نشانه بیماری سنگ ادراری،تشخیص بیماری سنگ کلیه

[sbu_post_image]

نشانه بیماری سنگ ادراری

آپاندیست حاد، التهاب معده و روده، ورم روده ی بزرگ (کولیت)، التهاب و عفونت، دیورتیکول، التهاب و عفونت لوله ی رحم و التهاب و عفونت کیسه ی صفرا ممکن است علائمی مشابه با علائم بیماری سنگ ادراری ایجاد کنند و پزشک برای رد کردن این بیماری ها به انجام معاینات و آزمایشات و عکسبرداری های لازم اقدام خواهد کرد.

تشخیص بیماری سنگ ادراری

با علائم آشکار به صورت دردهای کولیکی کلیه معمولاً تشخیص سنگ آسان است ولی زمانی که علائم بالینی نامشخص باشد و بیماری سیر خفیفی داشته باشد ممکن است تشخیص و درمان بیماری به تأخیر بیفتد. ذکر این نکته ضروری است کا گاهی سنگ ها آسیب های برگشت ناپذیر و غیر قابل جبرانی در محل استقرار خود بوجود می آورند. بنابراین نمی توان صرفاً با دفع یک سنگ و خلاصی از درد آن مطمئن شد که بیماری تمام شده است بلکه باید جهت تعیین تعداد سنگ ها، اندازه آن ها و تغییراتی که در عملکرد دستگاه ادراری بوجود آورده اند و نیز تعیین جنس سنگ، پیشگیری از ادامه ی روند سنگ سازی و اصلاح اختلالات موجود اقدام نمود.

آزمایشات بیمار مبتلا به سنگ ادراری

آزمایش ادرار- آزمایش ادرار باید بلافاصله بعد از جمع کردن ادرار انجام شود. بهتر است نمونه ی ادرار صبحگاهی باشد و طی شب گذشته بیمار مواد غذایی استفاده نکرده باشد. در آزمایش میکروسکوپی ادرار بیمار، خون و گلبول های قرمز دیده می شود. همچنین چرک و گلبول های سفید نیز دیده خواهد شد. ممکن است باکتری هم در ادرار دیده شود. سنگ باعث عفونت، التهاب، ایجاد چرک، و ورود آن به ادرار می شود و از طرف دیگر خود عفونت، به افزایش اندازه سنگ کمک می کند. در آزمایش ادرار وزن مخصوص ادرار نیز اندازه گیری می شود. همچنین انجام آزمایش ادرار به منظور پیگیری درمان به صورت پیاپی صورت می گیرد.

کشت ادرار- برای تعیین نوع میکروب مولد عفونت، ممکن است پزشک شما آزمایش کشت ادرار هم درخواست کند که در جهت انتخاب درمان صحیح تأثیر بسزایی دارد.

جمع آوری و آزمایش ادرار 24 ساعته و نمونه ی خون همراه آن – اکثر بیماران دارای سنگ دستگاه ادراری مبتلا به بیماری سوخت و ساز قابل اصلاح هستند. جمع آوری ادرار 24 ساعته و نمونه ی خود همراه آن جهت بررسی عیوب سوخت و ساز بدن انجام می شود. برای انجام این آزمایش، سه نمونه ی ادرار 24 ساعته همراه با نمونه ی خون همزمان برای هر کدام، از بیمار جمع آوری شده و تحت بررسی قرار می گیرند. میزان کلسیم، اسید اوریک و کراتینین سرم و ادرار، اگزالات و سیترات ادرار و نیز الکترولیت های سرم اندازه گیری می شود. حجم ادرار هم یک عامل مهم در بررسی است.

تعیین خصوصیت شیمیایی سنگ- چنانچه سنگ در اختیار باشد باید نوع عناصر تشکیل دهنده آن توسط آزمایشگاه معلوم شود چرا که اساس درمان به نوع سنگ نیز بستگی دارد. به همین دلیل به بیماری که دارای دردهای شدید مربوط به دفع سنگ است توصیه می شود که در ظرفی ادرار کند و چنانچه سنگ یا رسوباتی دفع شد، مواد دفع شده جهت تجزیه شیمیایی به آزمایشگاه فرستاده می شود.

پیشگیری از سنگهای ادراری

کسانی که سنگ و شن کلیه دارند کمتر اسفناج بخورند و از طرف دیگر باید گفت که جوشانده اسفناج با آب اگر میل شود دفع کننده سنگ کلیه است.

برای کسانی که ورم کلیه دارند و یا سنگ کلیه، خوردن بادمجان ممنوع است.البته با نظر پزشک

منبع: کتاب سنگ کلیه