بیماری های پروستات،تومور پروستات

[sbu_post_image]

علت بزرگی پروستات

اندازه پروستات در اوایل بلوغ در اثر تغییرات هورمونی، 2 برابر می شود و سپس در حوالی 25 سالگی دوباره روع به رشد می کند و این رشد تقریباً در تمام بقیه عمر فرد ادامه دارد.معمولاً این بزرگ شدگی تا سنین بالا مشکلی ایجاد نمیکند. به ندرت بزرگ شدگی خوش خیم پروستات(BPH) قبل از 40 سالگی موجب بروز علایم می شود.

در بیش از نیمی از مردان، از دهه ششم زندگی به بعد بعضی از نشانه های بزرگی خوش خیم پروستات(BPH ) دیده می شود.* حدود 90 درصد از مردان در دهه هفتم و هشتم عمر دچار نشانه های بزرگی خوش خیم پروستات می شوند.

بیماری های پروستات

بیماری های خوش خیم (غیرسرطانی) پروستات عبارتند از:B₁.پروستاتیسم * پروستاتیسم(prostatism ) عبارت است از هرنوع اختلال خوش خیمی که موجب تداخل در جریان ادرار از مثانه می شود. در واقع پروستاتیسم مجموعه ای از نشانه های بالینی است که اکثراً در مردان مسن دیده می شود و اغلب ناشی از بزرگی پروستات است و با همه یا برخی از علایم تحریکی( شب ادراری، تکرر ادرار، احساس فوریت ادرار و بی اختیاری ادرار فوری) و علایم انسدادی، ( تردید در داشتن ادرار، کاهش جریان ادرار، دفع قطره قطره ای قسمت انتهایی ادرار، دو شاخه شدن و احتباس ادرار) مشخص می شود.

پروستات مردان هنگامی که به سن 40 سال و بالاتر می رسند شروع به بزرگ شدن می کند. این موضوع در بعضی از مردها اشکالی ایجاد نمی کند و در بقیه، موجب بروز اشکالاتی در جریان ادرار می شود.

به نظر می رسد یک نفر از هر 4 مرد در دهه پنجم عمر و یک نفر از هر دو مرد در دهه ششم به بعد دچار درجاتی از مشکلبزرگی پروستات می شوند. البته علت اینکه چرا با افزایش سن،پروستات بزرگ می شود به طور کامل معلوم نیست.

تومور پروستات

سرطان پروستات یکی از شایع ترین سرطان‌ها در مردان سالمند در کشورهای توسعه‌یافته است و یک علت مهم مرگ و میر در آنها به حساب می‌آید. انجام معاینه منظم معقدی (توش رکتال)، ‌اندازه‌گیری آنتی‌ژن اختصاصی پروستات معمولا برای مردان از بالای 50 سال توصیه می‌شود تا به تشخیص زودرس این سرطان کمک شود.

تشخیص پروستاتیت مزمن

آزمایش های تشخیص قطعی برای این سندرم وجود ندارد. این سندرم به خوبی شناخته نشده است. هرچند که 90 تا 95 درصد موارد پروستاتیت ها را تشکیل میدهد. سندرم مزبور در هر سنی دیده می شود و بیش از همه در اوایل دهه سوم زندگی روی می دهد.

سندرم ممکن استالتهابی یا غیرالتهابی باشد و همان طور که گفته شد در نوع التهابی، ادرار، مایع منی و سایر مایعات مربوط به پروستات حاوی سلول های چرکی(گلبول های سفید مرده) هستند و در نوع غیرالتهابی این سلول ها یافت نمی شوند.

آزمایش ادرار و ترشحات پروستات از نظر وجود گلبول های سفید، در این سندرم مورد اختلاف نظر است.

مفید بودن PSA خون، تصویر برداری های معمول پروستات و ازمایش از نظر وجود میکروارگانیسم کلامیدیاتراکوماتیس و اوره پلاسما برای تشخیص این سندرم به اثباتنرسیده است.

حساسیت خارج پروستاتی در ناحیه شکم / لگن در نیمی از افراد مبتلا به سندرم درد مزمن لگن وجود دارد.

نکته: مردان مبتلا به پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن نسبت به سایرین بیشتر دچار خستگی مزمن و سندرم روده تحریک پذیر می شوند و ممکن است مقدارPSA خون آنها افزایش یابد.

داروهای درمان پروستاتیت مزمن

1 .داروهای مسدودکننده آلفا(مثل تامسولوسین،آلفوزوسین)به طور متوسط مؤثر هستند و باید حداقل 3 ماه از آنها استفاده کرد.2. دارویQuercetin در مطالعات تحت کنترل با دارونما مؤثر بوده است. این دارو، بازدارنده ماست سل ها است و التهاب و استرس اکسیداتیو در پروستات را کاهش میدهد و باید روزی 2 بار، هربار 500 میلی گرم به مدت 4 هفته تجویز شود.

3 .عصاره گَرده(Cernlton ) نیز در کارآزمایی هابه عمل آمده مؤثر بوده است.4 .محدود سازی رژیم غذایی، استفاده از داروی گابانتین و آمی تریپتیلین که به طور شایع صورت می گیرد، به طوردقیق مورد ارزیابی قرار نگرفته اند.

نکته:استفاده از آنتی بیوتیک ها در پروستاتیت مزمن / سندرم درد مزمن لگن توصیه نمی شود و جراحی تنها در موارد خاص ضرورت دارد.

منبع : کتاب راهنمای پزشکی خانواده- پروستات و بیماری های آن