كليه،غذاهاي مضر براي كليه

[sbu_post_image]

غذاهاي مضر براي كليه

غذاهاي ساندويچي، شيريني‎جات قنادي،غذاهاي تبليغي، غذاهاي رستورانها، نوشابه، ماست، چاي، انواع دارو( خصوصا آنتي بيوتيك جنتامايسين) وآب يخ.

– غذاهاي مفيد براي كليه: آب، كاهو، سيب درختي( با پوست و دانه) ، مغز بادام خام، ليمو ترش تازه، انجير، عسل، خيار( خيار درختي استفاده نكنيد).

– استفاده زياد از آنتي بيوتيكها باعث از كار افتادگي كليه‎ها مي‎گردد.

– علامت اشكال در كليه ضعف و خستگي است.

– آب يخ باعث ايجاد شوك در كليه‎ها و كبد مي‎گردد.

– غذاهايي استفاده كنيد كه هم دماي بدن باشد.

– اولين چيزي كه كليه را از كار مي‎اندازد،چاي است.

– سرماخوردگي و فشار رواني براي كليه‎ها بسيار مضر مي‎باشد.

– هندوانه:

– هندوانه كليه، حالب،مثانه و پروستات را شستشو مي‎دهد.

– كساني كه مشكل پروستات دارند ،هندوانه را با پوست و دانه بخورند.

– كساني كه ديابت دارند، در سالاد پوست هندوانه رنده كرده ،مصرف نمايند.

– نفخ معده بعد از خوردن هندوانه با خوردن كمي از پوست آن بر طرف مي‎شود.

– پوست هندوانه كار رانيتيدين را انجام مي‎دهد و براي نفخ معده و كساني كه ديابت دارند بسيار مفيد است.

غذا و سنگ کلیه

سبوس سرشار از فیبر است و خوردن آن به دفع کلسیم موجود در ادرار و کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه می انجامد. مصرف روزانه یک کاسه سبوس، حدود 8 میلی گرم فیبر به بدن می رساند.

هندوانه به دلیل ترکیباتی از قبیل کلسیم، منیزیم، فسفات و کربوهیدرات، سنگ های کلیوی را درمان می کند. پتاسیمی که در هندوانه وجود دارد، با تنظیم و حفظ متعادل مقدار اسید موجود ادرار، در حفظ سلامت کلیه ها موثر است. علاوه بر مواد مغذی فراوانی که این میوه دارد، حاوی مقادیر زیادی آب است که باعث دفع سنگ کلیه می شود. مصرف مداوم هندوانه نه تنها باعث دفع سنگ، بلکه مانع از تشکیل آن در کلیه ها می شود.

با تمام روش های درمانی که اشاره کردیم، پزشکان متخصص ارولوژی توصیه می کنند در صورت مشاهده علائم سنگ کلیه یا دردهای مشابه، در اولین فرصت به پزشک متخصص ارولوژی مراجعه کنند. روش های خانگی در کنار شیوه های درمان پزشکی می توانند فرصت مغتنمی برای بهبود هر چه سریع تر بیماری بوده و به دفع سنگ های کلیوی کمک کنند.

سنگ هایی که در اثر عفونت دستگاه ادرای ایجاد می شوند، شیوع کمتری دارند. به این نوع سنگ های کلیه، سنگ های ناشی از عفونت گفته می شود.* سنگ های از جنس اسید اوریک ناشایع تر هستند.سنگ های سیستینی به ندرت دیده می شوند.

ممکن است سنگ ها در حالب قرار داشته باشند که در این صورت به آنها سنگ حالب(ureterolithiasis ) هم گفته می شود ولی در مجموع برای ساده تر شدن کار، سنگ های واقع در تمام قسمت های دستگاه ادراری را«سنگ کلیه» می نامند.

سنگ کلیه با سنگ کیسه صفرا ارتباطی ندارد و احتمال وجود سنگ کلیه در فرد مبتلا به سنگ کیسه صفرا افزایش نمی یابد.* احتمال ابتلا به سنگ کلیه در آقایان از 40 تا 70 سالگی افزایش می یابد و در خانم ها میزان احتمال ایجاد سنگ کلیه در سال های دهه پنجم زندگی به حداکثر می رسد.

با این که ممکن است خوردن بعضی از غذاها احتمال تشکیل سنگ کلیه در افراد مستعد را افزایش دهد ولی در افراد غیرمستعد غذاها باعث ایجاد سنگ نمی شوند.* در فرد دارای سابقه خانوادگی ابتلا به سنگ کلیه، احتمال ایجاد سنگ بیشتر است. همچنین عفونت های دستگاه ادراری، اختلالات کلیوی( مانند بیماری های کیستی کلیه) و بعضی بیماری های متابولیک مانند پرکاری غده پاراتیرویید با تشکیل سنگ کلیه در ارتباط هستند.

نکته*بیش از 70% افراد مبتلا به بیماری ارثی نادر، اسیدوزتوبلرکلیوی»(اسیدوز لوله ای) دچار سنگ کلیه می شوند.

سیستینوری(اختلال ارثی دفع بیش از حد و دایمی اسید آمینه سیستین در ادرار، در اثر اختلال بازجذب لوله ای کلیه)و هیپراُگزالوری(دفع مقدار زیاد اُگزالات در ادرار)، دو اختلال نادر متابولیک ارثی هستند که اغلب موجب بروز سنگ کلیه می شوند.* ازدیاد کلسیم در ادرار(هیپرکلسیوری) اختلالی ارثی است و در بیش از نیمی از افرادمبتلا به سنگ کلیه، عامل ایجاد سنگ به شمار می آید. کلسیم جذب شده از غذاها از طریق ادرار دفع می شود.

بالابودن مقدار کلسیم در ادرار موجب کریستال های اگزالات کلسیم یا فسفات کلسیم در کلیه ها و دستگاه ادراری می شود.* سایر علل بروز سنگ کلیه عبارتند از:افزایش اسیداوریک ادرار که نوعی اختلال متابولیسم اسیداوریک است. نقرس، مصرف مقدار بیش از حد ویتامینD ، عفونت های مجاری ادرار و انسداد مجاری ادرار.* سنگ های اُگزالاتی ممکن است در افراد مبتلا به التهاب مزمن روده یا افرادی که تحت عمل جراحی بای پَس روده قرار گرفته اند نیز ایجاد شوند.

درمان سنگ دستگاه ادراری

یک بیمار مبتلا به سنگ دستگاه ادراری چگونه درمان می شود؟ درمان سنگ های ادراری مجموعه از روش های جراحی و طبی است. درمان هر بیمار بسته به جزئیات نوع سنگ، محل آن، شدت انسداد، چگونگی عملکرد کلیه، وجود یا عدم وجود عفونت ادراری و پیشرفت عبور و حرکت سنگ متفاوت است. اکثریت قریب به اتفاق سنگهای حالب که قطری کمتر از 5 میلی متر دارند خودبخود دفع می شوند. بیماری که درد شدید پهلو (کولیک کلیوی) دارد معمولاً در حال دفع سنگ از حالب به مثانه و احتمالاً به محیط خارج بدن است. به بیمار توصیه می شود که مایعات زیاد بنوشد و یا با تجویز وریدی سرم رد جهت افزایش میزان دفع ادرار سعی در تسریع دفع سنگ صورت می گیرد. همچنین انجام فعالیت های بدنی و تحرک بیشتر توصیه می شود (اگرچه بیمار به خاطر دردی که دارد پیچ و تاب فراوان می خورد). جهت تسکین درد بیمار ابتدا مسکن های معمولی مانند هیوسین، دیکلوفناک و ایندومتاسین تجویز می شود که شکل تزریقی آن ها سریعتر و مؤثرتر است. چنانچه درد بیمار تسکین نیافت از داروهای مخدر تزریقی (ترکیبات مورفین) استفاده خواهد شد. داروهای دیکلوفناک و ایندومتاسین علاوه بر ضد درد بودن خود حرکات دودی حالب را مهار نمی سازند و دفع سنگ و لخته بهتر صورت می گیرد. عفونت همراه سنگ موجود را باید پس از نمونه گیری جهت کشت ادرار با آنتی بیوتیک های مناسب درمان کرد. به طور کلی در مواردی که سنگ باعث ایجاد انسداد یا خونریزی شدید در دستگاه ادراری شده است و یا عفونت و درد شدید و بدون پاسخ به آنتی بیوتیک و مسکن وجود دارد، باید سنگ را به طریقی برداشت.

منبع: کتاب سنگ کلیه