هم علل روانی دارد هم علل جسمی. کمبود خواب , نگرانی در زندگی داشتن ,تمرکز نداشتن به سکس , نگران از اینکه نتواند شریک جنسی را راضی کند , و نگرانی و استرس داشتن از روابط جنسی از جمله مسائل روانی هستند.

از یکی از علل رایج جسمی این مسئله عادت کردن به یک تکنیک خاص خود ارضائی است.شرایطی که در خود ارضائی وجود دارد با شرایطی که شریک جنسی وجود دارد شباهت کمی دارد.

سکته مغزی ,صدمه به کمر و ستون نخاع , دیابت ,مشکلات پروستات , جراحی های لگن از جمله بیماریهای دخیل هستند.

عارضه داروهای ضد افسردگی ,ضد جنون ,ضد فشار خون می تواند تاخیر در انزال باشد.مصرف الکل هم دخالت دارد.داروهای خانواده تریاک هم دخالت دارند.یک مسئله دیگر انزال اخیر مرد هست.

روابط مخفی همجنس گرائی ,عقائد شدید مذهبی , ترس از اینکه واژن آلوده باشد , ترس از باردار کردن از دلائل دیگر هست.

 آیا در همه موارد مسائل روانی دخالت دارد؟ نه در همه موارد ولی به هر حال وجود دارد

 یکی از علل انزال دیررس تحریکات جنسی ناکافی است. مردانیکه بصورت دائم در حال تحریک جنسی هستند، ممکن است سرانجام دچار انزال دیررس و یا عدم انزال شوند. مردانیکه همیشه یک نوع از تحریک جنسی را تجربه می کنند (مثل خود ارضائی) ممکن است در مواجهه با یک تحریک جنسی متفاوت (رابطه زناشوئی طبیعی) نتوانند به ارضاء جنسی برسند.

برای رسیدن به ارضاء جنسی باید تحریکات جنسی از طریق سیستم عصبی به مغز منتقل و از مغز دوباره پیامهای ثانویه به ناحیه تناسلی ارسال و سبب انزال مرد گردند. اگر این سیستم عصبی به هر دلیلی مختل شود، سبب تاخیر در انزال و یا عدم انزال می شود.

از دهه سوم زندگی فیبرهای عصبی که مخصوص هدایت سریع تحریکات عصبی هستند، رفته رفته کم می شوند، علاوه از آن با افزایش سن از حساسیت آلت تناسلی کاسته می شود، و بدین دلیل با افزایش سن، معمولا مرد دچار تاخیر در انزال می شود. منی انسان مجموعه ای از ترشحات پروستات و کیسه های منوی است. یک درصد حجم منی را اسپرمها تشکیل می دهند که توسط بیضه ها تولید می شوند. منی در کیسه های منوی ذخیره شده و هنگام انزال از طریق لوله های منی بر به مجرای ادرار تخلیه می شود. هر نوع بیماری مادرزادی و یا اکتسابی که سبب تغییر شکل و انسداد سیستم منی بر گردد، سبب ایجاد اشکال در انزال می شود.

اعصاب مربوط به انزال از نخاع شوکی وارد لگن شده و از آنجا به دستگاه تناسلی می روند. هر نوع جراحی وسیع لگنی مثل برداشتن روده بزرگ در سرطان روده و برداشتن تمام پروستات در سرطان پروستات (توجه داشته باشید که عمل جراحی برای بزرگی خوش خیم پروستات با عمل جراحی برای سرطان پروستات متفاوت است) سبب آسیب به اعصاب دستگاه تناسلی شده و ضمن ایجاد اختلال در انزال ممکن است سبب اختلال در نعوظ نیز گردند. گاها پرتو درمانی ناحیه لگن نیز سبب انزال دیررس می گردد.

هنگام انزال قبل از ورود منی به مجرای ادرار، گردن مثانه بسته می شود تا منی وارد مثانه نشده و خارج گردد. هر نوع جراحی که در آن گردن مثانه برداشته شده و یا آسیب ببیند، سبب ایجاد اختلال در انزال می شود، سردسته آنها عمل جرای پروستات برای بزرگی پروستات است. در این عمل جراحی گردن مثانه برداشته شده و منی در 80 درصد موارد به طرف عقب رفته و وارد مثانه می شود.

همانطور که در بالا ذکر شد، مهمترین عامل برای انزال طبیعی، وجود یک سیستم عصبی طبیعی است. هر نوع آسیب به سیستم عصبی سبب اختلال در انزال می شود. مهمترین‌آنها آسیب نخاعی است. هر قدر قسمتهای پائین تر نخاع آسیب ببینند، احتمال اختلال در انزال بیشتر است. توانائی به انزال در آسیب نخاعی بشدت آسیب می بیند. اگر آسیب نخاع کامل باشد و نورونهای حرکتی فوقانی را گرفتار کرده باشد، فقط 5 درصد این مردان توانائی انزال را حفظ خواهند کرد. از سایر بیماریها که بعلت آسیب سیستم عصبی سبب انزال دیررس می شود، بیماری ام اس (MS) است. زنجیره سمپاتیک در اطراف ستون فقرات از بالا تا پائین کشیده شده است و حاوی اعصابی است که در انزال دخیل هستند. گاها در بعضی از جراحیها این زنجیره برداشته شده و یا قطع می شود. اختلال در انزال در این بیماران خیلی شایع است.

منبع:پزشکی   هفت سیب