ضدافسردگی (ایمی پرامین ) یا یک اسپری بینی مخصوص (وازوپرسین ) تجویز شود.
برگرفته از سایت ترکمن مدیکال
