[sbu_post_image]
به از کار افتادن یا کاهش عملکرد کلیه به شکل ناگهانی که سبب افزایش میزان سموم دفعی کلیه در خون می شود نارسایی حاد کلیه گفته می شود. این زمان می تواند بین چند ساعت تا چند روز باشد در این حالت اندازه کلیه ها در سونوگرافی و KUB طبیعی می باشد . در حات عادی حدود 25% برونده قلبی را کلیه ها دریافت می کنند که معادل 1100ml/min می باشد که اگر بر اساس پلاسما بیان شود حدود 800ml/min میزان جریان پلاسما در کلیه ها می باشد . از میزان پلاسمایی که وارد کلیه ها می شود ، حدود 20% آن داخل فضای ادراری فیلتره می شود که این حجم از پلاسمای فیلتره شده در هر دقیقه فیلتراسیون گلومرولی(GFR) گفته می شود که حدود 120ml/min می باشد .
کاهش GFR به میزان 60 – 40 % مقدار طبیعی ، تغییر واضحی در فعالیت کلیه ها ایجاد نمی کند ولی وقتی به 40 – 20 % میزان واقعی خود برسد آنگاه ازتمی و نارسایی حاد کلیه به وجود خواهد آمد . نارسایی حاد کلیه در حدود 5% کل بیماران بستری در بخش های داخلی ، جراحی و 30 – 20 % بیماران بستری در بخش های ICU بروز می کند که میزان مرگ و میر آن 70 – 20 % می باشد .
الیگوری 50 % موارد نارسایی کلیوی حاد را تشکیل می دهد و تا 80 % مرگ و میر دارد . ATN) acute tubular necrosis) تقریبا علت 90% تمامی موارد نارسایی کلیوی حاد را تشکیل می دهد . بازگشت عملکرد کلیوی بستگی به وسعت اسکار و نابودی نفرون های عملکردی دارد که طی اپیزود حاد نارسایی کلیه رخ داده است .
نارسایی حاد کلیوی به صورت الیگوری ، آنوری یا حجم ادرار طبیعی بروز می کند .
الیگوری ( oliguria = حجم ادرار کمتر از 400ml/day) شایعترین وضعیت بالینی در نارسایی حاد کلیوی می باشد .
آنوری ( onuria = حجم ادرار کمتر از 50ml/day )
برون ده ادراری طبیعی به آن حد شایع نیست .
بیمار مبتلا به ARF دچار افزایش سطح BUN و Cr سرم و احتباس سایر فراورده های زائد متابولیک (ازوتمی ) می شود که در حالت طبیعی به وسیله کلیه ها دفع می شوند .
منبع: بیماری های کلیه
