علایم سرطان کلیه

[sbu_post_image]

علایم سرطان کلیه

الف: تریاد کلاسیک:

1)درد پهلو

2)توده فلانک

3)هماچوری(شایعترین تظاهر)

میباشد هرجند هرسه با هم در 10-7% موارد وجود دارد و نشانه ی تومور پیشرفته (Stage بالا)است.

ب: سندرم های پارانئوپلاستیک:

1)اریتروسیتوز به دلیل افزایش اریتروپویتین

2)هیپرکلسمی به دلیل افزایش هورمون شبیه پاراتورمون

3) فشار خون بالا به دلیل افزایش رنین

4)سندرم کوشینگ

5)گالاکتوره(افزایش پرولاکتین)

6)سندرم Stuffer:این سندرم تظاهرات اختلال عملکردی کبدی بدون وجود متاستاز است.علایم آن تب،خستگی،کاهش وزن، و تستهای عملکرد کبد مختل است ولی شواهدی به نفع متاستاز به کبد نداریم.

نکته: اگر هر یک از سندرم های پارانئوپلاستیک با درمان نفرکتومی بهبود نیابند نشان دهنده ی متاستاز است.

مرحله سرطان کلیه

T1:تومور کوچکتر از 7cm ومحدود به کلیه

T2:تومور بزرگتر از 7cm ومحدود به کلیه

T3a:تهاجم به آدرنال

T3b:ترومبوز ورید کلیه و ورید اجوف تحتانی

T3c:ترومبوز ورید هپاتیک و وریدهای بالای دیافراگم

T4:خارج فاسیای ژورتا است

نکته:در ترومبوز ورید کلیه اگر بدون مشکل خاصی ترومبوز خارج شود، پیش اگهی را بدتر نمی کند ولی اگر به دیواره ی ورید چسبیده باشد، پیش اگهی بدتر می شود.

نکته: بیوپسی کلیه در مواردی که دانسیته توده کلیه با تزریق ماده حاجب در سی تی اسکن افزایش یابد ضرورت ندارد و درمان انجام می شود.

اندیکاسیون نمونه برداری سوزنی( FNA )درتوده های کلیه:

1)تشخیص تومور در بیماران با متاستاز که کاندید جراحی نیستند(باید برای کمورادیاسیون تشخیص پاتولوژی داشته باشیم.)

2)در تشخیص تومور اولیه شک داشته باشیم(مثلا سرطان کلیه است یا لنفوم)

درمان سرطان کلیه

درمان انتخابی تومور محدود به کلیه رادیکال نفرکتومی است که در آن تمام محتویات داخل کپسول ژورتا شامل غدد آدرنال،نیمه ی فوقانی حالب و غدد لنفاوی ناحیه ای برداشته می شود(اگر تومور پل تحتانی کلیه را گرفته باشد الزامی در خارج کردن آدرنال وجود ندارد)

»رادیکال نفرکتومی در Stage4 بی فایده است.

اندیکاسیون partial nephrectomy:

1)تومور در کلیه ی منفرد باشد

2)تومور دو طرفه ی کلیه

3)تومور کوچکتر از 4cm

اندیکاسیون رادیکال نفرکتومی Radical nephrectomy:

»در تومور بزرگتر از 4cm به شرط نداشتن متاستاز دوردست

سایر روش های درمانی بخصوص در بیماری منتشر:

–پرتو درمانی

-تعدیل کننده های پاسخ بیولوژیک

تومور ویلمز(نفروبلاستوم):

تومور ویلمز در کودکان شایع تر است،بیشترین شیوع در 3-2 سالگی است.

تومور ویلمز در دو سندرم شایع تر است:

1)تریزومی 18

2)سندرم Beckwith-weidemann

شایع ترین تظاهر بالینی تومور ویلمز توده ی شکمی بدون علامت است.

سایر علایم عبارتند از:فشارخون،هماچوری و اختلالات انعقادی

تشخیص تومور ویلمز:

قدم اول تشخیص سونوگرافی است و اگر توده ی توپر داشت اقدام بعدی Ctscan است.

ازنظر هیستولوژیک تومور ویلمز به دو دسته ی پیشاگهی مطلوب(Favorable) و غیر مطلوب (unfavorable) تقسیم می شود.

درمان تومور ویلمز:

تومور ویلمز به شیمی درمانی (کمو تراپی) و رادیوتراپی خیلی خوب پاسخ می دهد. بعد از نفرکتومی در تمام موارد آن باید کموتراپی انجام شود و رادیوتراپی به جز در stage1 نوع مطلوب نیز باید انجام شود.(stage1 توموری است که با جراحی به طور کامل خارج شود وتمام مارژین های آن منفی باشد)

توجه:اگر تومور ویلمز دو طرفه (stage V)باشد،اول بیوپسی برمی داریم تا مطمئن شویم ویلمز است وبعد کموتراپی و رادیوتراپی می کنیم.

اگر ویلمز دو طرفه،بعد از کموتراپی لوکالیزه شد،می توان کرد.

مهم ترین عامل پیش اگهی بد، بافت شناسی نامطلوب تومور است.

منبع :دکتر موسی تژاد