مشكلات مثانه در بیمارن ام اس

[sbu_post_image]

ستون فقرات نقش مركزي در اختلال مثانه در ام اس ايفا ميكند وقتي ام اس ميلين را از بين ميبرد پيام هاي بين مغز و آن بخش از ستون فقرات كه كار كنترل مثانه را بعهده دارد مخدوش ميشود كه نتيجه آن مشكلات مثانه است.
نواحي سيستم مركزي اعصاب كه كار كنترل سيستم ادرار را بعهده دارد در بخش پايين ستون فقرات قرار دارد. پيامها بين مغز و سيستم ادرار در طول اعصابي كه در ساختار ستون فقرات وجود دارند منتقل ميشود. در يك سيستم ادرار با عملكرد عادي مغز پيامي را دريافت ميكند كه مثانه پر است زماني كه وضعيت اجتماعي مناسب باشد مغز به اين حس بوسيله ارسال پيام متقابل به ستون فقرات قسمتي كه كار كنترل مثانه را عهده دار است پاسخ ميدهد پيام به عضله هاي ديوار مثانه (detrusor ) ميگويد منبسط شوند كه بلافاصله در خروجي ادرار بنام sphincter اينكار انجام ميشود اين همكاري بين مغز و عضله باعث تخليه ادرار ميشود.
همانطور كه گفته شد ستون فقرات نقش اساسي در برقراري ارتباط بين مغز و سيستم ادرار دارد.
عمدتا دو نوع اختلال در عملكرد سيستم ادرار در بيماران ام اس وجود دارد يكي عدم توانايي نگهداري ادرار و ديگري تخليه نشدن ادرار. مشخص نيست چرا برخي از بيماران به يك نوع و ديگر بيماران به نوع ديگر اختلال در ادرار دچار ميشوند حتي برخي از بيماران به تركيبي از دو نوع اختلال ياد شده دچار ميشوند.
اشكال در تخليه ادرار زماني رخ ميدهد كه يك انقطاع (قطع شدگي) درمسير انتقال پيام مغز رخ ميدهد كه منجر به بي اختياري در انقباض عضله ديوار مثانه ميشود كه به آن فعاليت بيش از حد مثانه گفته ميشود كه در اثر آن بيمار مدام حس ميكند به دستشويي رفتن نياز دارد در صورتيكه اين وضعيت شديد باشد بيمار ممكن است دچار بي اختياري ادرار – نشت ادرار بدون اينكه اراده اي در انقباظ عضله هاي detrusor ها براي كنترل ادرار داشته باشد ميشود.

مشكل ديگر اختلال در سيستم ادرار مربوط به تخليه كم يا ناكامل مثانه است. در اين حالت بجاي هم آهنگي در كار بين عضله هاي مهم مثانه – sphincter (خروجي مثانه) وقتي كه detrusor (ديواره مثانه ) منبسط ميشود آزاد نميشود بنابر اين ادار به سختي جريان پيدا ميكند و باعث عدم تخليه كامل مثانه ميشود. ادرار باقي مانده در مثانه را “حجم مانده” مي نامند كه ميتواند باعث تحريك انقباض بيشتر مثانه شود. بيماران ام اس كه به اين نوع مشكل مثانه دچار هستند از اين شكايت ميكنند كه ادرارشان بطور كامل تخليه نمي شود برخي هم چيزي حس نمي كنند ولي ادرار در مثانه اشان باقي مانده است. “حجم ادرار مانده” با انجام يك آزمايش ساده ميتواند مورد تائيد قرار گيرد. انجام اين آزمايش از آنجايي مهم است كه ادرار باقي مانده ميتواند منجر به ايجاد عفونت و درنتيجه گرفتاريهاي بيشتر مثل بدتر شدن تكرر و اضطرار در بيماران شود.
بررسي كامل وضعيت مثانه بيمار بوسيله پزشك مجرب و همكاري بيمار مبتلا به ام اس ميتواند كليد موفقيت در غلبه بر اين مشكل باشد.

منبع: وبلاگ پزشکی