پیشگیری از عفونت ادراری،علايم پیلونفریت

[sbu_post_image]

پیشگیری از عفونت ادراری

قبل از تماس جنسى به حمام برويد.
اين كار به خارج شدن باكترى هايى كه ممكن است در واژن باشند، كمك مى كند؛ در غير اين صورت، ممكن است باكترى ها به علت نزديكى جنسى به داخل مثانه رانده شوند.
بعد از تماس جنسى به حمام برويد.
آلت تناسلى مرد، باكترى هاى موجود در واژن را به طرف سوراخ ادرارى و سپس مثانه مى راند.
البته تخليه ى مؤثر، مثانه را كاملا مى شويد. هيچ شكى نيست كه UTI در زنانى كه از نظر جنسى فعالند، بيشتر است، اما اين به علت مراقب نبودن، بعد از تماس جنسى است، يعنى ادرار كردن مى تواند به راحتى باكترى ها را بشويد.
ثابت شده است كه ديافراگم، عامل اصلى كمك كننده در افرادى است كه دچار عفونت هاى مكرر و مزمن مثانه مى شوند. احتمالا دو مكانيسم در ايجاد اين حالت، دخالت دارند: باكترى ها روى ديافراگم كه در عمق واژن قرار دارد، جمع مى شوند و همچنين ديافراگم مانع تخليه كامل مثانه مى باشد.
از نوار بهداشتى به جاى تامپون استفاده كنيد. هيچ كس نمى داند كه چرا بعضى از زنان به عفونت هاى مكرر، دچار مى شوند؛ اما مسايل مربوط به واژن مانند ميزان فعاليت جنسى، كاربرد ديافراگم و استفاده از تامپون )پنبه اى كه داخل واژن مى گذارند( در ايجاد آن، نقش دارند.
بهداشت كافى را تمرين كنيد. منظور از رعايت بهداشت كافى پوشيدن لباس هاى زير پنبه اى است كه شما را خشك نگه مى دارد؛ پرهيز از پوشيدن شلوارهاى تنگ كه تهويه را مشكل مى كند و در يك كلام، تميز نگه داشتن است.
اگر نمى توانيد حمام برويد تا باكترى ها را از ناحيه پرى نئال )بين واژن و مخرج( تميز كنيد، به طور حتم، در معرض خطر عفونت مجدد قرار خواهيد گرفت. اما افراط هم مى تواند به اندازه ى تفريط زيان آور باشد. شستشو مى تواند به طور ثابت، باكترى ها را وارد واژن و باكترى هاى غير عفونى را با باكترى هاى عفونت زاى E.COLI )اى كولاى( جايگزين كند و باعث عفونت هاى مجارى ادرارى شبيه UTI شود. مصرف صابون هاى ضد باكتريال قوى مى تواند همين كار را بكند. يعنى تغيير فلور نرمال واژن )يعنى باكتريهايى كه بدون خطر در واژن حضور دارند( كافى است تا فرد به عفونت حساسيت پيدا كند.

نشانه های بیماری کلیه

تورم اطراف چشم ها به خصوص در هنگام صبح و در مراحل پیشرفته ترف تورم تمام بدن به ویژه ساق ها، کف آلود بودن ادرار، اضافه وزن غیرارادی(ناشی از تجمع مایع در بدن)،بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، احساس کسالت عمومی، خستگی، سردرد، سکسکه ی مکرر، خارش عمومی بدن.* نخستین یافته آزمایشگاهی، وجود آلبومین(نوعی پروتئین) در ادرار استکه ممکن است 5 تا 10 سال قبل از ایجاد سایر نشانه ها مشخص شود و«میکروآلبومینوری» نام دارد.

با پیشرفت نفروپاتی دیابتی، تعداد بیتشری از گلومرول ها در اثر گلومرولواسکلروز گرهی از بین می روند و در این زمان می توان مقادیر زیاد آلبومین دفع شده در ادرار را با ازمایش ادرار معمولی مشخص نمود.

در این مرحله، نمونه برداری(بیوپسی) کلیه به وضوح وجود بیماری را نشان می دهد. در آزمایش ادرار، گلوکز نیز ممکن است دیده شود(به خصوص در صورت کنترل نبودن قندخون). کراتینین سرم و نیتروژن اوره خون(BUN) ممکن است در اثر پیشرفت اسیب کلیوی افزایش یابند.* درمان نفروپاتی دیابتی عبارت است از کاهش سرعت پیشرفت آسیب کلیوی و کنترل عوارض مرتبط با ان. درمان اصلی پس از اثبات وجود پروتئینوری، استفاده از داروهای بازدارنده آنزیم مبدل آنژیوتانسین(ACEI) است که معمولاً مقدار پروتئینوری را کاهش می دهد و سرعت پیشرفت نفروپاتی راکمتر می کند. سطوح قند خون بیمار را باید به طور دقیق کنترل نمود.

از این طریق، پیشرفت بیماری به ویژه در مراحل بسیار زودرس آن(مرحله میکروآلبومینوری) آهسته تر می شود. داروهای کنترل قندخون عبارتند از داروهای خوراکی کاهش دهنده ی گلوکز خون و انسولین. تعدیل رژیم غذایی به کنترل قند و پروتئین خون کمک می کند. دیالیز یا پیوند کلیه در موارد وجود بیماری مرحله ی انتهایی کلیه ضرورت دارد. در دیابت نوع یک می توان از پیوند توام کلیه و لوزالمعده استفاده کرد.

علايم پیلونفریت

دامنه ي علايم از خفيف تا شديد شامل موارد زير است:

تب

لرز يا تعريق

درد شكم يا پشت

بي اشتهايي

مشكلات همراه با ادرار كردن مثل ديس اوري يااورژنسي و فريكونسي

گاهي اوقات اين مشكل است كه بدانيم علايم ادراري به علت عفونت سيستم ادراري تحتاني مثل عفونت مثانه است يا به علت عفونت كليه .علايم نبايد ناديده گرفته شوند . اگر علايم را داريد به پزشكتان مراجعه كنيد . عفونت مثانه مي تواند به عفونت خون و پيلونفريت منجر شود ، بنابراين منتظر نباشيد كه درمان شويد.

انواع پیلونفریت

پیلونفریت حاد

پیلونفریت مزمن

پیلونفریت گرانولوماتوز

پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز

پیلونفریت آمفیزماتوس

بروز بیماری پیلونفریت

این بیماری در سه پیک سنی شیوع بیشتری دارد:

دوران کودکی

زنان در سنین باروری

مردان و زنان بالای ۶۰ سال

هر دو نوع پیلونفریت حاد و مزمن می‌توانند با نقایص انسدادی اکتسابی یا مادرزادی مجاری ادراری تحتانی همراهی داشته باشند

پيلونفريت آمفيزماتو

يك عفونت تخريب كننده كليه بوده و از خصوصيات آن وجود گاز در داخل و اطراف كليه است اين نوع عفونت بيشتر در ديابتي‌ها شايع است (90-80 درصد اين بيماران ديابت دارند). و درصدي هم بدنبال انسداد سيستم ادراري ناشي از سنگ يا نكروز پاپيلري دچار اين عفونت مي‌شوند. براي درمان ، اين بيماران بايد آنتي‌بيوتيك وريدي دريافت نمايند و قند خون اين افراد سريعا بايد كنترل شود و در صورت وجود انسداد بايد برطرف گردد.

منبع : متخصص مجاری ادراری ،متخصص مجاری ادراری ، کتاب راهنمای پزشکی خانواده- بیماری های کلیه و مجاری ادرار