[sbu_post_image]
علائم عفونت ادراری
در زناني که به خاطر عفونت و التهاب مجراي ادرار سوزش دارند، علائم خفيف تراست و به تدريج خود را نشان مي دهد. اين نشانه ها ممکن است با ترشح يا خونريزي غير طبيعي از واژن که ناشي از التهاب همزمان دهانه رحم(سيستيت)است، همراه باشند. ممکن است بيمار به تازگي ازدواج کرده باشد و از درد شکم شکايت کند. گاهي اوقات پزشک متخصص هنگام معاينه بيمار مشاهده مي کند که دهانه رحم ترشحات چرکي دارد يا ضايعات تبخال تناسلي وجود دارند.
عفونت ادراری بر اثر ورود باکتری به محیط مثانه رخ می‌دهد. این باکتری‌ها با ورود به مجرای ادراری و مثانه، به جداره آن حمله می‌کنند و باعث قرمزی، التهاب و واکنش در دستگاه ادراری تحتانی می‌شوند. اولین واکنش التهابی، تکرر ادرار و سوزش است.
البته در دستگاه ادراری بعضی بیماران باکتری وجود دارد، ولی اصلا علائم واضحی ندارند و به طور اتفاقی و در آزمایش‌های کلینیکی شاهد بالا رفتن باکتری در اوره هستیم، اما علائم به تکرر ادرار و سوزش ختم نمی‌شود، بلکه با رشد سریع باکتری‌ها، درد زیر شکم یا پهلوها، دفع قطره‌قطره ادرار، احساس پر بودن مثانه، بوی بد ادرار، خون در مثانه یا تیره‌شدن رنگ ادرار نیز به دیگر نشانه‌ها اضافه خواهد شد.
وجود خون در ادرار فقط به دلیل عفونت‌های ادراری است یا می‌تواند عامل دیگری داشته باشد؟
خون در ادرار را باید جدی گرفت. این علامت، نشانه آن است که مخاط دستگاه ادراری در حال خونریزی است و جداره عروق ظریف آسیب دیده‌اند، اما رنگ و نوع خونریزی نیز می‌تواند نشان دهد محل خونریزی کجا بوده است.
اگر خونریزی از قسمت فوقانی باشد خونریزی پررنگ خواهد بود. این نوع خونریزی‌ها ممکن است به دلیل وجود سنگ کلیه باشد، ولی در این موارد هیچ‌گاه خونریزی لخته‌ای نخواهیم دید. عفونت‌های داخل مثانه و پیشابراه یا وجود تومور در دستگاه ادراری تحتانی، موجب خــونریــزی لختــه‌ای به رنـگ روشن مـی‌شود.
خونـــریزی همیشــه با چشم مسلح قابـل رویت نیسـت و گاهی فقط در آزمایش ادراری و زیر میکروسکوپ دیده می‌شود. خونریزی می‌تواند به دلایل دیگری از جمله بالا بودن کلسیم در ادرار، اسیداوریک زیاد و کریستال اوری باشد.
بیشتر عفونت‌ها به دستگاه ادراری تحتانی محدود می‌شود. عفونت پیشابراه اوتریت، عفونت مثانه سیستیت و عفونت کلیه پیلونفریت نام دارد. در عفونت دستگاه ادراری تحتانی دو عضو یعنی پیشابراه و مثانه درگیرند که گاه کلیه‌ها نیز درگیر می‌شوند. اگر درمان مناسب انجام نشود باکتری‌ها به نقاط فوقانی دستگاه ادراری تجاوز می‌کنند.
علايم باليني عفونت هاي ادراري به شخص و سن وي بستگي دارد و در افراد متغير است، مثلاً در کودکان يک تا 2 سال به شکل بي قراري، دل درد، خوب وزن نگرفتن، بي اشتهايي و تب هاي غيرمعمول است که با افزايش سن، فرد مي تواند علايم خود را ابراز کند که از شايع ترين آنها مي توان به سوزش ادرار( بخصوص هنگام تخليه کامل مثانه)، تکرار ادرار، درد در ناحيه تحتاني شکم روي مثانه، پيدا شدن خون در ادرار، احساس فوريت داشتن در دستشويي و حتي بي اختياري اشاره کرد.
نکته! عفونت هاي مثانه بدون تب هستند، عفونت هايي که اغلب تب دار هستند مربوط به عفونت هاي کليه مي باشد.
عفونت کلیه
ادرار به‌طور طبيعى ضدعفونى شده است و باکترى ندارد. ورود باکترى به دستگاه ادرارى معمولاً از پائين به بالا يعنى از راه پيشابراه به مثانه و احتمالاً کليه‌ها اتفاق مى‌افتد. باکترى‌ها ممکن است به‌طور خيلى نادر از ساير قسمت‌هاى بدن و از طريق خون به کليه‌ها برسند. وقتى کليه‌ها عفونى شوند به اين عارضه التهاب لگنچه و کليه گفته مى‌شود که ممکن است حاد يا مزمن باشد.
هنگام التهاب حاد لگنچه و کليه ممکن است دچار لرز، تب بالا، تهوع، استفراغ و درد پشت که اغلب به کشاله ران انتشار مى‌يابد، شويد. اگر مثانه نيز عفونى شود، ممکن است علاوه بر اين علائم تکرر و سوزش ادرار بروز کند. التهاب حاد لگنچه و کليه به‌دليل کوتاهى پيشابراه در خانم‌ها شايع‌تر است.
– يكي از عوامل مهم آسيب رساننده به كليه رنگ مو است.
علت عفونت كلیه‌ها
كلیه به چند شكل ممكن است عفونی شود؛ اولین حالت این كه میكروب عفونت‌زا از قسمت‌های پایینی دستگاه ادراری، به كلیه رفته و ایجاد عفونت كند. در صورت وجود انسداد در مسیر یا اختلال عملكرد دستگاه ادراری این مشكل زیاد اتفاق می‌افتد. انتشار از طریق خون نحوه دیگر ابتلای كلیه است كه معمولا در نوزادان شاهد آن هستیم.گاهی هم انتشار مستقیم عفونت از اعضای مجاور صورت می‌گیرد به عنوان مثال در بیماری التهابی لگنی، عفونت ممكن است به كلیه نیز منتقل شود.
پيلونفريت حاد نوعي عفونت باكتريال كليه است كه سبب التهاب بافت و لگنچه كليه مي‌شود. شايعترين علت ايجاد پيلونفريت حاد باكتري اشيرشياكلي E.Coli مي‌باشد (در 80% موارد) از ديگر ارگانيسمهاي عامل مي‌توان به ميكروبهاي كلبسيلا ، پروتئوس ، سودومونا ، انتروباكتر و … اشاره كرد. معمولا عامل عفونت‌زا از بخشهاي پاييني دستگاه ادراري به بالا صعود مي‌كند و سبب درگيري كليه مي‌شود. وجود ريفلاكس (برگشت ادراري به كليه) موجب افزايش ريسك پيلونفريت حاد مي‌شود.
گسترش خوني عفونت معمولا به دنبال عفونت خون با استافيلوكوك (سپتي سمي) روي مي‌دهد در اين حالت بيشتر احتمال دارد كه آبسه كليه ايجاد شود.
منبع : متخصص ارولوژی تهران
