[sbu_post_image]
عفونت ادراری در زنان و مردان
برخی اختلالات دردناک و ناتوان کننده ی دستگاه ادراری در زنان و مردان مشترک هستند. با توجه دقیق به برنامه ی غذایی و بهداشت و روابط جنسی سالم می توان از بروز این گرفتاری ها جلوگیری کرد.
دستگاه ادراری شامل کلیه ها و مثانه، لوله های متصل کننده ی کلیه ها به مثانه (میزنای)، لوله ی ارتباط مثانه با بیرون بدن (میزراه) است. برخی عفونت های لوله ی ادراری ناشی از بیماری های آمیزشی (STD) هستند. اگر بیماری آمیزشی درمان نشود، نه تنها مثانه و کلیه را عفونی می کند، بلکه به سایر اندام های تولید مثل منتقل و باعث ناباروری می شود. اگر حدس می زنید به بیماری آمیزشی مبتلا شده اید، بی درنگ همراه شریک زندگیتان به پزشک مراجعه کنید. با رعایت روابط جنسی سالم می توان خطر ابتلا به بیماری های آمیزشی را کاهش داد.
پیشگیری از عفونت ادراری
مايعات فراوان بنوشيد. اين توصيه، شايد تنها نكته ى مهم باشد. بعضى از زنان فكر مى كنندا فقط هنگامى كه به دستشويى مى روند، دچار سوزش مى شوند، سپس مصرف مايعات را كم مى كنند تا به دستشويى نروند.
بايد بدانيد كه هر چه ادرار، بيشتر در مثانه بماند، باكترى بيشترى در آن رشد خواهد كرد. تعداد اى كولاهاى هر بيست دقيقه دو برابر مى شود. بنا به نظر دكتر استابسكين، هر چه باكترى بيشتر باشد، درد هم بيشتر خواهد بود. مسلما بهترين كار اين است كه با نوشيدن مايعات فراوان، باعث شكسته شدن عفونت و خارج كردن ميكروب ها شويم. مطالعات انجام شده نشان مى دهد كه باكترى هايى كه به صورت مكانيكى وارد مثانه ى داوطلبان مى شدند، با دو بار ادرار كردن مؤثر، به بيرون رانده مى شوند و مثانه استريل مى شود.
هر چه مايعات بيشترى بنوشيد، درد شما زودتر متوقف مى شود و يك نكته؛ اگر ادرار شما صاف و روشن است يعنى به اندازه كافى مايعات نوشيده ايد.
عفونت مثانه
علت ايجاد بيشتر بيمارى هاى عفونى و شايد همه آنها در وهله اول عدم بهداشت فردى است. تعدد اين بيمارى ها بسيار است و عفونت مثانه يكى از آنهاست كه اتفاقاً در و مردان با اندك تفاوت مشترك است.
به طور كلى در مورد عفونت مثانه يعنى التهاب آن؛ اگر زمانى با نشانه هاى زير برخورد كرديد به پزشك مراجعه و نسبت به درمان خود اقدام كنيد:
احساس سوزش يا تكرار ادرار (هرچند ميزان ادرار كم باشد)- فوريت ادرار- درد بخش پايين كمر- وجود خون در ادرار- تب خفيف- ادرار بدبو- درد به هنگام نزديكى- شب ادرارى در كودك- ترشح از نوك آلت (مردان)
از علل عفونت مثانه باكترى هايى است كه يا از بخش ديگرى از بدن توسط خون به مثانه رسيده اند يا از راه پوست اطراف ناحيه تناسلى و مقعدى به مجارى ادرارى راه مى يابند. عفونت مثانه دلايل ديگرى هم دارد؛ از جمله استفاده از سوند ادرارى براى تخليه مثانه (پس از زايمان يا جراحى) آسيب رسيدن به پيشابراه، پروستات بسيار بزرگ و نقص ساختمانى در مجارى ادرار در مردان. در عين حال عواملى كه ممكن است خطر را افزايش دهند در و مردان متفاوت است.
اين عوامل در شامل افزايش فعاليت جنسى، استرس، پوشيدن لباس زيرتنگ و بدون تبادل هوا، نگاه داشتن ادرار، نشستن در وان و افتادگى دستگاه تناسلى- ادرارى است و در مردان مصرف الكل، وجود يك بيمارى كه باعث كاهش مقاومت بدن شده (اين عوامل در نيز ديده شده است) انسداد در مسير ادرار، وارد آمدن ضربه به پيشابراه و استفاده از سوند در عمل جراحى.
تشخیص عفونت مثانه
بررسی اولیه عبارتند از آزمایش ادرار (که معمولاً طبیعی است) و معاینه لگنی. در هر حال باید بیماری‌هایی که علایم شبیه این بیماری را دارند (مثلاً عفونت مثانه، مشکلات کلیوی،
عفونت‌های مجرای تناسلی، آندومتریوز و بیماری‌های آمیزشی) رد شوند. اگر سایر بررسی‌ها منفی باشند، اغلب توصیه به انجام سیستوسکپی می‌شود. در این روش از یک وسیله باریک که سر آن منبع نورانی قرار دارد برای دیدن داخل مثانه استفاده می‌شود. همراه با انجام آن نمونه‌برداری نیز انجام می‌گیرد تا احیاناً اگر سرطان وجود داشته باشد مشخص شود. یک مزیت دیگر سیستوسکپی این است که با انجام آن غالباً علایم تخفیف می‌یابند. زیرا در سیستوسکپی، مثانه با آب پر و متسع می‌شود و ظرفیت آن افزایش می‌یابد.
نسبت به گروه سني 10تا15 سال بايد توجه بيشتري داشته باشيم و بخواهيم که پيگيري شود و خوشبختانه در اکثريت هم مشکل خاصي پيش نمي‌آيد و بايد در آن تعداد اندک هم بتوانيم با آزمايش و تست‌هاي تشخيصي به تشخيص برسيم.»
فرم خانوادگي بيماري از يک والد ناشي مي‌شود (يک ژن واحد که از يکي از والدين به ارث برسد براي ايجاد اختلال کفايت مي کند.) اگر يک والد مبتلا به بيماري باشد، فرزند وي 50 درصد احتمال به ارث بردن بيماري را دارد در اين موارد معمولا اعضاي متعددي از خانواده گرفتار هستند.
«شيوع خون در ادرار در بعضي از خانواده‌ها به دليل ژنتيک وجود دارد يا به عبارتي در اين گروه خانواده‌ها که به اصطلاح هماچوري ايزوله مي‌گويند وجود دارد که مي‌تواند ناشي از بعضي بيماري‌هاي کليوي باشد. ولي الزاما به معني خطرناک براي بيماران نيست.
هماچوري عود کننده خوش خيم نسبتا در ميان قهرمانان ورزشي مخصوصا دوندگان مسافت‌هاي طولاني شايع است. علت حضورخون در ادرار روشن نيست ولي ميزان بروز هماچوري ناشي از ورزش نسبت مستقيم با شدت و مدت فعاليت ورزشي دارد.
معمولا هماچوري 24 ساعت بعد از قطع فعاليت ورزشي از ميان مي‌رود. کساني که بافت عضلاني زيادي دارند امکان دارد که کراتينين سرم آنها بالا باشد و نبايد به اشتباه به آن مارک نارسايي کليه چسبانده شود. «کساني که بيماري برگردارند اين افراد علائم شايعشان خون در ادرار است. اگر فقط خون در ادرار باشد کاري به مريض نداريم ولي اگر پروتئين در ادرار ظاهر شود آن موقع است که لازم مي‌شود يک سري درمان‌ها انجام شود.»
منبع : متخصص اورولوژی تهران و کتاب راهنمای پزشکی خانواده- بیماری های کلیه و مجاری ادرار
