[sbu_post_image]
علت اختلالات تخلیه ی ادراری
دیگر اختلال در ادرار تنگی مجاری ادرار است. در بعضی از بچه ها در ختنه نوک مجرا گرفته میشود و بعد از ختنه مجرا بسته میشود . کسانی هستند که تصادف کرده اند یا عفونت مجرا گرفته اند و مجاری شان بسته شده است و باعث اختلال در تخلیه ی ادرار شده است .
در خود مثانه هر مکانیسمی که باعث بشود مثانه حجمش کوچک بشود یا خوب باز نشود و ادرار را خوب نگه ندارد باعث اختلال تخلیه ی ادرار خواهد شد . مثانه ممکن است بصورت اولیه به بیماری مبتلا باشد یعنی به بیماری سیستمیک دچار است . مثلا کسی بیماری قند دارد و آن را کنترل نکرده و باعث خرابی عصب میشود و این عصب مثانه را مختل می کند و قدرت انقباضی مثانه از بین می رود.
کسانی که بیماری ام اس دارند یا سکته ی مغزی کرده اند ، لرزش هایی در دست دارند و این لرزش ها به مثانه هم منتقل میشود و مثانه هم همین حالت را دارد. کسانی که تومور نخاعی دارند یا کسانی که دیسک مهره های کمری دارند ، چون عصب مثانه از آنجا رد میشود . پس اختلال عملکردی مثانه ثانویه به خاطر بیماری های سیستمیک می باشد . گاهی مثانه بدون علت خاصی دچار کاهش حجم است . مثانه کوچک است ، خوب باز نمیشود ، خود به خود لرزش دارد ، این ها هم اختلالات ادراری ایجاد می کند . بعنوان مثال کسی که دیابت پیشرفته دارد . و عصب مثانه اش مختل شده است و ادرار را تخلیه نمی کند . ما برای این افراد سوند میگذاریم یا به آنها آموزش گذاشتن سوند را می دهیم تا هر 8 ساعت سونداژ مداوم انجام بدهند .
التهاب و عفونت مجراي ادرار
اين عارضه زماني بروز مي کند که نوعي از باکتري هاي معده اي و روده اي از مقعد به مجراي ادرار راه پيدا مي کنند. به علاوه، ساختار طبيعي دستگاه ادراري زنان و نزديک بودن مجراي ادرار به واژن و بيماري هايي که از طريق ارتباط جنسي منتقل مي شوند(به اصطلاح به آنها STDs)مي گويند)هم مي توانند از علل بروز عفونت مجراي ادرار باشند. برخي از اين بيماري ها عبارتند از هرپس تناسلي و کلاميديا.
علت عفونت دستگاه ادراري
همه اعضاي دستگاه ادراري براي خارج کردن سموم از بدن فعاليت مي کنند. در ساده ترين حالت، زماني که باکتري ها از طريق مجراي ادرار وارد اين سيستم شده و در مثانه تکثير مي شوند، اين عفونت بروز مي کند. با وجودي که ساختار دستگاه ادراري به شکلي است که درحالت کلي اجازه نمي دهد چنين مهاجمان ميکروسکوپي وارد آن شوند، ولي گاهي اوقات نمي تواند از خودش دفاع کند و دچار عفونت مي شود. ساختار طبيعي دستگاه ادراري زنان، خطر ابتلا به آن را افزايش مي دهد. فاصله کوتاه بين مجراي ادرار تا مقعد و ورودي مجراي ادرار به مثانه از عوامل فيزيکي و طبيعي شيوع بيشتراين بيماري در زنان است.
عوامل خطرساز يا به اصطلاح ريسک فاکتورهاي عفونت اين سيستم دفع سموم از بدن عبارتند از:
-جنسيت :زنان بسيار بيشتر از مردان به اين عارضه مبتلا مي شوند که به علت ساختار طبيعي و آناتومي دستگاه ادراري آنهاست. مجراي ادرار زنان کوتاه است و باکتري ها به آساني و به سرعت مي توانند به مثانه راه پيدا کنند.
-رابطه جنسي زياد:زناني که زياد رابطه جنسي دارند، بيشتر در معرض خطر ابتلا به اين بيماري هستند.
-سيستم ايمني سرکوب شده:احتمال ابتلاي بيماران ديابتي و افرادي که به هر دليل (مثلاً ابتلا به بيماري خود ايمني)داروهايي مي خورند که سيستم ايمني را سرکوب مي کند، بيشتراست.
فروکردن سوند در مجراي ادرار کساني که به هر علت پزشکي نمي توانند خودشان ادرار کنند نيز احتمال عفونت سيستمي که سموم را خارج مي کند، افزايش مي دهد. بيماران بستري که نبايد يا نمي توانند از بستر بلند شوند، افراد فلج و کساني که به دليل اختلال در سيستم مغز و اعصاب شان بي اختياري ادرار دارند، از جمله اين افراد هستند.
عفونت ادراری کودکان
عفونت‌هاي ادراري يكي از شايع‌ترين عفونت‌هاي دوران كودكي است كه مي‌تواند به كليه‌ها آسيب برساند. عفونت‌هاي ادراري بيماري است كه در اثر وارد شدن ميكروب به مجاري ادرار ايجاد مي‌شود. معمولا علت اصلي عفونت ادراري، عامل باكتريايي موجود در دستگاه گوارش است كه در كودكان بيشتر ديده مي‌شود و به طور افزايشي عموما مثانه را درگير مي‌كند.مهمترين علت اين عفونت مي‌تواند رفلاكس يا برگشت ادرار از مثانه به كليه‌ها باشد كه معمولا در 30 تا 50 درصد دختر بچه‌ها ديده مي‌شود كه باعث عفونت ادراري آنها مي‌شود. والدين در صورت وجود رفلاكس در كودكان بايد به آن توجه و به پزشك متخصص مراجعه كنند. به عنوان مثال در كودكاني كه ادرار خود را نگه مي‌دارند و دير به دستشويي مي‌روند، كودكاني كه نمي‌توانند ادرار خود را نگه دارند و يا دچار يبوست مي‌شوند، مي‌تواند عوامل زمينه‌ساز عفونت‌هاي ادراري باشد كه ممكن است بعد از مثانه، كليه‌ها را هم درگير كرده و به آنها آسيب برساند.
عفونت‌هاي ادراري در دختران بيشتر از پسرها ديده مي‌شود؛ زيرا مجراي ادراري در دختران كوتاه‌تر بوده و احتمال انتقال عفونت به مثانه بيشتر است. علائم عفونت‌هاي ادراري در كودكان به سن آنها بستگي دارد. در سنين بالاتر علائم مشخص‌تر بوده و سوزش ادرار، تكرار ادرار، بوي بد ادرار، تب و درد پهلوها از علائم بارز آن به شمار مي‌رود. در شيرخواران و كودكان كم سن تشخيص دشوارتر است. در اين گروه سني ممكن است عفونت ادراري با تب، بي قراري، كم شدن وزن آنها، اسهال و استفراغ و يا زردي در دوران نوزادي همراه باشد كه در صورت بروز اين علائم، والدين بايد كودكان خود را نزد پزشك ببرند.
نوع و طول درمان را پزشك بر اساس تشخيص نوع عفونت ادراري مشخص مي‌كند و والدين بايد رنگ و بوي ادرار كودك خود را بررسي كنند. در صورت وجود درد در پشت و كمر از كيسه آب گرم استفاده كرده و بعد از هر بار ادرار، كودك خود را بشويند.ممكن است بعد از درمان، عفونت ادراري دوباره ظاهر شود، بعد از درمان به احتمال 25 تا 40 درصد به مدت 2 الي 3 هفته بعد از برطرف شدن عفونت، ممكن است مجددا ظاهر شود. به همين دليل، كشت ادرار جهت پيشگيري 1 تا 2 هفته پس از پايان درمان انجام تا رفع عفونت از ادرار تاييد شود و نيز مصرف آنتي بيوتيك‌ها تا زمان درمان قطعي و بررسي رفلاكس تجويز شود. در50 درصد موارد عفونت ادراري در كودكان بدون علامت است و فقط با آزمايش قابل تشخيص است، بنابراين والدين در انجام اين آزمايشات سهل انگاري نكنند.
منبع : متخصص ارولوژی تهران
