اورولوژی

ارولوژي

ارولوژي يک تخصص پزشکي و جراحي است که روي مشکلات اداري زنان و مردان و ناباروري مردان فعاليت مي‌کند. اعضايي از بدن که در حوزه ارولوژي مورد بررسي قرار مي‌گيرد شامل کليه ها، غدد فوق کليوي، حالب، مثانه، مجراي ادراري و اندام هاي باروري مردان مي‌باشد.همچنين در ارولوژي به مديريت مشکلات پزشکي (غير جراحي) مانند عفونت مجاري ادراري و بزرگي خوش‌خيم پروستات و مشکلات نيازمند به جراحي مانند سرطان‌ها، و اصلاح نابهنجاري هاي مادرزادي و رفع بي اختياري عصبي پرداخته مي شود. اين رشته با حوزه هايي نظير نفرولوژي، ژنيکولوژي، آندرولوژي، آنکولوژي، جراحي اطفال، گاستروانترولوژي و اندوکرينولوژي ارتباط تنگاتنگي دارد.به عنوان يک رشته تخصصي که به مطالعه سيستم هاي فيزيولوژيکي و اندام هاي بدن مي پردازد، ارولوژي را مي توان به چند زيربخش تقسيم کرد.

اندويورولوژي

اندويورولوژي يک زيرشاخه ارولوژي است که در آن از روش هاي جراحي کمتر تهاجمي استفاده مي شود. بر خلاف جراحي هاي باز، اندويورولوژي از دوربين هاي کوچک و ابزارهايي براي ورود به مجاري ادرار استفاده مي کند.از طريق مجراي ادراري، مي توان به کل مجراي ادرار راه يافت و از اين طريق جراحي پروستات، جراحي تومورهاي يوروتليوم و جراحي سنگ را مي توان از طريق تجهيزات پيشرفته درمان کرد. همچنين از طريق برش کوچک روي پهلوي بيمار مي‌توان به کليه دسترسي پيدا کرد و سنگ‌ها را از طريق آن خرد و خارج نمود.

لاپاروسکوپي:

لاپاروسکوپي يکي از زيرمجموعه هاي ارولوژي است که گاهاً جايگزين اعمال باز شده است. گرچه لاپاروسکوپي نيازمند استفاده از تجهيزات پيشرفته پزشکي، تيم متخصص جراحي است، با اين وجود مزاياي حاصل از استفاده از اين روش بر اين هزينه‌ها غالب گشته است.

ارولوژي کودکان:  

ارولوژي کودکان به مشکلات ارولوژي کودکان مي پردازد. شايعترين اين مشکلات شامل تنگي حالب، بيضه نزول نکرده، مشکلات مادرزادي دستگاه تناسلي مانند هيپوسپاديازيس، شب ادراري و برگشت ادراري مي پردازد.

ارولوژي زنان:

ارولوژي زنان بيشتر به مشکلات افتادگي لگن، و بي اختياري ادرار مي پردازد. بسته به نوع مشکل و شرايط بيمار، درمان هاي دارويي يا جراحي توصيه مي شود. در جراحي‌هاي ارولوژي زنان از تکنيک‌هاي مختلف شامل استفاده از Tape و تزريق‌هاي داخل مثانه‌اي استفاده مي‌شود.

 علائم بيماري ارولوژي :

وجود خون در ادرار، سوزش ادرار، تكرر ادرار، كاهش جريان ادرار، بي اختياري ادرار در افراد مسن، زنان، اطفال، بي اختياري در اثر بيماري هاي نخاعي و عصبي، بي اختياري در اثر اعمال جراحي يا در اثر مصرف بعضي داروها، درد كليوي، دردهاي مثانه، درد، تورم و احساس توده در اندام هاي باروري مردان و مشکلات مربوطه، قطع جريان ادرار و كاهش حجم ادرار

 سنگ کلیه،بيماري ارولوژي

تقسيم بندي سنگ هاي سيستم ادراري ميتواند بر اساس جنس، نوع سنگ، سن بيمار و نيز محل سنگ باشد. شايع ترين نوع سنگ هاي سيستم ادراري شامل اگزالات كلسيم،‌ فسفات كلسيم، اسيد اوريكي،‌ عفوني و سيستئيني است. به طور معمول محل تشكيل و ايجاد سنگ در كليه ها بوده و سپس اين سنگ در صورتيكه راهي براي خارج شدن از كليه داشته باشد،‌ وارد حالب شده كه مجراي بين كليه مثانه بوده و معمولا در اين هنگام است كه دردهاي شديد ايجاد شده و بيمار به پزشك مراجعه مي كند و معمولا سنگ موقعي كه در كليه است درد زيادي توليد نمي كند.

در بيمارانيكه راه خروج ادرار از مثانه مشكل داشته باشد مثل افراد مبتلا به بزرگي پروستات،‌ سنگ مي تواند در مثانه توليد شود.معمولا سنگ هاي سيستم ادراري در افراد بالغ تظاهر مي كنند، هر چند در تمام سنين مي تواند ديده شود. درمان سنگ هاي سيستم ادراري بستگي تام به محل سنگ،‌ اندازه،‌ جنس سنگ، و مشخصات بيمار دارد. امروزه اكثر اين بيماران بدون عمل جراحي باز درمان مي شوند. درمان رايج و برتر در سنگ هاي كليه زير 2 سانتي متر سنگ شكني برون اندامي بوده كه به صورت سرپائي و بدون بيهوشي انجام مي شود.

براي درمان سنگ‌هاي بزرگتر از دو سانتي‌متر يا سنگ‌هايي که به سنگ شکن برون اندامي پاسخ نداده‌اند از جراحي (PCNL) يا خارج کردن سنگ‌هاي کليه به صورت بسته از طريق پوست استفاده مي‌شود.در صورتيكه سنگ هاي حالب (مجراي بين كليه و مثانه) در طي دوره زماني مشخص كه توسط پزشك معالج تعيين مي شود،‌ دفع نشود، شامل سنگ شكني برون اندامي (ESWL) و يا درون اندامي (TUL) و به صورت نادر جراحي لاپاروسکوپي است.اكثر افراديكه يك بار دچار سنگ كليه مي شوند مجددا دچار آن در طول عمر خود خواهند شد. درمان پيشگيري وابسته به جنس سنگ مي باشد، ولي يك اصل مهم مصرف مايعات به خصوص آب مي باشد.

 منبع : محب