[sbu_post_image]
پیشگیری از عفونت ادراری
برای پیشگیری از عود عفونت های دستگاه ادراری نوشیدن 6 تا 8لیوان اب در شبانه روز، خوردن آب زغال اخته یا ویتامینc ( که هردو، اسید ادرار را افزایش می دهند و در نتیجه باکتری نخواهد توانست رشد کند)؛ نگه داشتن طولانی ادرار، ادرار کردن بعد از نزدیکی، شستشو از جلو بهعقب بعد از اجابت مزاج، پوشیدن لباس زیر نخی و آزاد، عدم استفاده از دیافراگم یا اسپرم کُش برای جلو گیری از بارداری در خانم ها توصیه می شود.
مطالعه جدیدی در دانشگاه مک‌گیل روی 400 کودک پسر باز هم بر اهمیت ختنه برای پیشگیری از عفونت ادراری تاکید می‌کند.
در این مطالعه 40 کودک ختنه‌نشده ولی با نوک مجرای ادرار کاملا قابل رویت، 269 کودک ختنه‌نشده دارای مجرای غیر قابل رویت یا به سختی قابل رویت، و 84 کودک ختنه‌شده با هم مقایسه شدند و مشخص گردید که حتی کاملا قابل رویت بودن مجرای ادرار نیز بر خلاف ختنه نمی‌تواند از بروز عفونت ادراری پیشگیری کند.
برای پیشگیری از عفونت های ادراری، می‌توانید از دم کردنی ها هم کمک بگیرید. این ترکیب را تهیه کنید: بذر چمن، بوسرُل (نوعی درخت که در آلپ می‌روید)، علف جارو و برگ های مورد را مخلوط کرده و بجوشانید (حدود 15 گرم از این گیاهان در یک لیتر آب). هر روز هر مقدار که تمایل دارید بنوشید.
در هر صورت، اگر زیاد دچار عفونت های ادراری می‌شوید، به مقدار زیاد و به طور مرتب مایعات بنوشید. با این کار، هم ادرارتان رقیق تر و هم خروجش سریع تر خواهد شد، به این ترتیب احتمال بروز عفونت های باکتریایی کمتر می‌شود.
علل نارسایی حاد کلیه
علل نارسایی حاد کلیه عبارتند از:* کاهش حجم خون(مثلاً در اثر شوک یا کم ابی بدن یا مصرف بیش از حد داروهای مُدِر)؛ نارسایی کبد( که موجب اختلال خون رسانی به کلیه می شود)؛مشکلات عروقی؛ عفونت های شدید و التهاب سیستمیک ناشی از عفونت.**سموم یا داروها( از جمله داروهای ضدالتهاب استروییدی مانند ایپوبروفن، آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی مثل جنتامایسین، ماده حاجب یددار رادیو گرافی، لیتیوم، فسفات سدیم مورد استفاده در کولونوسکوپی)؛ آزاد شدن میوگلوبین در اثر تجزیه بافت عضلانی، همولیز(تجزیه گلبول های قرمز خون، مثلاً در بیماری سلول داسی شکل یا بیماری لوپوس)؛ بیمای میلوم متعدد؛ گلومرونفریت حاد ناشی از علل مختلف.**مصرف داروهایی که با تخلیه طبیعی مثانه تداخل می کنند؛ بزرگی خوش خیم پروستات یا سرطانروستا؛ سنگ های کلیه؛ بیماری های بدخیم شکم ( مثلسرطان تخمدان و سرطان کولورکتال)؛ مسدود شدن کاتتر(سوند) ادراری.
تشخیص نارسایی حاد کلیه
تشخیص نارسایی حاد کلیهبا بالا بودن قابل ملاحظه ای کراتینین یا نیتروژن اوره خون(BUN)به ویژه در صورت کاهش حجم ادرارداده می شود. در صورت معلوم نبودن تشخیص، از تعدادی آزمایش های خونی و ازمایش ادرار، استفاده می شود. انجام سونوگرافی مجاری ادراری برای رد وجود انسداد ضروری است. تشخیص قطعی بیماری و تعیین پیش اگهی آن با استفاده از بیوپسی کلیه صورت می گیرد.
درمان نارسایی حاد کلیه
درمان نارسایی حاد کلیه معمولاً در بخش مراقبت های ویژه(آی .سی .یو) انجام می شود. طبیعی نمودنفشارخون و برون ده قلبی، کلید اصلی درمان است. چنانچه نارسایی حاد کلیه به طور سریع و مناسب درمان شود، قابل برگشت است. اسیدوز متابولیک و ازدیاد پتاسیم خون باید تحت درمان قرار بگیرند. استفاده از داروهای مهارکنندهACE (مثل بِنزاپریل) می تواند در نارسایی پیشرفته کلیه از عملکرد کلیه ها محافظت نماید. نکته* عدم بهبود علی رغم برقراری صحیح مایعات بدن، وجود اسیدوزمتابولیک و ازدیاد پتاسیم خون مقاوم به درمان، استفاده از درمان هایی مانند دیالیز یا تصفیه خون را الزامی می سازد.
در تعدادی از بیماران، هرگز عملکرد کلیه ها به طور کامل بهبود نمی یابد که در این موارد مرحله ی انتهایی نارسایی کلیه روی داده است و باید تا پایان عمر از دیالیز استفاده نمود و یا باید از پیوند کلیه استفاده شود.
کلیه منفرد
کلیه منفرد(solitary kidney ) اکثر افراد دارای دو کلیه هستند که هریک از آنها در یک طرف بدن، بلافاصله زیر قفسه سینه و در کنار ستون مهره ها قرار گرفته است. اما در بعضی از افراد به جای دو کلیه، یک کلیه وجود دارد که ممکن است این وضعیت یا مادرزادی است یا در اثرعمل جراحی برداشتن کلیه(نفروکتومی،nephrectomy ) ایجاد شده و یا اهدای کلیه عامل ان بوده است. نفروکتومی برای درمان بیماریهایی مانند سرطان کلیه، آسیب دیدی کلیه در اثر ضربه و یا بعضی از بیماری های کلیوی دیگرانجام می شود.
عوارض کلیه منفرد
در اکثر افرادی که دارای یک کلیه هستند مشکلی بروز نمی کند و فقط به آنها توصیه می شود احتیاط های لازم در زمینه محافظت از کلیه خود را فراموش نکنند.
ممکن است در فرد دارای کلیه منفرد تغییرات بسیار آهسته و خفیفی ایجاد شوند که جلب توجه نمایند، ولی در دراز مدت احتمال دارد این تغییرات به اقدامات یا درمان های خاصی نیاز پیدا کنند.
این تغییرات عبارتند از: افزایش خفیف فشارخون(که چند سال پس از اهدا یا از دست دادن کلیه ایجاد می شود)؛ وجود پروتئین در ادرار( معمولاً مقدار پروتئین ادرار افرادی که یک کلیه خود را از دست می دهند بالاتر از مقدار طبیعی است)؛کاهش سرعت تصفیه گلومرولی(GFR ).
تا زمانی که تغییرات مزبور تحت کنترل هستند بر سلامت و طول عمر فرد تأثیری نمیگذارند ولی باید برای پایش آنها با برنامه ی منظمی به پزشک مراجعه شود.
نکته: افراد دارای یک کلیه به رعایت رژیم غذایی خاص نیاز ندارند مگر آنکه دچار فشارخون بالا باشند که در این صورت باید رژیم کم نمک را رعایت نمایند. عدم استفاده از غذاهای پرپروتئین و نخوردن الکل و محدود نمودن مقدار کافئین مصرفی مفید است.
داشتن یک کلیه، مانع از انجام ورزش یا مسابقات ورزشی نمی شود. استفاده از لباس های محافظ مانند جلیقه های دارای بالشتک در بازی هایی مانند بسکتبال یا فوتبال موجب امنیت بیشتر می شوند.
منبع : متخصص کلیه تهران
