[sbu_post_image]
عوارض التهاب پروستات
عواقب احتمالی التهاب پروستات عبارتند از: بزرگ شدگی پروستات، تنگی پیشابراه، کندی یا بند آمدن ادرار و سایر مشکلات جدی مجرای ادرار، درمان این نوع پروستات بسته به حاد یا مزمن بودن آن متفاوت است .درمان برای پروستات حاد با مصرف آنتی بیوتیکهای خوراکی، تخلیه با سوند یا تخلیه با عمل جراحی در موارد وخیم مقدور میباشد و پروستات مزمن را نیز میتوان با مصرف آنتی بیوتیکها، ماساژ پروستات برای افزایش تخلیه و جراحی در صورتی که داروها و ماساژ اثر بخش نباشد درمان کرد.البته درمان بسته به بیماری و بیمار تغییر میکند. آمیزش برای افزایش تخلیه پروستات پیشنهاد میشود .آب گرم و مصرف نکردن ادویه جات نیز ایرادی ندارد.
درمان پروستاتیت مزمن
بررسی و درمان پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن به دلیل ناشناخته بودن علت آن دشوار و چالش برانگیز است.
این بیماری ممکن است به روش های درمانی غیرمتمرکز بر پروستات مانند فیزیوتراپی، روان درمانی و درمان دارویی پاسخ دهد.
« پروتکل درمانی استانفورد» که اخیراً برای درمان این سندرم انتشار یافته است، ترکیبی است از درمان دارویی( شامل داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مثل آمی تریپتیلین و داروهای آرام بخش بنزودیازپین)، روان درمانی{آرام سازی متناقض(paradoxical relaxation)} و فیزیوتراپی(آزاد سازی نقاط برانگیزاننده کف لگن و عضلات شکم و نیز ورزش های شبیه یوگا با هدف شل کردن کف لگن و عضلات شکم).
پروتکل های درمانی کنونی تا حد زیادی بر شل سازی عضلات ناحیه لگن یا مقعد و درمان آرام سازی تدریجی به منظور کاهش استرس ایجادکننده سندرم متمرکز شده اند. فیزیوتراپی بیوفیدبک به منظور آموزش چگونگی کنترل عضلات کف لگن ممکن است مؤثر باشد.
ورزش های هوازی می توانند به بیمارانی که دچار سندرم خستگی مزمن نیستند یا علایم بیماری آنها در اثر ورزش تشدید نمی شود، کمک کنند.** طب سوزنی در بعضی بیماران مفید بوده است.
بعضی شواهد حکایت از آن دارند که آلرژی های غذایی و عدم تحمل به بعضی مواد غذایی ممکن است در تشدید این سندرم نقش داشته باشند. در بعضی از بیماران عدم تحمل به گلوتن یا بیماری سلیاک دیده شده است. در این موارد حذف ماده غذایی عامل می تواند به درمان بیماری کمک کند.
علل پروستاتیت مزمن
درباره علل ایجادکننده پروستاتیت مزمن / سندرم دردمزمن لگن فرضیه هایی ذکر شده است که عبارتند از: اختلال عملکرد محور هیپوتالاموس – هیپوفیز – غده فوق کلیه و ناهنجاری های هورمون قشر غده فوق کلیه ناشی از استرس؛التهاب با منشأ عصبی و نشانگان(سندرم) درد میوفاسیال ( درد مربوط به«فاسیا» یا بافت لیفی پوشاننده عضلات و خودِ عضلات). در دو مورد اخیر، بی نظمی دستگاه عصبی موضعی در اثر ضربه اخیر، عفونت یا خلق و خوی مضطرب و انقباض مزمن و ناخوآگاه لگن منجر به التهاب ناشی از آزاد شدن موادی (مثل ماده p ) به وسیله سلول های عصبی می شوند.
امروزه اثبات شده است که باکتری ها نقش قابل توجهی در ایجاد این سندرم ندارند بلکه سندرم مزبور با استرس در ارتباط است.
فرضیه های دیگری که به عنوان علل ایجاد این سندرم بیان شده اند عبارتند از:احتمال وجود باکتری های غیرقابل کشت، ازجمله«نانوباکتریها» و احتمال ویروسی بودن سندرم{ایجاد سندرم در اثر ویروس هایی مانند ویروس هرپس ساده(HSV ) و ویروس سیتومگال(CMV )}.
عفونت در سندرم پروستاتیت مزمن / نشانگان درد مزمن لگن ممکن است التهابی در نظر گرفته شود که در آن،ادرار، مایع منی و سایر ترشحات فاقد ارگانیسم ایجاد کننده عفونت هستند ولی سلول های مبارزه کننده با عفونت وجود دارند و یا ممکن است عفونت غیرالتهابی دانسته شود که در آن، التهاب و سلول های مبارزه کننده باعفونت، هردو وجود ندارند.
درمان بیماری پروستات
بیماری پروستات فقط زمانیکه منجر به بروز علائم شدید شود یا اینکه سبب بروز اختلال در عملکرد کلیه ها و مجاری ادراری شود. باید تحت درمان قرار گیرد. تنها وجود یک پروستات بزرگ دلیل بر درمان نیست. اگر بزرگی پروستات وجود دارد اما علامتی نباشد ممکن است تنها نیاز به انتظار باشد. البته باید در طی این مدت فرد تحت نظارت دقیق پزشک بوده و سالانه یک یا دو بار مورد معاینه قرار گیرد. گاهی اوقات ممکن است علائم بدون درمان بهبود یابند. اما در صورت تشدید علایم نسبت به قبل حتماً باید به پزشک مراجعه نمود.
-درمان دارویی که به تحلیل رفتن بافت پروستات یا شل شدن عضلات کمک میکند.
-جراحی برای برداشتن بافت اضافی پروستات و کاهش فشار بر پیشابراه، انجام میشود.
-اتساع با بادکنک که در آن بادکنک در داخل پیشابراه قرار داده میشود و متورم میشود تا پیشابراه را گشاد نماید.
-درمانهای جدید شامل جراحی لیزری، منجمد کردن بافت پروستات و درمان گرمایی با میکروویو (حرارت دادن بافت پروستات با میکروویو) میباشد.
منبع : کتاب راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن