[sbu_post_image]
علل عفونت مثانه
معمولاً توسط باکتریهایی که در اندام گوارشی،محبل و اطراف ناحیه تناسلی ما وجود دارند ، بوجود می آید. غالباً این باکتریها از طریق مجرای ادرار به مثانه و کلیه راه پیدا می کند ولی در بیشتر مواقع توسط بدن دفع می گردند و بدن هیچ علائمی نشان نخواهد داد.
*زنان و افراد مسن درمعرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت مثانه قرار دارند.
اين عفونت توسط يك باكترى به نام )E.COLI( كه در واژن زنان وجود دارد، ايجاد مى شود. اين باكترى در واژن، مشكلى ايجاد نمى كند ولى هنگامى كه به مجارى ادرار وارد مى شود اين مشكلات به وجود مى آيد. بعضى از باكترى هاى به طور معمول، در بدن همه ى زنان وجود دارند و زنانى كه دچار UTI »بيمارى هاى عفونى دستگاه ادرار« مى شوند از نظر آناتوميكى )ساختمان بدنى( با زنان سالم فرقى ندارند؛ اما بنابر دلايلى كه نمى دانيم، اين زنان به عفونت حساس ترند. شما مى توانيد كارهاى زيادى براى كاهش اثرات UTI انجام دهيد.
رنگ طبیعی ادرار، از زرد کمرنگ تا زرد تیره کهربایی متفاوت است. این رنگ با میزان غلظت رنگدانهای به نام یوروکروم رابطه مستقیم دارد، اما رنگ ادرار همیشه طبیعی نیست. گروه ویتامین «B» میتواند رنگ ادرار را به سبز تغییر دهد به طوری که حتی با چشم نیز قابلتشخیص باشد. آب هویج ادرار را به رنگ نارنجی درمیآورد و نام بیماری پورفریا (بیماری ژنتیکی که روی پوست و سیستم اعصاب اثر دارد) نیز نام خود را از تغییر رنگ ادرار به شرابپورت گرفته است. اغلب تغییر رنگ ادرار بیضرر و گذراست. گاهی تغییر رنگ میتواند در اثر مصرف برخی موادغذایی خاص، رنگ مو، مکملها یا داروهای تجویزی به وجودآید. هر چند گاهی رنگ ادرار غیرعادی نشاندهنده عفونت یا بیماری جدی است.
۱. آسیب به پیشابراه
۲. پروستات بسیار بزرگ
۳. نقص ساختمانی در مجاری ادرار
۴. استفاده از كاتتر ادراری برای خالی كردن مثانه، مثلاً بعد از یك عمل جراحی
۵. باكتریهایی كه از قسمت دیگری از بدن و از راه خون به مثانه میرسند.
۶. باكتریهایی كه از پوست اطراف ناحیه تناسلی و مقعد به مجاری ادراری وارد میشوند.
پیشگیری از عفونت مثانه
۱. حتیالامكان بهتر است از كاتتر استفاده نشود.
۲. مایعات به مقدار زیاد بنوشید، حداقل 8 لیوان در روز
۳. در صورت بروز عفونت ادراری، سریعاً برای درمان مراجعه كنید.
درمان سيستيت حاد مثانه
اين بيماران را مي توان با يکي از راهکارهاي زير درمان کرد:
-درمان پيشگيري که در اصطلاح پزشکي به آن «پروفيلاکسي»مي گويند؛ يعني بيمار به طور مداوم و هر روز مقدار کمي دارو بخورد تا عفونت دوباره عود نکند.
-بيمار پس از هر بار رابطه جنسي دارو بخورد.
-هر بار که بيمار دوباره علائم را پيدا کرد، خودش درمان را شروع کند.
داروهای درمان شب ادراری
چه داروهایی در درمان شب ادراری مورد استفاده قرار می گیرند؟ رایج ترین دارویی که در درمان شب ادراری مورد استفاده قرار می گیرد ایمی پرامین است. بیمار سریعاً با مصرف این دارو بهبود می یابد ولی میزان عود پس از قطع دارو بسیار بالاست. مقدار دارو برای بچه های 12-8 سال 50 میلی گرم و برای بچه های بزرگتر از 12 سال 75 میلی گرم یکساعت قبل از خوبا است که پس از یک ماه عدم وجود شب ادراری مقدار دارو در طی 2 تا 3 هفته به تدریج کم می شود. به این صورت که ابتدا یک شب در میان و سپس هر سه شب یکبار تجویز می شود. تا زمانی که بیمار این دارو را دریافت می کند باید هر دو تا سه هفته شمارش سلول های خونی (آزمایش خون) صورت گیرد. همچنین د مورادی که مدت زمان زیادی دارو مورد استفاده قرار گیرد بررسی ریتم قلب ضروری است که به همین دلیل بیمار تحت معاینه قلب و انجام نوار قلب قرار می گیرد. امروزه داروی دسموپرسین (مینرین) به صورت افشانه (اسپری) بینی و یا قرص نیز به طور رایج تری استفاده شده و مؤثر واقع گردیده است. داروی دیگری به نام اکسی بوتینین کلراید نیز در درمان شب ادراری به کار می رود. از داروهای گیاهی، بادرنجبویه و بومادران را برای درمان شب ادراری مؤثر دانسته اند که مقدار مصرفی حتماً باید با مشورت پزشک به بیمار خورانده شود. توجه: باز هم ذکر این نکته مهم است که تجویز نوع و مقدار دارو چه شیمیایی و چه گیاهی باید فقط به دستور پزشک و پس از رد کردن علل عضوی ایجاد کننده بیماری صورت گیرد.
منبع : پزشک بی اختیاری ادرار تهران