افراد ی که خطر عود سنگ در آن ها بالاست
فاکتورهای عمومی:
بروز زود هنگام سنگ (بویژه بچه ها و نوجوانان)
سابقه خانوادگی تشکیل سنگ
سنگ های حاوی برونشیت (فسفات هیدروژن کلسیم)
سنگ های حاوی اسید اوریک و اورات
سنگ های عفونی
افراد تک کلیه (تک کلیه بودن به خودی خود خطر تشکیل سنگ را افزایش نمی دهد، اما پیشگیری از سنگ در این افراد اهمیت بیشتری دارد
بیماری هایی که با تشکیل سنگ همراه است:
پرکاری غده پاراتیروئید (هایپرپارا تیروئیدیسم)
رسوب منتشر کلسیم در بافت کلیوی (نفروکلسینوزیس)
بیماری های دستگاه گوارش ( مثل بایپس ژژونو- ایلئال)، برداشتن بخشی از روده، بیماری کرون، سوء جذب
سارکوئیدوزیس
سنگ های با منشاء ژنتیکی:
سیستینوری (دفع سیستین در ادرار)
هیپراگزالوری اولیه (افزایش دفع بیش از حد طبیعی اگزالت تسط ادرار)
اسیدوز توبولار کلیوی (نوع 1)
2،8 دی هیدروکسی آدنین
گزانتونوری (دفع گزانتین توسط ادرار)
سندروم لش – نیهان
سیستیک فیبروزیس
داروهایی که باعث سنگ سازی می شوند
اختلالات آناتومیکی که با سنگ سازی همراه می شوند
کلیه اسفنجی مدولاری ( اتساع لوله های کلیوی)
انسداد محل اتصال حالب به لگنچه
دیورتیکول کالیس، کیست کالیس
برگشت ادرار از مثانه به کلیه
یورتروسل ( گشادی محل اتصال حالب به مثانه)
2) تشخیص سنگ های ادراری:
1-2) تصویربرداری تشخیصی:
بیماران با سنگ ادراری معمولا با درد پهلو، تهوع، و گاهی اوقات تب مراجعه می کنند، اما همچنین ممکن است بدون علامت باشند.ارزیابی دقیق شامل گرفتن شرح حال دقیق و معاینه می باشد. تشخیص بالینی باید با تصویربرداری مناسب تائید شود.
سونوگرافی اولین اقدام تشخیصی است که توصیه می شود. این روش بی خطر ( فقدان خطر اشعه)، کم هزینه و قابل تکرار است. سونو گرافی می تواند سنگ های کالیس (حجره های کلیه)، لگنچه کلیه و همچنین محل اتصال حالب به لگنچه و محل اتصال حالب به مثانه را نشان داده و اتساع مجاری ادراری ناشی از انسداد بوجود آمده توسط سنگ را مشخص می کند. حساسیت و در واقع توانایی سونوگرافی برای تشخیص سنگ بر اساس اندازه و محل سنگ متفاوت بوده و در کل حدود 78 درصد است.
عکس ساده شکم (KUB) حساسیت و توانایی 44 تا 77 درصد در تشخیص سنگ ادراری دارد.
سی تی اسکن بدون ماده رنگی (بدون کنتراست) روش تصویربرداری استاندارد برای تشخیص درد حاد پهلو می باشد و مدت هاست که جایگزین عکس رنگی سیستم ادراری (IVP) شده است.
منبع: دکتر جباری