[sbu_post_image]
جوانان هم این مشکل را دارند. بی اختیاری ادراری یعنی این که ناخودآگاه از بدن فرد ادرار خارج می شود. این مسئله به خصوص در زمان خنده، سرفه، تشنج یا ورزش کردن اتفاق می افتد. در اکثر موارد فرد قبل از این که به دستشویی برسد خود را خیس کرده است.
در بین زنان و دختران جوان، عموما بی اختیاری ادراری به دلیل صدمات و مشکلات ناشی از ورزش است. درواقع آمار نشان می دهد، در مدارس و دانشگاه ها ۲۰درصد خانم های عضو تیم های مختلف ورزشی دچار این مشکل هستند، این مسئله به خصوص در زمان ورزش کردن ورزشکاران رشته های دوومیدانی، ژیمناستیک و چتربازی رخ می دهد.
در این ورزش ها فرد با نیرویی زیاد پاهایش را به زمین می کوبدیا پاهایش به زمین کوبیده می شود و این می تواند به عضلات لگن و بافت های محافظ مثانه فشار وارد کند که باعث بی اختیاری ادراری می شود جالب است که مشکل بی اختیاری ادراری هم مثل دیدچشم، مسئله ای است که تاحدودی ارثی است. بی اختیاری ادراری، هم در زنان و هم در مردان در هر سنی رخ می دهد، اما شیوع آن در زنان ۲ برابر مردان است. در زنان بالارفتن سن و بچه دار شدن، احتمال این مسئله را افزایش می دهد. در مورد سن این مسئله ناشی از کاهش استروژن است که قدرت عضلات را کاهش می دهد.
به عنوان یک زن جوان، اگر دچار این مشکل شدید فکر نکنید که این مسئله تا آخرعمر گریبان شما را می گیرد. برای مثال بی اختیاری در مقطع بارداری یا پس از آن در بسیاری از زنان دیده می شود و حالت گذرا هم دارد. این حالت با انجام ورزش های موسوم به ورزش های لگن بهبود نسبی می یابد.
بی اختیاری ادراری ناشی از عفونت مثانه هم در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد و با درمان عفونت بهبود خواهد یافت. حتی اگر این مشکل خودبه خود خوب نشد با انجام تمرینات، تغییرات در شیوه زندگی، درمان دارویی و در صورت نیاز جراحی های کوچک برطرف خواهد شد.
علت بی اختیاری ادراری
عبارتند از: عفونت دستگاه ادراری، ضعیف شدن عضلات لگن ناشی از بارداری یا زایمان، جراحی های لگن، برخی داروها، سرفه های مزمن، دیابت و در گاهی موارد بلند کردن وزنه های سنگین.
اگر دچار مشکل بی اختیاری هستید حتما به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما سوالات زیادی خواهد پرسید تا متوجه شود مشکل شما به چه چیزهایی ارتباط دارد. سابقه خانوادگی شما، سابقه بیماری های قلبی، داروهایی که مصرف می کنید و تعداد فرزندان شما در راه تشخیص به پزشک شما کمک خواهد کرد. پزشک تان قطعا شما را معاینه خواهد کرد و برای تان آزمایش می نویسد.
تشخیص بی اختیاری ادراری
تعیین حجم مثانه و اندازه گیری میزان ادرار در مثانه پس از تخلیه آن از آزمایش های مهم است. تجزیه ادرار، انجام سونوگرافی تشخیصی و سیستوسکوپی که در آن توسط یک آندوسکوپ یک دوربین بسیار کوچک به داخل مجرای ادراری و مثانه فرستاده می شود تا داخل آن ها معاینه شود از سایر روش های تشخیصی است.
درمان بی اختیاری ادراری
شیوه های دیگر، به جز ورزش هم برای بهبود این حالت مورد استفاده قرار می گیرند، برای مثال تحریک الکتریکی عضلات لگن یا E.M.S که نتایج بسیار خوبی هم داشته است یا شیوه موسوم به بیوفیزیک یا درمان های دارویی که برخی از آن ها باعث کمتر شدن انقباض مثانه می شوند و بعضی دیگر قدرت عضله ها را بیشتر می کنند، اگر همه این شیوه ها جواب نداد آن وقت ممکن است برای شما درمان با جراحی درنظر گرفته شود که البته عمل های جراحی کوچک است و با پاسخ بسیار خوبی همراه بوده است.
بی اختیاری ادراری یک علامت است که می تواند چند علت داشته باشد. درمان باید از بین بردن علت این مشکل باشد اما یکی از بهترین شیوه های در دسترس ورزش هایی است که به تقویت عضلات کف لگن کمک می کند که این ورزش ها را «کگل» می نامند. زمانی که این ورزش ها را یاد گرفتید می توانید همه جا آن ها را به کار ببرید. برای آن که این ورزش ها را فرا بگیرید باید این کارها را انجام دهید:
۱) عضلات مناسب را شناسایی کنید: پزشک تان به شما یاد خواهد داد که چگونه عضلات لازم را شناسایی کنید.
۲) فقط عضلات لازم را تمرین دهید: در زمان انجام این تمرینات سعی کنید که کل بدن تان را ریلکس کنید. مهم ترین اشتباهی که ممکن است مرتکب شوید سفت کردن عضلات پشت و کمر است.
۳) ورزش ها را به طور منظم انجام دهید: یادتان باشد که تنها انجام منظم ورزش می تواند به شما کمک کند.
۴) بر شدت ورزش بیفزایید: هر زمان که احساس کردید این ورزش ها ساده شده است باید زمان و میزان انجام آن ها را بیشتر کنید.
۵) پایدار باشید: این ورزش ها در آغاز ممکن است سخت باشند. ممکن است گاهی نتوانید آن ها را انجام بدهید اما باید بدانید که مداومت داشتن در انجام آن ها می تواند به شما کمک کند تا مشکل خودتان را حل کنید.
منبع : بیتوته
