[sbu_post_image]
پیشگیری از بزرگی پروستات
تغییر نحوه زندگی*1.رژیم غذایی- افزایش مصرف سویا، نوشیدن چای سبز و مصرف مکمل های نخل ممکن است مفید باشند هرچند این موضوع هنوز کاملاً به اثبات نرسیده است. اغلب خودداری از مصرف الکل یا کاهش مصرف قهوه و سایر مایعات به ویژه پس از شام مفید است. احتمال بروز BHP در افرادی که رژیم حاوی مقادیر زیاد روی، کره و مارگارین مصرف می کنند، زیاد و در افرادی که بیشتر از میوه جات استفاده می نمایند کم است.
داروهای ضد احتقان و آنتی هیستامین ها- این داروها می توانند سرعت جریان ادرار را در بعضی از افراد مبتلا بهBPH کاهش دهند. بعضی از داروهای ضد افسردگی و داروهای مدرّ نیز می توانند نشانه های BPH را تشدیدنمایند.
به یاد داشته باشید که برای مشکلات مربوط به پروستات درمان های بسیاری وجود دارد و از این رو حتماً باید به پزشک مراجعه نمایید تا با معاینه پروستات و انجام آزمایش خون و اسکن پروستات، علت و درمان این مشکلات مشخص شوند. چنان چه تنها مشکلات خفیفی وجود دارند، ممکن است تنها با تغییر شیوه زندگی، مثلاً خوردن غذای کم چرب و خوردن مقادیری گوجه فرنگی و غذاهای حاوی سویا و نخوردن کافئین و الکل برطرف شوند و در صورتی که مشکلات بیشتری در کار باشند، پزشک با تجویز دارو می تواند اندازه پروستات را کوچک تر کند تا علایم از بین بروند.
چنانچه علایم، علیرغم درمان های مزبور ادامه داشته باشند یاغده پروستات بسیار بزرگ باشد میتوان با جراحی به درمان آن پرداخت.B2درد پروستات (پروستالژی)* درد پروستات(پروستالژیprostatalgia ) که به آنprostatodynia هم گفته می شود عبارتست از دردی که بدون وجود شواهد التهاب پروستات(افزایش تعداد گلبول های سفید خون) باشد و آزمایش کشت ادرار بیمار نیز منفی باشد و این درد، توأم با علایم و نشانه های التهاب پروستات(پروستاتیت) احساس شود. معمولاً بیماران مبتلا به پروستاتالژی علی رغم وجود نشانه ها، دچار عفونت پروستات نیستند و نباید تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار بگیرند.
پیشگیری از بزرگی خوش خیم پروستات با غذا
رژیم غذایی (رژیم غذایی کشورهای صنعتی غرب ممکن است یکی از مهمترین عوامل مستعد کننده سرطان پروستات باشد. در مردانی که از غذاهای پرچرب استفاده می کنند احتمال بروز سرطان پروستات بیشتر است. وجود فیبر در رژیم غذایی بر مقدار تستوسترون و استرادیول گردش خون تأثیر می گذارد و در نتیجه پیشرفت سرطان پروستات را کاهش می دهد. «سویا» حاوی ایزوفلاوُن ها است که موجب ممانعت از رشد سرطان پروستات می شوند. ویتامین E نوعی آنتی اکسیدان است و همراه با سلنیوم موجب مهار رشد تومور در حیوانات آزمایشگاهی می شود. کاروتنوییدها حاوی لیکوپن هستند و رشد سلول های سرطان پروستات را در کشت های بافتی انسان مهار می کنند.
منشاء اصلی لیکوپن، آب گوجه فرنگی است. بسیاری از فرآورده های گیاهی برای درمان سرطان پروستات مورد مطالعه قرار نگرفته اند و استفاده از فرآورده های ترکیبی گیاهی به دلیل احتمال ایجاد لخته های سیاهرگی، حساسیت پستان ها و کاهش میل جنسی باید با احتیاط مصرف شوند. چاقی نه تنها موجب بروز دیابت و افزایش کلسترول می شود بلکه با بعضی از سرطان ها از جمله تومورهای وابسته به هورمون (مثل سرطان پروستات، پستان و تخمدان) ارتباط دارد. گزارش شده است که احتمال بروز سرطان پروستات در کشاورزان، افرادی که با کادمیوم فلزی در ساخت باتری، جوشکاری یا آبکاری فلزات سر و کار دارند افزایش می یابد.
البته اثبات این موضوع به بررسی بیشتری نیاز دارد. انجام وازکتومی، وجود بزرگی خوش خیم پروستات، یا بیماری های مقاربتی، بنابر بعضی پژوهش های به عمل آمده با ایجاد سرطان پروستات مرتبط بوده اند، ولی در برخی مطالعات دیگر این موضوع به اثبات نرسیده است. مبتلا بودن پدر یا برادر هر فرد به سرطان پروستات، احتمال ابتلای او را به این بیماری 2 برابر می کند. این خطر حتی درمردانی که چندین نفر از بستگان آنها (به ویژه در سنین جوانی) مبتلا به سرطان پروستات باشند باز هم افزایش می یابد.
نکته: تقریباً 9% از تمام سرطان های پروستات 45% از سرطان های پروستات در مردان زیر 55 سال را می توان به ژن استعداد به این سرطان نسبت داد که به شکل غالب (از پدر به فرزند) به ارث می رسد.
عوارض بیماری پروستات
-یکی از عوارض احتمالی بزرگ شدن پروستات این است که مثانه ضعیف و ممکن است متسع و به سایر اعضای بدن فشار وارد کند.
-یکی دیگر از عوارض احتمالی بزرگ شدن پروستات این است که ممکن است آسیب کلیه و گردش خون تصفیه نشده در بدن به دلیل پس زدن ادرار از مثانه به کلیه به وجود آید.
علائم و نشانههای آن احساس نیاز مکرر به تخلیه ادرار به ویژه در شب، نیاز مبرم اضطراری به ادرار کردن، دشواری در آغاز ادرار، جریان کم فشار ادرار، چکیدن یا قطره قطره آمدن غیر طبیعی ادرار و احساس پر بودن مثانه و ناتوانی در ادرار کردن است.
پروستاتیت التهابی
پروستاتیت التهابی بدون علامت هنگامی تشخیص داده می شود که سلول های مبارزه کننده با عفونت وجود دارند ولی نشانه های شایع پروستاتیت مانند اشکال در ادرار کردن، تب، کمردرد و دردلگن و غیره یافت نمی شوند.
تشخیص پروستاتیت التهابی
با آزمایش مایع منی یا بافت پروستات می توان بیماری را تشخیص داد.
پروستاتیت التهابی بدون علامت غالباً در هنگام بررسی سایر مشکلات و بیماری ها مثل ناباروری یا سرطان پروستات تشخیص داده می شود.
درمان پروستاتیت التهابی
این نوع پروستاتیت نیاز به درمان ندارد. در مردان مبتلا به ناباروری همراه با این نوع پروستاتیت از آنتی بیوتیک ها و / یا داروهای ضد التهاب استفاده می شود.
نکته:پروستاتیت، مسری نیست و جزء بیماری های مقاربتی به شمار نمی اید ولی با این حال ممکن است در نتیجه بیماری های مقاربتی مختلف ایجاد شود.
منبع : متخصص پروستات تهران و کتاب راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن