تومور پروستات

 [sbu_post_image]

پروستات TCC

پيش‌بينی درگيری پروستات توسط تومور مثانه با استفاده از مشخصات پاتولوژيک تومور مثانه

هدف مطالعه

بررسی عوامل مرتبط با درگيری پروستات توسط TCC مثانه

نوع مطالعه

توصيفی مقطعی

نحوه نمونه گيری

نمونه گيری پياپی

محل انجام مطالعه

بيمارستان شهيد لبافی نژاد

بيماران

بيمارانی با TCC مثانه اثبات شده که کانديدای راديکال سيستکتومی بودند و بين ژانويه 2003 و نوامبر 2005 به مرکز فوق مراجعه کرده بودند (60 بيمار) وارد مطالعه شدند. ميانگين سن بيماران 1/11 ± 9/63 سال بود. معيارهای خروج از مطالعه عبارت بودند از: سابقه جراحی مثانه يا پروستات، شيمی درمانی، و راديوتراپی لگن يا قسمت تحتانی شکم .

روش کار

پس از انجام راديکال پروستاتکتومی، مطالعات ميکروسکوپی و ماکروسکوپی توسط يک نفر پاتولوژيست انجام گرديد و مشخصات تومور شامل تعداد آن (تومور منفرد يا وجود چند تومور)، حداکثر قطر تومور (سانتي­متر)، وجود CIS (carcinoma in situ) ، فاصله تومور از گردن مثانه، گريد و استيج تومور، درگيری عروقی يا پری نورال، و همچنين وجود درگيری پروستات ثبت شد. به علاوه، پيش از انجام عمل، سونوگرافی يا CT scan جهت بررسی وجود هيدرونفروز انجام گرديد .

پيامدها

پروستات

از ميان بيماران 15 نفر (25%) دچار TCC پروستات بودند. ميانگين سن بيماران با و بدون درگيری پروستات به ترتيب 4/12 ± 2/63 و 8/10 ± 2/64 سال بود (79/0 p: ). از ميان بيماران مبتلا به TCC پروستات، 8 نفر (3/53%) دچار درگيری عروقی بودند، در حاليکه 8/17% بيماران گروه مقابل (8 نفر) چنين مشکلی را داشتند؛ اين تفاوت از نظر آماری معني­دار بود (007/0 p: ). متغير ديگری که تفاوت آن بين دو گروه با و بدون درگيری پروستات معني­دار بود، فاصله تومور از گردن مثانه بود که به ترتيب برابر با 35/0± 46/0 در مقابل 10/1 ± 79/1 سانتي­متر بود (001/0 p< ). تفاوت معني­داری بين ساير متغيرها و درگيری پروستات ديده نشد، بدين ترتيب که در گروه با و بدون درگيری پروستات به ترتيب تومور متعدد در 11 (3/73%) در مقابل 21 (7/46%) مورد (07/0 p: )، قطر تومور بيش از 2 سانتي­متر در 12 (80%) در مقابل 38 (4/38%) مورد (069/0 p: )، CIS در 6 (40%) در مقابل 16 (6/35%) مورد (76/0 p: )، تومور با گريد بالا در 9 (60%) در مقابل 23 (1/51%) مورد (55/0 p: )، تومور استيج 4 در 2 (3/13%) در مقابل 2 (4/4%) مورد (37/0 p: )، درگيری پری نورال در 4 (7/26%) در مقابل 7 (6/15%) مورد (34/0 p: ) و هيدرونفروز در 5 (3/33%) در مقابل 17 (8/37%) مورد (76/0 p: ) ديده شد. در آناليز چند متغيره، تنها رابطه بين فاصله تومور از گردن مثانه و وجود درگيری پروستات معني­دار بود (001/0 p< ) .

نتيجه‌گيری نهايی

احتمال درگيری پروستات در بيماران مبتلا به TCC مثانه، در صورت نزديکتر بودن تومور به گردن مثانه بيشتر است .

منبع : ejournal