عفونت کلیه
یک عفونت تخریب کننده کلیه بوده و از خصوصیات آن وجود گاز در داخل و اطراف کلیه است این نوع عفونت بیشتر در دیابتیها شایع است (90-80 درصد این بیماران دیابت دارند). و درصدی هم بدنبال انسداد سیستم ادراری ناشی از سنگ یا نکروز پاپیلری دچار این عفونت میشوند. برای درمان ، این بیماران باید آنتیبیوتیک وریدی دریافت نمایند و قند خون این افراد سریعا باید کنترل شود و در صورت وجود انسداد باید برطرف گردد.
علت عفونت کلیه
پیلونفریت ناشی از ورود باکتری از راه مجرای ادراری به دستگاه ادراری می باشد . گاهی اوقات این بیماری ناشی از عفونت مثانه است که دراثر عدم درمان مناسب پیشروی کرده و به کلیه ها رسیده است . وجود ریفلاکس (برگشت ادراری به کلیه ) موجب افزایش احتمال بروز عفونت کلیه وی میشوند . این بیماری در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد و علت آن کوتاه تر بودن مجاری ادراری در زنان نسبت به مردان و همچینن نزدیک تر بودن سوراخ مجرای زنان به مقعد است .
فعالیت جنسی شدید در زنان که باعث ورود باکتری ها به پیشابراه و مثانه میگردد.
عفونت های نقاط دیگر بدن که از طریق جریان یا گره های لنفاوی به کلیه ها انتشار می یابند.
مسدود شدن یا اختلال دستگاه ادراری در اثر سنگ ، انسدادها،اختلال عملکرد مثانه ناشی از بیماری های عصبی ، تومورها یا اختلالات مادر زادی
کاتترها، سوند ها یا اقدامات جراحی مورد استفاده برای سایر بیماری ها
استفاده از حمام کف به ویژه در دختران کم سن و سال
عفونت حاد باکتریای مکرر کلیه
عفونتهای درمان نشده مجاری ادراری تحتانی
سابقه دیابت ، انسداد راه ادراری ناشی از سنگ یا تومور ، استفاده طولانی مدت از سوند احتمال این بیماری را افزایش می دهد .
تشخیص عفونت کلیه
در آزمایش ادرار ، گلبولهای سفید و باکتری و گلبولهای قرمز و کست گلبولهای سفید و نوتروفیلهای درشت دیده میشود (زیر میکروسکوپ) کشت ادرار همواره مثبت است و معمولا رشد قابل توجه عامل بیماری را (در محیط کشت) نشان میدهد. کشت خون در 3/1 بیماران مثبت است.
در موارد مشکوک یا عارضه دار از سیتیاسکن و سونوگرافی استفاده میشود. در این بیماران بیشترین توجه به تشخیص انسداد سیستم ادراری بوسیله سنگ و … است و سونوگرافی برای این منظور مفید است.
در تشخیص عفونت مزمن کلیه ممکن است آزمایش ادرار کاملا طبیعی باشد در صورتیکه عفونت فعال باشد و باکتری در ادرار وجود داشته باشد کشت مثبت میشود. تشخیص با رادیوگرافی ساده شکم و با دیدن کلیههای کوچک شده و حدود نامنظم کلیه داده میشود. همچنین در اوروگرافی وریدی ، اختلال در ترشح ماده حاجب وجود دارد و اسکار کلیه مشاهده میشود.
در درجه اول آزمايش ادرار انجام مي شود که نشان مي دهد در ادرار چرک و باکتري هاي گرم منفي وجود دارند در زناني که مشکوک به عفونت کليه هستند، پزشک حتماً دستورمي دهد که کشت ادرار هم انجام شود. براي کساني که در بيمارستان بستري هستند، انجام کشت خون نيز ضرورت دارد؛ زيرا در 15تا20درصد موارد، نتيجه آزمايش خون، وجود اين بيماري را تأييد مي کند.
انواع عفونت کلیه
پیلونفریت حاد نوعی عفونت باکتریال کلیه است که سبب التهاب بافت و لگنچه کلیه میشود. شایعترین علت ایجاد پیلونفریت حاد باکتری اشیرشیاکلی E.Coli میباشد (در 80% موارد) از دیگر ارگانیسمهای عامل میتوان به میکروبهای کلبسیلا ، پروتئوس ، سودومونا ، انتروباکتر و … اشاره کرد. معمولا عامل عفونتزا از بخشهای پایینی دستگاه ادراری به بالا صعود میکند و سبب درگیری کلیه میشود. وجود ریفلاکس (برگشت ادراری به کلیه) موجب افزایش ریسک پیلونفریت حاد میشود. گسترش خونی عفونت معمولا به دنبال عفونت خون با استافیلوکوک (سپتی سمی) روی میدهد در این حالت بیشتر احتمال دارد که آبسه کلیه ایجاد شود.
پیلونفریت مزمن با ایجاد اسکار و آتروفی (کوچک شدن) کلیه که به نارسایی کلیه میانجامد، مشخص میشود. و در صورتیکه عفونت حاد وجود نداشته باشد بیمار بدون علامت خواهد بود. و بعد از ایجاد نارسایی کلیه ، علایم مربوط به آن و افزایش فشار خون ظاهر خواهد شد. اختلال زمینهای (در ساختمان یا عملکرد) دستگاه ادراری باضافه عفونتهای مکرر مسئول ایجاد پیلونفریت مزمن هستند و عواملی مانند دیابت ، سنگ کلیه ، آسیب کلیه ناشی از داروها نیز گاهی دخالت دارند.
عفونت مزمن كليه
پيلونفريت مزمن با ايجاد اسكار و آتروفي (كوچك شدن) كليه كه به نارسايي كليه ميانجامد، مشخص ميشود. و در صورتيكه عفونت حاد وجود نداشته باشد بيمار بدون علامت خواهد بود. و بعد از ايجاد نارسايي كليه ، علايم مربوط به آن و افزايش فشار خون ظاهر خواهد شد. اختلال زمينهاي (در ساختمان يا عملكرد) دستگاه ادراري باضافه عفونتهاي مكرر مسئول ايجاد پيلونفريت مزمن هستند و عواملي مانند ديابت ، سنگ كليه ، آسيب كليه ناشي از داروها نيز گاهي دخالت دارند.
منبع : متخصص اورولوژی تهران