علائم و اختلالات عفونت کلیوی و مجاری ادراری

اختلالات کلیوی و مجاری ادرار

بروز اختلالات کلیوی و سیستم مجاری ادرار را از جمله شایع‌ترین بیماریها در میان کودکان کشور عنوان کرد.

 عفونت های ادراری، التهاب‌های کلیه، سنگ کلیه و مجاری ادرار، وجود خون در ادرار را از جمله بیماریهای شایع کلیوی و مجاری ادرار در میان کودکان میتوان برشمرد  با تشخیص به موقع و انجام برنامه های مراقبتی می توان از بروز نارسایی های کلیوی ، دیالیز و در نهایت پیوند در این گروه سنی پیشگیری کرد.

علائم و نشانه های بیماریهای کلیوی در کودکان بر حسب سن شروع بیماری متغیر و از طیف وسیعی برخوردارند که از آن جمله می توان به هیدرونفروزهای زمان جنینی، اختلال رشد، رنگ پریدگی، عفونتهای سیستم ادراری، شب ادراری و اختلال در کنترل ادرار، افزایش فشار خون و نارسایی قلبی اشاره کرد.

قانع با بیان اینکه کودکان مبتلا به بیماریهای مزمن کلیه در مقایسه با بالغین مبتلا از مشکلات عمده تری از جمله اختلال رشد، تغییرات استخوانی، تاخیر بلوغ و مشکلات سایکولوژیک رنج می برند، میشود گفت که  با توسعه برنامه های آموزشی به والدین همچنین توجه پزشکان به نشانه‌های این بیماری می توان از بروز اختلالات پیشرفته در کودکان پیشگیری کرد.

عفونت مجاری ادراری به واسطه ی باکتری ها ایجاد می شود و البته باکتری می تواند هر بخشی از دستگاه ادراری را آلوده سازد. بروز این نوع عفونت در بین زنان، 10 بار بیشتر از مردان است. بیش از نیمی از زنان حداقل یک بار در طول زندگی، عفونت مجاری ادراری را تجربه می کنند. برای درمان این عفونت باید باکتری ها از بین بروند و به این منظور باید مصرف غذاهای اسیدی زیاد شود، زیرا محیط اسیدی باکتری های مُضر را از بین می برد.

علایم و عوامل خطر عفونت مجاری ادراری

از مهم ترین علایم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

* درد یا سوزش به هنگام دفع ادرار

* تکرر ادرار

* وجود خون در ادرار

* درد در قسمت زیر شکم

* تب به ویژه در نوزادان و کودکان

از عوامل خطر به وجود آمدن عفونت مجاری ادراری

دیابت، بارداری، باکتری اشریشیاکلی، استفاده از محصولات قوی پاک کننده پوست، استفاده از قرص های ضد بارداری، مصرف زیاد آنتی بیوتیک ها و انسداد مجاری ادراری به دلیل تومور یا توده بدخیم را نام برد.

درمان عفونت مجاری ادراری

برای درمان، از چندین نوع آنتی بیوتیک معمولاً به مدت 7 تا 10 روز استفاده می شود که به دستور پزشک معالج صورت می گیرد، ولی درمان های جایگزین هم می توانند به بهبود علایم کمک کنند.

منبع:تبیان  پزشکی