[sbu_post_image]
سرطان مثانه
سرطان مثانه شایع ترین نوع سرطان مثانه، از سلول های مفروش کننده سطح داخلی آن منشأ می گیرد و کارسینوم سلول بینابینی(transitionall cell carcinoma,TCC ) نام دارد.* در ایالات متحده سرطان مثانه چهارمین سرطان شایع آقایان و نهمین سرطان شایع خانم ها محسوب می شود. تومورهای مثانه در آقایان 3 برابر شایع تر از خانم ها هستند.
علایم سرطان مثانه
علایم و نشانه های سرطان مثانه غیر اختصاصی هستند و در ابتدای ایجاد این بیماری، علامی وجود ندارد و با پیشرفت آن ممکن است ادرار خونی،دردمبهم پایین شکم، تکرر و اشکال در دفع ادرار ایجاد شود. تومورهای بزرگ ممکن است باعث احتباس ادرار شوند. سرطان مثانه در اثر عدم درمان ممکن است به بخش های مجاور انتشار یابد. همچنین ممکن است سلول های سرطانی از تومور جدا شوند و به وسیله خون به سایر نقاط بدن انتقال یابند.
اکثر تومورهای مثانه در ابتدا سطحی و به شکل زگیل هستند که به آنها«پاپیلوما»(papilloma ) گفته می شود.* بیش از یک دوم موارد تومورهای مثانه در افراد سیگاری دیده می شود.* از هر 6 نفری که مبتلا به تومور مثانه می شوند، یک نفر در کارخانه لاستیک سازی یا رنگ های شیمیایی کار می کند.* انگل شیستوزوما(schistosoma) در بعضی مناطق دنیا، عامل شایع بروز تومور مثانه است. تشخیص تومور مثانه
تشخیص تومور مثانه به وسیله آزمایش ادرار، سونوگرافی،IVP(عکس رنگی کلیه)، سیستوسکوپی، سی تی اسکن یا ام آر ای داده می شود.
درمان تومور مثانه
درمان تومور مثانه عبارت است از برداشتن تومور با استفاده از سیستوسکوپی و یا منهدم ساختن آن به وسیله حرارت(از طریق سیستوسکوپی) و یا تزریق داروی مخصوص از طریق سوند مثانه به داخل تومور. در صورت بزرگ بودن تومور مثانه یا انتشار آن در عمق بافت های مثانه، جراحی از طریق بازکردن شکم ضرورت می یابد. در موارد بدحال و ضعیف بودن بیمار یا در تومورهایی که درمان آنها با سیستوسکوپی یا جراحی مشکل است، از رادیوتراپی و شیمی درمانی استفاده می شود.
پیشگیری از سرطان مثانه
برای پیشگیری کردن از ابتلا به سرطان مثانه لازم است از کشیدن سیگار خودداری کرد، چون کشیدن سیگار عامل ایجاد کننده نیمی از سرطانهای مثانه میباشد.
افراد باید شغلهایی را انتخاب کنند که باعث تشدید یا به وجود آمدن سرطان مثانه نشود. به طور مثال کارگران صنایع لاستیک سازی و صنایع شیمیایی و نفت بیشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان مثانه میباشند.
1) مصرف مايعات به اندازهاي که بدن نياز دارد. گاهي انسان احساس تشنگي نميکند مانند همين روزهاي سرد که کمتر آب خورده ميشود. اين تشنه نبودن و کمتر آب خوردن موجب ميشود کليه آب بافتهاي ديگر بدن را جذب کند و اين خوب نيست و غلظت ادرار به مدت طولانيتر در مثانه بالا ميرود و احتمال ايجاد عفونت را افزايش ميدهد. پس مصرف مايعات در حد پنج تا شش ليوان در روز به صورت آب، چاي کمرنگ و … بسيار مفيد خواهد بود.
2) مشخص شده حتي اگر همين الان فردي سيگار را ترک کند تا 15 سال از عوارض ناشي از آن در سيستم ادراري در امان نخواهد بود.
3) افرادي که در کارخانههاي دباغي و چرمسازي، لاستيکسازي، رنگسازي، چاپخانهها و نساجي کار ميکنند، بهتر است از ايمنسازي صحيح محيط و نيز شيوه انجام کار اطمينان حاصل کنند.
4) مصرف الکل، مواد حاوي کافئين (چاي پررنگ، قهوه و نوشابههاي گازدار) و قرار گرفتن در معرض سرما حجم مثانه را کم و تعداد دفعات ادرار را افزايش ميدهد. بنابراين از مصرف اين مواد بپرهيزيد و خود را از سرما مصون نگه داريد.
منبع : متخصص اورولوژی تهران