ابزار آن گران است و در همه بیمارستانها وجود ندارد.
به مهارت زیادی نیاز دارد (به علت دید محدود، دشوار بودن هماهنگی چشم و دست و کاهش حس لامسه)
وجوه تمایز روش لاپاروسکوپی از جراحی باز شکم
اندازه برشها در این روش بسیار کوچکتر است و در نتیجه اثر آن روی پوست کمتریماند. مثلاً به جای یک برش ۲۰ سانتیمتری در جراحی برداشتن کیسه صفرا به روش سنتی، از ۲ تا ۵ برش ۵ تا ۱۰ میلیمتری استفاده میشود.
این روش برای به حداقل رساندن خونریزیهای جراحی و کاهش زمان بهبودی طراحی شده است.دردهای بعد از عمل در لاپاروسکوپی کمتر است و بیمار بعد از یک هفته میتواند به طور کامل به سر کارش برگردد.
لاپاروسکوپ چیست؟
یک ابراز جراحی استریل شامل یک سیستم عدسیدار مرتبط به دوربین ویدیویی است. یک سیستم کابل فیبر نوری نور را از منبع به محل عمل منتقل میکند. به این ترتیب یک تصویر واضح از محل عمل ایجاد میشود. جراح میتواند از طریق ورودیهای جانبی ابزارهای باریک ۵ تا ۱۰ میلیمتری مورد نیاز را وارد شکم کند. این ابزارها شامل قیچی، انبرک و … هستند که برای برداشتن نمونه از بافتها، ترمیم، تخلیه کیستها و … به کار میروند و از طریق برشهای کوچکی در قسمت تحتانی شکم وارد میشوند. با فرستادن لولهای به نام تروکار به درون سوراخ میتوان دوربین ویدیویی را به داخل شکم هدایت کرد. در واقع لاپاروسکوپ یک تلسکوپ مینیاتوری است با یک سیستم فیبر نوری که نور را به داخل شکم هدایت میکند. بزرگی آن به اندازه دو برابر یک خودنویس است.
قرار دادن پورتها در لاپاروسکوپی:
محل قرارگیری پورتها طبق یک استاندارد مشخص صورت میگیرد.
۱- پورت دوربین باید بین دو پورت دیگر که جراح از طریق آنها عمل را انجام میدهد باشد.
۲- پورتهای کاری، نسبت به پورت دوربین در وضعیت خارجیتر قرار میگیرند. همه پورتها باید حداقل ۸ سانتیمتر از هم فاصله داشته باشند تا بین وسایل هر پورت تداخل ایجاد نشود.
آماده کردن بیمار برای لاپاروسکوپی
معده بیمار توسط یک لوله دهانی- معدهای (اروگاستریک) تخلیه میشود. یک سوند ادراری برای تخلیه ادرار کار گذاشته میشود. البته اگر عمل جراحی مربوط به قسمت فوقانی شکم باشد، کوتاهمدت و مختصر باشد یا بیمار بلافاصله قبل از عمل دفع ادرار داشته باشد ممکن است این کار انجام نشود. به علت اینکه تخت جراحی را در طول عمل برای تغییر موقعیت اعضای داخل شکم با نیروی جاذبه زمین، تغییر وضعیت و شیب میدهند، باید بیمار روی تخت محکم نگاه داشته شود. وسایل عمل جراحی باز (لاپاروتومی) باید در حین عمل حتماً در دسترس باشد چون ممکن است مجبور شوند عمل لاپاروسکوپی را به لاپاروتومی تبدیل کنند.
پر کردن فضای شکم از گاز مخصوص در طی لاپاروسکوپی:
محیط عمل باید دید کافی و فضای لازم را برای کار داشته باشد. با تزریق گاز به فضای شکم، دیواره شکم بلند میشود و فضای بزرگتری برای عمل به وجود میآید. برای این کار یک سوزن از طریق یک برش کوچک روی پوست زیر ناف وارد میکنند و بعد از سوراخ کردن لایههای سطحی و عمقی دیواره شکم، سوزن را وارد فضای صفاقی میکنند. سپس فضای داخل صفاق را با فشاری حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیمتر جیوه از گاز دیاکسید کربن پر میکنند.
یک برش ۱ تا ۲ سانتیمتری داده میشود تا بتوان لاپاروسکوپ را به داخل شکم فرستاد. موقعیت برش بستگی به نوع عمل دارد.
لاپاروسکوپی چگونه انجام میشود؟
این عمل معمولاً در بیمارستانها یا مراکز جراحی تحت بیهوشی عمومی (که بیمار بدون هوشیاری و احساس درد است) یا بیحسی نخاعی انجام میشود. ولی میتوان آن را د ر برخی شرایط تحت بیحسی موضعی نیز انجام داد.
منبع:دکتر سعیدی مطهر
