[sbu_post_image]
عفونت مثانه
علت ايجاد بيشتر بيمارى هاى عفونى و شايد همه آنها در وهله اول عدم بهداشت فردى است. تعدد اين بيمارى ها بسيار است و عفونت مثانه يكى از آنهاست كه اتفاقاً در و مردان با اندك تفاوت مشترك است.
به طور كلى در مورد عفونت مثانه يعنى التهاب آن؛ اگر زمانى با نشانه هاى زير برخورد كرديد به پزشك مراجعه و نسبت به درمان خود اقدام كنيد:
احساس سوزش يا تكرار ادرار (هرچند ميزان ادرار كم باشد)- فوريت ادرار- درد بخش پايين كمر- وجود خون در ادرار- تب خفيف- ادرار بدبو- درد به هنگام نزديكى- شب ادرارى در كودك- ترشح از نوك آلت (مردان)
از علل عفونت مثانه باكترى هايى است كه يا از بخش ديگرى از بدن توسط خون به مثانه رسيده اند يا از راه پوست اطراف ناحيه تناسلى و مقعدى به مجارى ادرارى راه مى يابند. عفونت مثانه دلايل ديگرى هم دارد؛ از جمله استفاده از سوند ادرارى براى تخليه مثانه (پس از زايمان يا جراحى) آسيب رسيدن به پيشابراه، پروستات بسيار بزرگ و نقص ساختمانى در مجارى ادرار در مردان. در عين حال عواملى كه ممكن است خطر را افزايش دهند در و مردان متفاوت است.
اين عوامل در شامل افزايش فعاليت جنسى، استرس، پوشيدن لباس زيرتنگ و بدون تبادل هوا، نگاه داشتن ادرار، نشستن در وان و افتادگى دستگاه تناسلى- ادرارى است و در مردان مصرف الكل، وجود يك بيمارى كه باعث كاهش مقاومت بدن شده (اين عوامل در نيز ديده شده است) انسداد در مسير ادرار، وارد آمدن ضربه به پيشابراه و استفاده از سوند در عمل جراحى.
علایم عفونت مثانه
۱. احساس سوزش ادرار
۲. تكرر ادرار، اگرچه حجم ادرار ممكن است كم باشد.
۳. احساس فوریت ادرار حتی وقتی كه مثانه خالی است.
۴. درد در ناحیه شرمگاهی
۵. ترشح از نوك آلت
۶. درد در قسمت پایین كمر
۷. وجود خون در ادرار
۸. تب خفیف
۹. ادرار بدبو
۱۰. بی‌اختیاری ادرار (گاهی)
بارداری و عفونت مثانه
بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخش‌های دستگاه ادراری را بالا می‌برد. مقدار زیاد هورمون پروژسترون، موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می‌شود.
رحم در حال رشد، می‌تواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آنها با اختلال مواجه کرده و سرعت آن را کند سازد.
رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه می‌شود و در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود.
در نتیجه این اختلالات باعث می‌شود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول بکشد و باکتری‌ها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت.
پزشک در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می‌کند، خواه شما علائم عفونت مثانه داشته باشید یا خیر.
پيشگيرى از عفونت مثانه
حداقل ۸ليوان در روز مايعات نوشيده و از كافئين بپرهيزيد – مراقبت از پيشابراه- – استفاده از دوش به جاى وان حمام- عدم مصرف اسپرى ها و دئودورانت- استفاده از لباس زير نخى- رعايت بهداشت فردى
التهاب مثانه
التهاب مثانه(سیستیت؛cystitis ) التهاب مثانه(سیستیت) عبارت است از التهاب لایه مفروش کننده مثانه و حالب ها و جزئی از عفونت های دستگاه ادراری است که قبلاً(در مبحث شماره 11 ) به آنها اشاره شد.* التهاب مثانه در خانم ها بسیار شایع تر است.
شایع ترین نوع التهاب مثانه، نوع میکروبی آن است که بیشتر در اثر باکتری اشریشیاکُلی(Escherichia coli ) روی می دهد که به طور طبیعی در روده ها زندگی می کند.* علایم و نشانه های التهاب مثانه عبارتند از: سوزش، تکرر و فوریت ادرار و درد در ناحیه بالای عانه(قسمت فوقانی مثانه). در 30 درصد موارد، ادرار خونی وجود دارد.معمولاً ادرار، کدر و بدبو است.8 تشخیص التهاب مثانه به وسیله آزمایش ادرار داده می شود.* درمان بر اساس کشت ادرار و با تجویز آنتی بیوتیک مناسب انجام می شود.
بعضی ازخانم ها مبتلا به تکرر و سوزش ادرار می شوند ولی در آزمایش ادرار آنها باکتری وجود ندارد. به این وضعیت سندرم پیشابراهی گفته می شود که گاهی ناشی از نزدیکی است.
پرکاری مثانه
چنانچه به هر علتی فردی بیش از حد طبیعی (6 بار در روز و 2 بار در شب) مجبور به دفع ادرار شود، ممکن است به بیماری مثانه پرکار یا بیش‌فعال مبتلا شده باشد.
تکرر ادرار و احساس دفع ناگهانی ادرار و بی اختیاری ادرار می‌تواند ناشی از عفونت‌های دستگاه ادراری، تومور مثانه و یا اختلالات عصبی مثانه باشد.
پرکاری مثانه، بیماری آزار دهنده‌ای است که کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و استرس‌های ناشی از تکرر ادرار و اینکه دستشویی همیشه در دسترس نیست، چه بسا مانع از بیرون آمدن فرد از خانه و عدم مسافرت طولانی و غیره گردد.
افراد مبتلا به بیماری‌های اعصاب مانند: ام‌اس (MS)، آسیب نخاع و میلودیسپلازی (پیش لوسمی) ممکن است به پرکاری مثانه دچار شوند
علت پرکاری مثانه
عفونت‌های مزمن پروستات
ورم مزمن مثانه
ناپایداری عضله مثانه
انقباض‌های خودبخودی مثانه
کاهش حجم مثانه و کاهش قابلیت اتساع مثانه جهت حجم گیری
به هم خوردن تعادل عصبی عضله مثانه و دریچه خروجی مثانه
حساس شدن بیش از حد گیرنده‌های عصبی مخاط مثانه
تشخیص پرکاری مثانه
– آزمایش ادرار جهت ارزیابی عفونت ادراری بیمار
– در صورت عدم وجود عفونت، جهت تشخیص قطعی بیماری باید نوار مثانه از بیمار انجام شود. با انجام نوار مثانه، حجم مثانه، قابلیت اتساع مثانه، حس مثانه، وجود پرش‌های انقباض عضلات مثانه و هماهنگی دریچه خروجی مثانه همه با دقت خاص تشخیص داده شده و با توجه به محل مشکل موجود، درمان‌های قطعی انجام می‌گیرد.
منبع : متخصص اورولوژی تهران
