[sbu_post_image]
پروستاتيت مزمن (سندرم درد مزمن لگن) به 2 گروه تقسيم مي‌شود: نوع IIIA (التهابي) NIH و نوع IIIB (غيرالتهابي) NIH. افتراق اين دو گروه، مبتني بر وجود گلبولهاي سفيد در ترشحات تحريکي و پس از ماساژ پروستات، ادرار يا مني بوده است. يکي از بزرگ‌ترين چالش‌ها در درمان بیماری پروستات مزمن (سندرم درد مزمن لگن) اين است که درک واضحي از علت آن وجود ندارد؛ البته توجيهات پيشنهادي عبارتند از عفونت، خودايمني و اسپاسم عصبي- عضلاني.
در سال 2006، CPCRN يک تحليل آينده‌نگر از علايم پروستاتيت نوع III از طبقه‌بندي NIH در طي 2 سال منتشر نمود. اين گروه نتيجه گرفتند که علايم اين بيماران بسيار متنوع است، شواهدي از تشديد بيماري وجود ندارد و تقريبا يک‌سوم بيماران با يا بدون درمان بهبود خواهند يافت.
از دیگر بیماری های پروستات می توان به سرطان پروستات اشاره کرد. سرطان پروستات یکی از شایع‌ترین سرطان‌های آقایان است، از هر 7 مرد یک نفر در مرحله‌ای از زندگی خود دچار این بیماری می‌شود. اکثر موارد سرطان پروستات به مرگ منجر نمی‌شود و خوشبختانه روش‌های بسیاری برای نجات دادن بیماران وجود دارد.
علائم پروستاتيت مزمن
شاه‌علامت پروستاتيت مزمن/ سندرم درد لگن، درد منتسب به پروستات بدون شواهد قابل ملاحظه‌اي از عفونت است. در معاينه، تندرنس پروستات يا با شيوع کمتر تندرنس لگن در تقريبا نيمي از بيماران وجود دارد.
تشخيص پروستاتيت مزمن
ارزيابي و تشخيص پروستاتيت مزمن (سندرم درد مزمن لگن) مي‌تواند براي پزشک معالج گيج‌کننده و چالش‌برانگيز باشد. بسياري از آزمون‌هاي تشخيصي انجام‌شده در بيماران مبتلا، معطوف به رد ساير پاتولوژي‌هاي قابل درمان (مثل هيپرپلازي خوش‌خيم پروستات و سرطان مثانه) هستند و غالبا ارجاع به اورولوژيست لازم است. در مجموعه‌اي از 2 مطالعه، CPCRN مفيد بودن شمارش گلبولهاي سفيد و باکتري‌ها را براي گروه‌بندي بيماران مبتلا به پروستاتيت مزمن/ سندرم درد مزمن لگن مورد ارزيابي قرار داد. بنابر يافته‌هاي اين گروه، شمارش گلبولهاي سفيد و باکتري‌ها با علايم مطابقت نداشت و يافته‌هاي مثبت غالبا در بيماران شاهد بدون علامت نيز وجود داشتند. مطلوبيت و اهميت اين گونه آزمون‌ها در درمان و تعيين پيامد بيماران مبتلا به پروستاتيت مزمن/ سندرم درد مزمن لگن هنوز مشخص نيست. در بيماري که به نظر مي‌رسد مبتلا به پروستاتيت مزمن/ سندرم درد مزمن لگن باشد، ارجاع به يک اورولوژيست جهت تشخيص ضروري است.
در شاخص علايم پروستاتيت مزمن NIH از علايم جهت گذاشتن تشخيص و تعيين اثر درمان استفاده مي‌شود. در اين شاخص کاهش 6 نمره‌اي امتياز کل نسبت به حد پايه، آستانه پيش‌بيني پاسخ به درمان به شمار مي‌رود.
درمان پروستاتيت مزمن
هيچ درمان خط اول ارجحي براي مبتلايان به سندرم درد مزمن لگن وجود ندارد. امتحان کردن داروهاي ضد ميکروبي، آلفا بلوکرها يا داروهاي ضد التهاب پروستات در ابتدا منطقي است؛ البته اگر بيماري به اين درمان برای بزرگی پروستات پاسخ ندهد، امتحان کردن مجدد آن لازم نيست. به علاوه در نظر گرفتن درمان چندگانه با ترکيبي از داروها يا درمان‌هاي مکمل احتمالي با روش‌هاي غير دارويي مهم است. درمان التهاب پروستات بستگی به دلیل زمینه‌ای و نوع آن دارد. در صورتی که دلیل بیماری عفونت باکتریایی باشد، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. مردان مبتلا به سندرم درد مزمن لگن گروه بسيار پيچيد‌ه‌اي از بيماران را تشکيل مي‌دهند و ارجاع آنها به اورولوژيست غالبا لازم است.
منبع: پزشکی بالینی
