[sbu_post_image]
رعایت نکردن چه مسایلی باعث میشود کلیه تخریب شود و از کار بیفتد.
نارسایی کلیوی
نارسایی مزمن کلیوی به مرحلهای از نارسایی کلیوی گفته میشود که کلیهها دیگر قادر به عملکرد طبیعی و انجام وظایف خود شامل حفظ تعادل محیط داخلی بدن و دفع مواد زاید و سمی از طریق ادرار نیستند. در نتیجه این امر، مواد سمی در خون تجمع پیدا میکنند که سبب بروز اختلالاتی جدی در افراد میشود. دیابت و پرفشاری خون از مهمترین علل بروز نارسایی مزمن کلیوی هستند. کنترل نکردن این بیماری به از بین رفتن کامل عملکرد کلیهها منجر میشود که در این شرایط، انجام دیالیز و یا پیوند کلیه برای ادامه حیات بیمار ضروری خواهد بود.
يكي از مهمترين بيماريهاي كليوي، نارسايي كليه است. اين بيماري اغلب بيسروصدا بروز كرده و به آرامي پيشرفت ميكند و زماني بيمار دچار علائم آن ميشود كه ديگر كار از كار گذشته و عملكرد كليهها تا حد زيادي مختل شده است. در آستانه هفته حمايت از بيماران كليوي با محمد افشاريان، جراح و متخصص بيماريهاي كليه و مجاري ادراري و تناسلي گفتوگو كردهايم تا شرايطي كه كليه از كار افتاده براي بدن ايجاد ميكند مورد بررسي قرار داده و نيز ضمن كسب اطلاعات بيشتر، با اقداماتي ساده از ابتلا به اين بيماري پيشگيري كنيم.
علت وجود پروتئین در ادرار
وجود التهاب در گلومرول ها( که گلومرونفریت یا به طور ساده، نفریت نامیده می شود) و بسیاری از بیماری ها می توانند موجب این التهاب شوند، می تواند باعث حضور پروتئین در ادرار شود.
تحقیقات نشان داده اند که مقدار و نوع پروتئینوری( اینکه ایا پروتئین های موجود در ادرار فقط از نوع آلبومین هستند یا از سایر پروتئین ها هم تشکیل شده اند) قویاً میزان آسیب کلیوی و در خطر بودن یا نبودن فرد از نظر ابتلا به نارسایی پیشرونده کلیه را مشخص می کند.
اشخاص مبتلا به دیابت، پرفشاری خون و افراد دارای زمینه فامیلی مشخص در خطر ابتلا به پروتئینوری قرار دارند. در ایالات متحده، دیابت نخستین علت بروز بیماری کلیوی مرحله ی انتهایی ناشی از بیماری مزمن کلیه است.
در دیابت نوع 1 و 2 ، نخستین علامت اختلال عملکرد کلیه، دفع مقادیر کم آلبومین در ادرار است که میکروآلبومینوری (microalbuminuria )نامیده می شود. با کاهش بیشتر عملکرد کلیه، مقدار آلبومین موجود در ادرار افزایش می یابد و میکروآلبومینوری به پروتئینوری کامل تبدیل می شود.
پرفشاری خون(فشارخون بالا)، دومین عامل ایجاد بیماری کلیوی مرحله انتهایی است و وجود پروتئینوری در فرد مبتلا به فشارخون بالا، نشان دهنده کاهش عملکرد کلیه است و در صورتی که فشارخون بالا کنترل نشود می تواند به نارسایی کامل کلیه پیشرفت کند.
تشخيص بیماری کلیه
درنگاه اول بيمار دچار رنال كوليك بيقرار است واز درد به خود مي پيچيد. تمايل بيمار به بيحركت بودن بايد شك به مشكلات اسكلتي عضلاني ويا پريتونيت را برانگيزد. از نظر علائم حياتي نكته بسيار حائز اهميت گرفتن درجه حرارت بدن بيمار است كه در صورت وجود تب به همراه سنگ وانسداد يك اورژانس اورولوژي مطرح است. پس از معاينه قلـب وريه ها، معاينه شكم داراي اهميت فوق العاده زيادي مي باشد.
در معاينه شكم بايستي در مشاهده وجود هرگونه اسكار جراحي، برجستگي يا غير قرينه بودن شكم مورد توجه قرار گيرد. سمع اپيگاستر از نظر وجود بروئي ناشي از مشكلات عروق كليـــوي و وجود صداهــاي روده اي بايد مد نظر باشد. در لمس، نرم بودن شكم، وجود تندرنس وريباند تندرينس، لمس توده به ويژه در نقطه مك بورني و ساير معاينات مربوط به بررسي پريتوان مي بايست انجام گردند. در صورت وجود هرگونه تندرنس يا ساير علائم تحريك پريتوان جهت رد مسائل مهمي نظر آپانديست يا پاتولوژيهاي تخمدان ( كه در قسمت تشخيص افتراقي ذكر شده اند ) مشاوره جراحي عمومي بايد مد نظر باشد.
بيماريهايي نظير آپانديسيت، آبسه آپانديكولار، كيست هاي بزرگ تخمدان، پارگي كيست تخمدان، تورشن كيست تخمدان، حاملگي خارج رحمي، تورشن بيضه، پريتونيت، آمبولي مزانتر ، ديورتيكوليت، ولولوس، سنگها ومشكلات كيسه صفرا و كبد ، دردهاي گوارشي با منشا معده و دئودنوم، پانكراتيت ، انسداد روده، هرني اينگوينال، اپيديديم اركيت، بيماريهاي ايسكميك قلب نظير MI ، پريكارديت، آمبولي ريه وساير پاتولوژيهاي مربوط به ديافراگم و پلور، مشكلات عروقي كليه وآئورت نظير دايسكشن، آمبولی، آنوريسم و… مي بايست در تشخيص اقتراقي مد نظر قرار گيرند.
آزمایش ادرار برای تشخیص باکتری به وجود گلبولهای سفید، وجود کست (cast) انجام میشود. در صورتی که عفونت کلیه به درمان مقاومت نشان داد عکسهای رادیولوژی و CT اسکن برای بررسی مشکلات کلیوی مثانه و حالب انجام میشود.
شکر و آسیب کلیه
شکی نیست که دونات صبحانه و شکلات های بر روی میز سرشار از شکر هستند؛ اما شکر ممکن در جاهای دیگری هم پنهان شده باشد. به عنوان مثال، شکر را میتوان در نان ساندویچ و سس سالاد نیز پیدا کرد. مصرف بیش از حد شکر میتواند منجر به ابتلا به دیابت و یا اضافه وزن شود و هر دو مورد می تواند آسیب جدی به کلیه های شما وارد کند.
حذف و یا کاهش شکر از رژیم غذایی شما میتواند ریسک ابتلا به این دست از بیماریها را کاهش دهد و کلیه های شما را در امان بگذارد. در صورتی که غذاهای فراوری شده را کنار بگذارید، میتوانید کالری کمتری را دریافت کنید و سدیم کمتری به بدنتان وارد کنید. کلیههای شما از شما متشکر خواهند بود.
منبع : پزشک متخصص کلیه